 абаI зат.. 1. Жалпы эле өзүнөн улуу эркектерге кайрылг
нда айтылуучу сөз. Асманга шилтеп кызылын Абамда
р кырман сапырды (Мидин). Эрмек болуп берейин, Кул | абадсын. Эл орношкон, жайлуу; гүлдөгөн, көрктөндүрүлг
н (жай, орун жөнүндө). Сен жүргөн жериң баары абад.
Шириндигиң — аккан суу (Барпы). Эл бар жердин ш |
абажурзат. Лампанын үстүнө кийгизилүүчү калканч калпак
. | абаисызсын. Байкоосуз, этиятсыз, сактык кылбастан. Абайс
з карматып салды. |
абай зат.. Этияттык, сактык, байкагычтык. [Кайыр] башын
көтөрүп, абай менен эшик жакты акмалады (Аалы). | абайлаэтиш. 1. Этият болуу, сак болуу, сактануу; көңүл бөл
уп байкоо. Кылдаттык менен абайлап, Жоонун сырын
лгыла! («Мендирман»). Айырбай көздөн дүрбүн |
абайлатабайла этишинин аркылуу мамилеси. | абайлооабайла этишинин кыймыл атоочу. |
абайызат. эс. Баалуу материянын бир түрү. Абайы көпчүк.
Абайы үртүк. | абак |
| абакты | абал I зат.. 1. Ал, ал-жай; шарт. Абалың кандай болду деп,
урарым аман бар бекен? («Курманбек»). [Чаргы
] ... бир саамда өзүнүн эмне абалда олтурганын сез |
абалаэтиш. Ажылдап үрүү, тынымсыз, асыла үрүү. Коңшулаш
короодон иттердин абалаганы угулду (Абдукаримов
). Койчунун кою тескери карай дыргып, Аламойнок аб | абалакзат. Ордо оюнунда чүкө атуу үчүн колдонулуучу мүй
үздөн жасалган томпой сыяктуу нерсе. Абалак мене
чүкө чертүү. |
абалатабала этишинин аркылуу мамилеси. | абалдан |
| абалкы | абалооабала этишинин кыймыл атоочу. |
| абалтан | абалы |
| абан | абатI набат менен бирдей.
АБАТ II абад менен бирдей. |
аббревиатуразат. 1. Кыскартылган сөздөр, мис., райком, СССР.
2. Ж
зууда сөздөрдүн шарттуу түрдө кыскартылып алыны
шы, мисалы, ж. б. — жана башка. | абданбөл. Өзүнөн кийинки сөзгө күчөтүү маанисин берет.
Биздин элибиз партиябызды жана өкмөтүбүздү абда
н ардакташат («Советтик Кыргызстан"). Аттуулар |
абдестезат. Көбүнчө колго суу куюу үчүн колдонулуучу кум
ган сыяктуу жеңил идиш. Бекжан абдесте менен чыла
пчынды апкелип меймандардын колуна суу куйду (Аб | абдыраI зат.. Чоң сандык.
АБДЫРА II этиш. Далдыроо, калтаа
уу. [Чыныгүл].. абдырап, эмне кыларын билбей шалда
түштү (Жантөшев). |
абжипзат. 1. Ырым-жырымга ишенген кишилердин түшүнүгү б
оюнча көңүлсүнбөй, бой сунбай койгон эркектерди
е аялдарды өзүн жакшы көрсөтүү, көңүлүн өзүнө им | абжорсын. Шамдагай, эпчил, айлакер. |
абзацзат. 1. Жазуудагы жол башындагы кемтик. Абзац мене
жазуу.
2. Чегинтилип башталган бир жол менен чег
нтилип башталган экинчи жолдун аралыгындагы тек | абзел |
=
=