 асмандатасманда этишинин аркылуу мамилеси. | асмандооасманда этишинин кыймыл атоочу. |
аспапзат. Кандайдыр бир иштерди иштөөдө, буюмдарды жас
оодо ж. б. колдонулуучу курал, шайман. Ал [Мурат] су
мкасынан аспаптарын ала коюп ишке киришти (Байте | аспирантзат. Жогорку окуу жайынын же илим-изилдөө институ
тунун алдында илимий же педагогикалык ишке даярд
ануучу адам. |
аспирантуразат. Жогорку окуу жайынын же илим-изилдөө институ
ттарынын алдында профессордук-окутуучулар кадрл
арын жана илимий кызматкерлерди даярдоо система | ассамблеязат. Кандайдыр бир эл аралык уюмдун мүчөлөрүнүн ж
алпы чогулушу. |
ассигнованиезат. Бир нерсеге жумшоо үчүн бөлүнгөн акча каража
ты. | ассимиляциязат. 1. биол. Өзүнүн ичине кирген заттарды жаныбар
ардын жана өсүмдүк организмдердин сиңириши.
- 2.&n
bsp; &n |
ассистеитзат. Илимий иштерде, операция жасаган кезде, студ
нттер менен практикалык иш жүргүзгөн кезде проф
ссорго, врачка жардам берүүчү жардамчы. | ассортиментзат. Кандайдыр бир товардын же анын ар кыл түрлөр
нүн тандамасы, жыйындысы. |
ассоциациязат. 1. Бирдей иштеги адамдардын же мекемелердин б
ирикмеси, союзу.
2. Психикалык процесстердин өз а
а байланышы. | астатакт. Акырын; абайлап; шашпай, жай, секин. Алышууга
белсенип, Аста басып барганы («Манас»). Азам
ат болуу аста-аста, Айбан болуу бир паста (Шүкүрбе |
астайдилсын. Чын жүрөктөн, чын дили менен, чын ниеттүү. Ала
р Кызыл Армияны күтүп, жеңишке астайдил ишенишке
(Бөкөнбаев). Астайдил мамилем ичин жылыттыбы, эр | астамтакт. Ашыгыраак, ашуун. Казысы эки элиден астам чы
кты. |
астаназат. Босого. Астанадан бут сала бергенимде атам б
тме-бет келе түштү (Касымбеков). | астарзат. Кийимдин, төшөнчүнүн ичи, ичине салынган кез
еме. Астары жибек. |
| астарла | астарлатастарла этишинин аркылуу мамилеси. |
астарлооастарла этишинин кыймыл атоочу. | астарлуусын. Астарланган, астар салынган. |
астарлыкзат. Ичтик, ич болууга жарактуу кездеме. | астейдил |
| асти | астрономзат. Астрономия жагынан специалист. |
астрономиязат. Асман телолору (Ай, Күн, Жылдыз ж. б.) жөнүндөг
илим. | астрономиялыксын. Астрономияга таандык. |
астыI зат. 1. Төмөн жагы, ылдый жагы. Канатынын астынан
өштүктү алып чыкты эле («Эр Төштүк»). Астына
н алтын булак ыргып чыккан (Бөкөнбаев).
- 2. &n
| астын: астын-үстүн болуу — оодарылып, көңтөрүлүп, ас
ы үстүнө келип калуу; аралашып калуу, кыйроо, чак
елекей чыгуу. |
астынкысын. 1. Төмөн жактагы, төмөнкү, ылдыйкы; асты жакта
ы. Кул астынкы эрдин тиштеп, бир аз унчукпай калд
(Абдукаримов).
2. Алды жактагы, алдыдагы. Астынкы | астыңкы |
=
=