 азгырэтиш. Туура жолдон чыгаруу, кызыктырып өз тарабын
а тартуу, башка жолго буруу. Арабызда азгырган Ал
амчы бар дечү эле (Токтогул). Ашым канча азгырса д | азгыргычсын. Айныткыч, жолдон чыгаруучу, азгыруучу. |
азгыргычтыкзат. Айныткычтык; жолдон чыгаруучулук, азгыруучу
ук. | азгырмазат. Айнытма, жолдон чыгаруучу; азгыргыч. |
азгырмалуусын. Айнытмалуу, айныта турган, жолдон чыгара тур
ан, азгырмасы бар. Айдай жаркып окуп жатат Москва
дан, Азгырмалуу таттуу сөзгө алданбай (Үмөталиев) | азгырууазгыр этишинин кыймыл атоочу. |
азгырыкзат. Азгыруучулук, азгыргандык, жолдон чыгарууга
кылган аракет. — Бизде бай-манаптардын азгырыг
ына кирип алып колхоздон безип жүргөндөр бар (Эле | азгырылазгыр этишинин туюк мамилеси. |
аздаптакт. Аз-аздан, кичинеден, акырындап, анча-мынча. А
та-эне айткан керээзди, Аздап эске сала жүр («М
ндирман»). | аздыкзат. Жетишсиздик, аз экендик. Аздык кылар ырга сал
ып сүрөттөө (Осмонов). Аздык кылат отунуң, Отунга
лдам барып кел (Тоголок Молдо). |
аздырI: аздыр-көптүр такт. Анча-мынча, бир аз, аз болсо д
; аз же көп дебей. Азамат болсоң ак иштеп, Аздыр-кө
птүр малың бак! (Токтогул).
АЗДЫР II аз этиштеринин | азезилзат. 1. Диний түшүнүк боюнча: жаман жолго азгырып т
уруучу
азыткы, шайтан. Асмандагы азезил Айкырыгы
н салгандай (Аалы).
2. өт. Азгыргыч, азыткы, азгырып |
азек: азек-мазек сөз — күлкүлүү, тамашалуу сөз. Азек
-мазек сөз айтсак, Кайыр элек кыз бала (Тоголок Мо
до). | азели |
| азем | азизI сын. Ардактуу, кымбаттуу, кадырдуу. Ардактуу жан
ан азиз көрүүчү иним (Аалы). Мында алыстан келген
азиз меймандарыбыз отурат (Таштемиров).
АЗИЗ II сы |
азилзат. Тамаша. Жалган жерден мени үйлөнөт деген ази
ди койсоңор боло! — деди Бекжан (Абдукаримов). | азилдешэтиш. Тамашалашуу, азил сөз айтышуу, тамаша сөз ай
тышуу. Теңтуштарым азилдешип да, өзүм да кепке са
ып иниңиздин оозунан акылдуу кеп уга албадык (Сы |
азилдешүүазилдеш этишинин кыймыл атоочу. | азилдүүсын. Тамашалуу, күлкүлүү. |
азилкечзат. 1. Тамашакөй, тамашачыл, тамашалап сүйлөгөндү
жакты көргөн адам. Бул ушундай азилкеч, жолдош ко
мандир (Жантөшев).
2. Азил айтышып, тамашалаша тур | азир |
азиретисын. эс. Улуу даражалуу, улуу урматтуу; ыйык. Азире
ти эшеним, Сүйлөйсүң сөздүн бекерин (Токтогул). | азирлен |
азоосын.. 1. Үйрөтүлбөгөн, үркүнчөөк, чалпоо (мал жөнүн
ө). Тайынан жүгөн салбай азоо өскөн, Табылбас асы
тулпар болот туяк (Үмөталиев). Укурук салбас азо | азоолонэтиш. 1. Азоолук кылуу, чалпоолонуу.
2. өт. Шоктонуу
, бой бербөө. Алда жеңе, азоолонбой угуп турчу кеб
мди (Бөкөнбаев). |
азоолонууазоолон этишинин кыймыл атоочу. | азоолукзат. 1. Азоо малга таандык сапаттар, үйрөтүлбөгөнд
үк, жоош эместик.
2. өт. Бой бербегендик, ээ-жаа бер
бегендик, эпке-жөнгө көнбөгөндүк. |
азотзат. Абанын составына кирүүчү түссүз жана жытсыз
газ, химиялык элемент. | азоттук |
=
=