 аңгырооаңгыра этишинин кыймыл атоочу. |
| аңгыча такт. Ага чейин, көп узабай, көп убакыт өтпөй, бир здан соң, ошол учурда. Аңгыча Кычан.. чоң каалганы чыбыгы менен тыкылдатты. (Бейшеналиев). Аңгыча ча |
| аңгычакты аңгыча менен бирдей. |
| аңда этиш. Байкоо, түшүнүү. Эс токтотуп бир ишти Аңдагы ла, балдарай! (Барпы). Аңдабай сүйлөгөн оорубай өл т (макал). |
| аңдат аңда этишинин аркылуу мамилеси. |
| аңдоо аңда этишинин кыймыл атоочу. |
| аңдоостон такт. Күтпөгөн жерден, байкоосуздан. Аңдоостон ку п гана келген экемин э?! («Советтик Кыргызстан&r aquo;). |
| аңдуу аңды этишинин кыймыл атоочу. |
| аңды этиш. Акмалап байкоо, кылган иштерин, жүргөн-тург нын ж.б. байкап жүрүү. Элеман уулу Төштүккө Аңдып жүргөн душман көп, ата («Эр Төштүк»). Качып к |
| аңдыш аңды этишинин кош мамилеси. |
| аңка этиш. 1. Абдан суусоо, чаңкоо. Эл гана эмес, аңкаган Жердин баарын баккан суу (Тоголок Молдо). 2. Эңсөө , самоо. Эй, кымбат тууган жерим, атам-энем, Арышта |
| аңкай этиш. 1. Өтө чоң ачылуу, ачык абалда болуу. Эшиги аң кайып ачык. 2. Оозун ачып карап калуу, таң калган ж е эмне кыларын билбей калган абалда болуу. Муну у |
| аңкайт аңкай этишинин аркылуу мамилеси. |
| аңкаюу аңкай этишинин кыймыл атоочу. |
| аңкилде этиш. Анда-мында бир тийип, куланып кетүү. [Торпок] .. киши мишиси менен аңкилдеп кетти (Аалы). |
| аңкилдек : аңкилдек атуу — анда-мында бир тийип кулоо, то молонуу. Кайло уурчукка тийип, көмүр шагылына уру нуп аңкилдек атты (Сасыкбаев). |
| аңкилдет аңкилде этишинин аркылуу мамилеси. |
| аңкилдик туурасы: аңкилдек. |
| аңкилдөө аңкилде этишинин кыймыл атоочу. |
| аңкоо сын. Эң эле момун, эң эле жоош, куулук-шумдукту эч илбеген; аркы-беркини көп байкабаган. Агасы кайд , эл кайда, Аңкоо Төштүк билеби («Эр Төштүк») |
| аңкоолон этиш. Аңкоо, билбеген сыяктанып калуу, аңкоо сыяк ануу, аңкоолук кылуу. |
| аңкоолонуу аңкоолон этишинин кыймыл атоочу. |
| аңкоолук зат. Эң эле момундук, аркы-беркини билбегендик, ба йкас албагандык. Зергек болгун ар качан, Кимге ке ек аңкоолук (Үмөталиев). Аңкоолук кылып алдырдым |
| аңкоосу аңкоосун менен бирдей. |
| аңкоосун этиш. Аңкоо сыяктануу, аңкоолонуу. Аңкоосунбай эл е кой жигит (Убукеев). |
| аңкоосунуу аңкоосун этишинин кыймыл атоочу. |
| аңкуш зат. Чыркылдак, чыркылдап чыккан үн (мис., суур жөн үндө). |
| аңкушта этиш. Чыркылдаган үн чыгаруу. Ийиндин оозунда аңк уштаган семиз кызыл суурду Токтогул көрө койду (А алы). |
| аңкуштоо аңкушта этишинин кыймыл атоочу. |
| аңкы этиш. Жагымдуу жыт буркуроо. Туш-тарап көк жалбыр к, аңкыган гүл (Аалы). |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.1707 сек. |
|