 аңI зат. Суу жеп кеткен, казылган ж. б. чуңкур, аңгек.
ул жакта көп анчалык аң, суу жеген жарлар жок эке
(Элебаев).
♦ Аңды-дөңдү карабоо — алды -арты | аңаза |
аңгаалсын. Аңдабаган, байкабаган, курулай күүлдөгөн. Ме
сыяктуу аңгаал болбо, ар иштин келечегин ойло (Ж
нтөшев). | аңгарэтиш. Аң-сезими аркылуу билүү, байкап билүү, түшүн
үү. Ага инимди чогултуп, Аңгарып сөзүн көрөйүн (&laq
uo;Манас»). |
аңгартаңгар этишинин аркылуу мамилеси. | аңгарууаңгар этишинин кыймыл атоочу. |
аңгекзат.. Чуңкур, суу жеген чуңкур. Ташбай.. аңгекте то
он себилген ылайды камырдай жуурат (Сыдыкбеков).
| аңгемезат.. 1. Кандайдыр бир жаңылык, окуя ж. б. жөнүндө ай
тылган сөз, сүйлөшүү. [Кычан].. агайынын аңгемесин
кунтун коюп укту (Бейшеналиев). Акбар саанчылыкка |
аңгемелеэтиш. Аңгеме айтуу, аңгеме кылып айтуу, айтып берү
ү. Кээлери аңгемелеп сөз баштады (Абдыраманов). | аңгемелешэтиш. Сүйлөшүү, маектешүү. Темиров Ашыр менен көп
ө аңгемелешти (Жантөшев). Биз аны менен эки. саатт
ан ашуун аңгемелештик («Советтик Кыргызстан&raq |
аңгемелештираңгемелеш этишинин аркылуу мамилеси. | аңгемелешүүаңгемелеш этишинин кыймыл атоочу. |
аңгемелөөаңгемеле этишинин кыймыл атоочу. | аңгизат. 1. Үйүрү жок айгыр. Аңгилери алышып, Кубалашат
жарышып (Тоголок Молдо).
2. өт. Аркы-беркини караб
ган, өйдө ылдыйды ажыратпай, оюна келгенин айта б |
аңгыраэтиш. 1. Аңылдап бакыруу, кыйкыруу, өкүрүү, өңгүрөө
. Ал [уй] баягы мөөрөшүнөн жаңылбай, аңгырап жүрүп
отуруп, үйгө келди (Убукеев). Арчатору жаныбар Аңг | аңгырооаңгыра этишинин кыймыл атоочу. |
аңгычатакт. Ага чейин, көп узабай, көп убакыт өтпөй, бир
здан соң, ошол учурда. Аңгыча Кычан.. чоң каалганы
чыбыгы менен тыкылдатты. (Бейшеналиев). Аңгыча ча | аңгычакты |
аңдаэтиш. Байкоо, түшүнүү. Эс токтотуп бир ишти Аңдагы
ла, балдарай! (Барпы). Аңдабай сүйлөгөн оорубай өл
т (макал). | аңдатаңда этишинин аркылуу мамилеси. |
аңдооаңда этишинин кыймыл атоочу. | аңдоостонтакт. Күтпөгөн жерден, байкоосуздан. Аңдоостон ку
п гана келген экемин э?! («Советтик Кыргызстан&r
aquo;). |
аңдууаңды этишинин кыймыл атоочу. | аңдыэтиш. Акмалап байкоо, кылган иштерин, жүргөн-тург
нын ж.б. байкап жүрүү. Элеман уулу Төштүккө Аңдып
жүргөн душман көп, ата («Эр Төштүк»). Качып к |
аңдышаңды этишинин кош мамилеси. | аңкаэтиш. 1. Абдан суусоо, чаңкоо. Эл гана эмес, аңкаган
Жердин баарын баккан суу (Тоголок Молдо).
2. Эңсөө
, самоо. Эй, кымбат тууган жерим, атам-энем, Арышта |
аңкайэтиш. 1. Өтө чоң ачылуу, ачык абалда болуу. Эшиги аң
кайып ачык.
2. Оозун ачып карап калуу, таң калган ж
е эмне кыларын билбей калган абалда болуу. Муну у | аңкайтаңкай этишинин аркылуу мамилеси. |
аңкаюуаңкай этишинин кыймыл атоочу. | аңкилдеэтиш. Анда-мында бир тийип, куланып кетүү. [Торпок]
.. киши мишиси менен аңкилдеп кетти (Аалы). |
=
=