 уба: убап-чубап же убай-чубай такт. Биринин артынан б
ри келген абалда, удаалаш, илээше келген абалда.
аровоз өтүп жатат убап-чубап, Тиктесең чамаң кел | убагынчатакт. Убактылуу, убактысынча, белгилүү мезгилге ч
ейин, түбөлүктүү эмес. |
убадазат. Бир ишти аткаруу үчүн берилген сөз, шерт. Жум
шчулардын сөзү, убадасы иштен ажырабайт (Сасыкба
ев). Бирге кетүү үчүн украиналык кыздарга убада б | убадалашэтиш. Бири-бирине убада берүү, кандайдыр бир ишти
аткарууга сөз байлашып убада кылуу. Өткөн жылы ке
лгенинде Турумбек экөө убадалашып кетти дешкен ( |
убадалаштырубадалаш этишинин аркылуу мамилеси. | убадалашууубадалаш этишинин кыймыл атоочу. |
убадалуусын. 1. Айткан сөзгө туруктуу, убадага бек. Убадалу
у жигит. Калтаатыбас кайраты бар жүрөктө, Ар-намы
туу, убадалуу мүнөздө (Нуркамал).
2. Убадалашкан, | убадасызсын. Убадалашкан сөзгө, макулдашылган сөзгө туру
туу эмес, убадасында турбаган. Убадасыз кишиден
үрүп кеткен жел артык (макал). |
убайI зат. Убайым, кайгы, капа. Кандайдыр терең убай ме
ен Айнагүл үшкүрдү (Жантөшев). Убайда калуу. Убай
н тартуу.
УБАЙ II зат. Жакшы, пайдалуу натыйжа, жыр | убайлуусын. Кайгылуу, капалуу, саналуу. Убайлуу энем Каны
кей, Улаган эрге канатын («Манас»). |
убайымзат. Кайгы, капа, күйүт, санааркоочулук. Санаа сар
айтат, убайым картайтат (макал). [Кемпирдин] кейпи
аянычтуу, көкүрөгүндө кандайдыр айыкпас оору, уб | убайымдаэтиш. Кайгы тартуу, капалануу, санаа тартуу. Убайы
мдап бекерге отургандан не пайда? (Осмонкул). |
убайымдуусын. Кайгылуу, капалуу, санаалуу. Ортодо олтурган
эң картаң кемпир убайымдуу киши го (Сыдыкбеков). | убайымсызсын. Кайгы-капасыз, бейкапар. |
убайымчылсын. Кайгычыл, капачыл, санааркай бере турган. Жүм
агүл сөзмөр, датчыл, убайымчыл экен («Ала-Тоо&raq
uo;). | убакI убакыт менен бирдей.
УБАК II сын. Күкүмдөлгөн, ма
даланып, талкаланган, бүртүктүү, абдан майда. УБА
КТЫ убакыт менен бирдей. |
убактылуусын. Белгилүү мезгилге чейин, убактысынча, түбөлү
ктүү эмес. Жапаркул убактылуу ферма башчысы (Жант
өшев). Ашыр кенде турак үй жоктуктан шахтада убак | убактынчатакт. Белгилүү бир мезгилге чейин, убактылуу, бел
илүү бир убакытка чейин. Убактынча иштөө. Убакты
ча тура туруу. |
убактысызсын. Өз учурунда эмес, беймаал. Убактысыз атылган
замбирек үнү элдин бардыгын таңдандырды (Жантөше
в). | убактысынча |
убакытзат. 1. Мезгил, учур, маал. Убакыт өтсө бекерге, Аны
кайдан табабыз (Үмөталиев). Белгиленген убакыт да
жетти (Тоголок Молдо). Убакыт болсо — эрте беши | убалзат. 1. Күнөө, күнөөлүү натыйжа. Күнөөсүз журтту кы
рсаңыз, Убалы менин мойнумда («Манас»). Дос к
ишиңди кас көрүп, Убалга бөөдө калбагын («Мана |
убалаэтиш. Майдалоо, күкүмдөө, үбөлөө. Тигилер [отурган
дар] устукандарын жеп бүтүшө электе эле Темир [эт
и] убалап, туурап койду (Сыдыкбеков). | убаланубала этишинин өздүк мамилеси. |
убаразат. Бир ишти аткаруу үчүн болгон кыйналып-кыстал
ган аракет, машакаттуу, түйшүктүү аракет, убарала
нуучулук. Сен азыр баласың. Кээде чоң кишинин оюн | убаракЕРЧИЛИК зат. Убара болгондук, убара тартуучулук.
шентип, урушуу менен убаракерчилик көбөйүп убак
т өтө берди («Чалкан»). |
убаралаэтиш. Убара кылуу, түйшүк тарттыруу, алек кылуу. А
ы далайга чейин убаралай берди (Аалы). | убараланубарала этишинин өздүк мамилеси. |
убаралуусын. Убара тарткан, машакаттуу, түйшүгү көп, убара
сы көп. Сен үчүн убаралуу курдашыңды, өлбөстүн да
ысындай эңсетесиң (Маликов). Убаралуу иш. | убарачылыкзат. Убара тарткандык, убара болгондук. |
=
=