 аласаI зат. Бирөөдөн алууга тийиштүү болгон акча же бую
м. Аласаң болсо сабыр кыл, Ачууланып кыстаба (Того
лок Молдо).
АЛАСА II сын. Кыска, жапыз, кичирээк. Ал | аласалуу |
аласачызат. Ала турган аласасы бар, аласасын доолаган ки
и. | аласкы |
аластаэтиш. 1. Арчаны түтөтүп ооруну эмдөө, арча түтөтүп
ырымдоо.
2. өт. Четтетүү, кууп жиберүү. Аластап чир
ик эскини, Кайнады эмгек жык толду (Бөкөнбаев). | аласталаласта этишинин туюк мамилеси. |
аластаталаста этишинин аркылуу мамилеси. | аластооаласта этишинин кыймыл атоочу. |
алат: кокуй алат же алат күн — кейигенде, чочуганда
айтылуучу сырдык сөз. О, алат күн десе, ал чолок эт
ектин кеткени качан («Чалкан»). | алачыкзат. Керегеси жок, сайылып жасалган жапыз боз үй,
р түрдүү нерселерден, мис., чөптөн, үстүн жаап жас
алган калканч жай. Кан үйүнүн тардыгы, кара алачы |
алашасын. Сулуу, татынакай, келбеттүү. Алаша келин, сул
у кыз. | алашем |
алаюуалай этишинин кыймыл атоочу. | алба: алба-далба же алба-салба — абдан жыртылган, ай
рылып самсаалаган, тамтыгы кеткен. Көйнөгү туш-ту
шунан айрылып алба-далба болгон («САЖИ»). Ал |
албагайсын. Албайган, калдайып долдогой көрүнүштө болго
. | албайэтиш. Калдайып туруу, калдайган долдогой көрүнүш
ө болуу. Астынкы эрди албайып, Устүнкү эрди далба
йып («Манас»). Алтымыш балбан Момунжан Аттан |
албайталбай этишинин аркылуу мамилеси. | албансын. Нечен-нечен, нечен түрдүү, ар кыл. Ак эмчегин
мизген, Албан тамак жегизген («Эр Табылды»).
Албан-албан күлүк бар, алына карай жүгүрөт (макал |
албарсзат. 1. Таза болот, курч болот. Албарс кылыч колунд
, Каршы-терши кайсалап («Манас»). Албарс бол
ун жабдыгың, Шилтегенди кескендей (Осмонкул).
2. Т | албарстызат. 1. Элдик ишеним боюнча: уктап жатканда же төрө
т мезгилинде көрүнбөй келип басып муунтуучу, чач
саксайган, аял кебетесиндеги жан, азыткыч кара к |
| албет | албеттемод. Арийне, ооба. Албетте, бул чындык, нукура чынд
ык (Жантөшев). Эгерде атты достугу үчүн берсе, алб
тте, чоң иш кылганы (Каимов). |
| албеттүү | албуутсын.. 1. Ачуулуу, кой-айды билбей чамына берген; дол
у, бейжай. Ызырынып камчы үйүрөт, Кай бир албуут з
рлору (Жантөшев). ...ашкан албуут, жаактууга жай бе |
албууттанэтиш. 1. Буркан-шаркан түшүп ачуулануу, долулануу,
ээжаа бербей чамынуу. Казанчы бай Токтогулду көр
өр менен эле адатынча албууттанып сөгүнө баштад | албууттанталбууттан этишинин аркылуу мамилеси. |
албууттанууалбууттан этишинин кыймыл атоочу. | албууттукзат. Албуут кишиге таандык сапат. |
албынзат. Түтөк болгондо айтылуучу дарым. Албын айтып
мдешип, Аттанып бери кел дешип («Эр Табылды»
;). | албындаэтиш. Албын айтып дарымдоо. |
=
=