 азI такт. Көп эмес, белгилүү өлчөмдөн кем, жетишсиз.
игитке жетимиш түрдүү өнөр да аз (макал). Акылсыз
а ар качан Айткандарың баары аз (Барпы).
♦ Бир | азаI зат. 1. Өлгөн адамга карата кайгыруучулук, жалпы
л тарабынан колдонулуп жүргөн, мис., аялы кара ки
инүү, белгилүү убакытка чейин башка эч жакка чык |
| азаат | азадар сын. Капалуу, кайгылуу, азалуу, аза тарткан.
|
| азазил | азайэтиш. Кемүү, аз болуу, басаңдоо. Ок-дары калды азай
ып («Эр Төштүк»). Мурункудан сейректеп, Чуу а
зайып тынгансыйт (Жантөшев). |
азайтазай этишинин аркылуу мамилеси. | азалаэтиш. 1. Киши өлгөн үйгө мал же бир нерсе алып бары
, көңүл
айтуу. Баласын азалап бардык.
2. Кайгы тар
туу, аза күтүү. |
азалооазала этишинин кыймыл атоочу. | азалуусын. Аза тарткан, кайгылуу, күйүттүү. |
азаматзат. 1. Эр жеткен киши, жашы толуп турган жигит; ада
мгерчиликтүү, жакшы сапаттарга ээ болгон киши. Чо
ңоёрсуң эр жетип, Азамат болуп, бел чечип (Осмонов | азаматтыкзат. Азаматка таандык жакшы сапат, адамгерчилик,
рдик. Талап болсо азаматтык кылды («Советтик К
ыргызстан»). |
| азаматчылык | азанI зат. дин. Элди намазга чакырганда, балага ат койг
ондо кыйкырып айтыла турган чакырык. Сопунун көө
ү азанда, Соргоктун көөнү казанда (Токтогул). Үйг |
| азана | азандантакт. Эртең менен эрте, таң заарынан. Азандан үйдү
чечкиле, Бирөөң да калбай көчкүлө («Олжобай ме
нен Кишимжан»). |
азанчызат. Азан айтуучу, азан чакыруучу. Азанчы аты «
шим» деп айта келди (Аалы). | азапзат. Кыйноо, жапаа; кордук, кыйынчылык. Миң жашап т
ордо жүрбөй азап тартып, Бир жашап эли менен күлг
н артык (Аалы). Азап менен өткөрдүм Айдалып жүрүп |
азаптаэтиш. Кыйноо, жабыр көрсөтүү, азап тарттыруу. | азаптанэтиш. Кыйналуу, убаралануу; азап тартуу. |
азаптанууазаптан этишинин кыймыл атоочу. | азаптооазапта этишинин кыймыл атоочу. |
азаптуусын. Оор, кыйын, жапаалуу. Айдалып жүрдүм Сибирде
заптуу жаман турмушта (Токтогул). | азарI зат. Азап, кыйноо; кордук, кысым. Кожоюнум Өмүрбе
, Азары болду мага көп (Барпы). Аалам кылды жаныма,
Арман жаштын азары (Тоголок Молдо).
АЗАР II: азар-б |
азарман: азармандан безерман болуу — өзүнө жакын жуут
оо; жанын сабоо. Ал жөнүндө уккум да келбейт —
еп, Бурма азармандан-безерман болду (Каимов). | азатI зат. Эркиндик, боштондук, көз каранды эместик; эр
кин. Азат таңы кара түндү талкалап, Ата Ленин эрки
н күнгө жеткирди (Бөкөнбаев). Мындай азат заманды |
азаттыкзат. Эркиндик, боштондук, көз каранды эместик. Өзг
өрүш жолу ачылды, Азаттык нуру чачылды (Тоголок М
лдо). | азатчылсын. Эркиндикти, боштондукту, көз каранды эместик
ти сүйүүчү. |
азаюуазай этишинин кыймыл атоочу. | азгынI сын. Жолдон чыккан, азып тентип, каңгыган. Ат азг
ны — жорго, адам азгыны — молдо (макал).
АЗГЫ
Н II сын. Арык, жүдөө, начар. «Азгын экен кантер э |
=
=