асэтиш. 1. Кандайдыр бир нерседен өткөрүп, тагып или коюу, илүү. Кетмен салып Кеңир өскөн ийинге Кели тирип мылтык асып салалык (Турусбеков).
- 2.
| асазат. Боору жик-жик болуп кеткен катуу жыгач жана о шол жыгачтан жасалган таяк. Калпалар келди каркы дап, Дубаналар, сопулар Асалары шаркылдап (Токто |
асабазат. Байрак, желек, туу. Асаба желек жалтылдап Кап ап кирип калганы («Манас»). | асал |
асан: асан кайгы — ар нерсени ойлоп кейий берген, аб дан убайымчыл, сары санаачыл. | асбап |
асбестзат. Отко чыдамдуу минерал. | аселзат. диал. Бал. Чайга салган аселден Кеселге жарда м болдубу? («Саринжи — Бөкөй»). |
асемзат. Жасалга, көрк, кооздук. Ачылды көшөгөсү чоң б лмөнүн, Асемге ичиндеги маашыркандык (Маликов). У кмуштуу асем болгонсуп, Асманга жылдыз төгүлдү (Ж | асемдеэтиш. Жасап-түзөп кооз, көрктүү түргө келтирүү, ка старлоо. Аттарына коңгуроолор тагып асемдеген из возчиктер кыйкырып отурушат (Абдукаримов). [Зарыл |
асемделасемде этишинин туюк мамилеси. | асемденасемде этишинин өздүк мамилеси. |
асемдетасемде этишинин аркылуу мамилеси. | асемдөөасемде этишинин кыймыл атоочу. |
асемдүүсын. Кооздолгон, көрктүү; короздонуп сыланган кей ипте. Ат тандашып минишип, Асемдүү кийим кийишип ( «Олжобай менен Кишимжан»). Асемдүү жүрөт. | асер |
асил | асилитакт. Түк, такыр, эч, эч бир. Ажалы жеткен барбаса, сили киши барбас деп («Манас»). |
асилкеч | асиресе |
асказат. Эң бийик, зоокалуу тоо, тоодогу өзгөчө бөлүнү п турган бийик зоока. Кичирээк асканын башында мы лтыгын асынып Алыбек турат (Жантөшев). Тигил эки а | аскаланэтиш. Аска болуп бийик көтөрүлүп туруу, арсак-тер ек бийик көрүнүштө болуу. Аскаланган бийик зоону н боорунда Барчын салган сонун уя көрүнөт (Шимеев |
аскалуусын. Аскасы бар; аскасы көп. Улуу-Чаттын чөйрөсү а калуу тоо, какыраган таштак (Жантөшев). Ар тарапт н куушура курчап турган аскалуу тоолорду да теше | аскар: аскар тоо — эң бийик аска тоо, абдан бийик зал ар тоо. |
аскерзат. 1. Мамлекеттин куралдуу күчтөрү же анын бир б лүгү. Жөө аскер. Аттуу аскер.
2. Солдат. Кызыл Арми янын аскерлери жана командирлери.
♦ Кызыл аск | асли |
асмасын. 1. Асылып турган, йлинип турган. Асма чырак. Ас ма кулпу.
- 2. &n
bsp; Арта салынган, жогору жагынан | асмай |
асманI зат. Жогору жактан жерге карай көмкөрүлгөн сыяк уу көрүнгөн атмосфера боштугу, көк. Түпсүз деңиз ей түнкү асман көгөрөт (Жантөшев).
♦ Асман бою | асмандаэтиш. Асманга көтөрүлүү, жогору көтөрүлүү, бийик өтөрүлүү, көкөлөө. Аскалуу тоону капталдап, Жага май келет асмандап (Бөкөнбаев). |