 аңI зат. Суу жеп кеткен, казылган ж. б. чуңкур, аңгек.
ул жакта көп анчалык аң, суу жеген жарлар жок эке
(Элебаев).
♦ Аңды-дөңдү карабоо — алды -арты |
| аңаза |
аңгаалсын. Аңдабаган, байкабаган, курулай күүлдөгөн. Ме
сыяктуу аңгаал болбо, ар иштин келечегин ойло (Ж
нтөшев). |
аңгарэтиш. Аң-сезими аркылуу билүү, байкап билүү, түшүн
үү. Ага инимди чогултуп, Аңгарып сөзүн көрөйүн (&laq
uo;Манас»). |
аңгартаңгар этишинин аркылуу мамилеси. |
аңгарууаңгар этишинин кыймыл атоочу. |
аңгекзат.. Чуңкур, суу жеген чуңкур. Ташбай.. аңгекте то
он себилген ылайды камырдай жуурат (Сыдыкбеков).
|
аңгемезат.. 1. Кандайдыр бир жаңылык, окуя ж. б. жөнүндө ай
тылган сөз, сүйлөшүү. [Кычан].. агайынын аңгемесин
кунтун коюп укту (Бейшеналиев). Акбар саанчылыкка |
аңгемелеэтиш. Аңгеме айтуу, аңгеме кылып айтуу, айтып берү
ү. Кээлери аңгемелеп сөз баштады (Абдыраманов). |
аңгемелешэтиш. Сүйлөшүү, маектешүү. Темиров Ашыр менен көп
ө аңгемелешти (Жантөшев). Биз аны менен эки. саатт
ан ашуун аңгемелештик («Советтик Кыргызстан&raq |
аңгемелештираңгемелеш этишинин аркылуу мамилеси. |
аңгемелешүүаңгемелеш этишинин кыймыл атоочу. |
аңгемелөөаңгемеле этишинин кыймыл атоочу. |
аңгизат. 1. Үйүрү жок айгыр. Аңгилери алышып, Кубалашат
жарышып (Тоголок Молдо).
2. өт. Аркы-беркини караб
ган, өйдө ылдыйды ажыратпай, оюна келгенин айта б |
аңгыраэтиш. 1. Аңылдап бакыруу, кыйкыруу, өкүрүү, өңгүрөө
. Ал [уй] баягы мөөрөшүнөн жаңылбай, аңгырап жүрүп
отуруп, үйгө келди (Убукеев). Арчатору жаныбар Аңг |