 астырас этишинин аркылуу мамилеси. |
| астыртадан |
астыртантакт. Тымызын, ачык эмес, билгизбей, алдыртан. «
Амандашып келгин» — деп, Астыртан мени жибе
ди (Токтогул). |
| астыртын |
асууас этишинин кыймыл атоочу. |
асфалызат. Жолго, тротуарга ж.б. төшөө үчүн колдонулуучу
кара күрөң түстөгү чайырлуу зат жана бети ушуну
енен жабылган жер. Көчөңдү мелтиреген асфальт ба |
асфальттаэтиш. Асфальт төшөө, асфальт менен каптоо. Ленин к
өчөсүн асфальттап бүтүштү. |
асфальтталасфальтта этишинин туюк мамилеси. |
асфальттооасфальтта этишинин кыймыл атоочу. |
асфальттуусын. Асфальтталган, асфальт төшөлгөн. |
асыйзат. Беш жаштагы бодо мал. Жаңы бышты жазга асый, Ж
андан күлүк Койкүрөң («Курманбек»). Ал ат, жэ
эрде кашка, тишине караганда жаңы асый (Жантөшев). |
асылI зат. Түшүм. Какыр жерди гүлдөтүп , Асылына мол ба
кан (Бөкөнбаев).
АСЫЛ II сын. 1. Кымбат, кымбат баал
у. Асыл таш. Асыл буюм. Акыл — баштан, асыл — |
асылдандырэтиш. Жакшыртуу. Малдын тукумун асылдандырдык. |
асылдандырууасылдандыр этишинин кыймыл атоочу. |
| асылкеч |
| асылы |
асынас этишинин өздүк мамилеси. |
асыраэтиш. 1. Адамды, малды ж.б. күтүү, багуу, өстүрүү, та
актандыруу. Чоң эне балапан асыраган торгойдон б
етер небересине үйрүлөт (Сыдыкбеков). Ташбай аке & |
асырандызат. Багылып алынган бала. Асыранды баланы айылчы
катын чыгарат (макал). |
асыратасыра этишинин аркылуу мамилеси. |
асырашасыра этишинин кош мамилеси. |
асырооасыра этишинин кыймыл атоочу. |
| асыя |