 ачууI зат. Каар, кыжыры кайнап каардангандык. Ачууну а
ыл жеңет (макал). Ачуу — душман, акыл — дос, а
ылыңа акыл кош (макал).
АЧУУ II сын. 1. Даам сезүү ор |
ачууланэтиш. 1. Каардануу, кыжырлануу, ачуусу келүү. Жума
аал ачуулана сүйлөдү (Жантөшев).
2. Урушуп коюу. А
а ачууланып кой. |
ачууландырачуулан этишинин аркылуу мамилеси. |
ачууланууачуулан этишинин кыймыл атоочу. |
ачуулуусын. Каардуу, кыжырлуу, ачуусу чукул, урушчаак. Чы
ыгүл үйгө ачуулуу кирди (Жантөшев). Ачуулуу киши.
|
ачуурканэтиш. Кычкыл же ачуу даамды сезүү. Жаш бала кымызд
ы ачуурканып ичпейт. |
ачууркантачууркан этишинин аркылуу мамилеси. |
ачуурканууачууркан этишинин кыймыл атоочу. |
| аччылык |
ачыэтиш. Камыр, бозо ж. б. камыр туруш, ачыткы аркылуу
кычкылдануу, кычкылданып кычкыл жыт чыгып кетүү.
Чала ачыган бозодон, Ачымал жакшы ун чалган (Осмо |
ачыгууачык этишинин кыймыл атоочу. |
ачыкI сын. 1. Жабык эмес, жабылбаган. Кызыл үйдүн эшиги
чык экен (Сыдыкбеков).
- 2. &n
bsp; Айланасында эч н |
ачыктырачык этишинин аркылуу мамилеси. |
ачылач этишинин туюк мамилеси. |
ачымалзат. Угут ордуна. ун чалып ачытылган суусундук та
ак, максым. Чала ачыган бозодон, Ачымал жакшы ун ч
алган (Осмонкул). |
ачытачы этишинин аркылуу мамилеси. |
ачыткызат. Максымды, камырды ж. б. ачыта турган, кычкылда
нта турган көрөңгөсү, камыр туруш ж. б. Ачыткы сур
п келсең, Сапар сага сонун максым жасап берет (Бе |
ачышI этиш. Дүүлүктүрүүчү, ачуу таасирден улам сезүү о
ргандары тызылдап дүүлүгүп чыгуу. [Динардын].. көз
дөрүнүн кычыктары ачышып, каректерин жаш чайды (С |
ачыштырачыш I этишинин аркылуу мамилеси. |
ачышууачыш этишинин кыймыл атоочу. |