![]() чамгаракта этишинин кыймыл атоочу. |
![]() зат. Түбү жоон болуп чыгып, желүүчү жашылча өсүмд гү жана анын тамыры. |
![]() этиш. Ылдамдоо, ыкчамдоо, тездөө, шашуу, шашылуу. К етмен чаап жаркырап, Чамдагыла колхоздо (Барпы). Ч амдагыла, эртең да күн ачык болот экен (Сыдыкбеко |
![]() чамда этишинин өздүк мамилеси. |
![]() чамда этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() чамда этишинин кыймыл атоочу. |
![]() зат. Чайдын кайнатылып, даамы чыгып бүткөндөн кий инки калдыгы. |
![]() чай-чамек же чай-чамалек — чай жана ошол сыякту у майда-чуйда тамак аштын жалпы аты. |
![]() зат. Кол менен чапкылап жасалган уйдун тезеги; жа па. |
![]() этиш. Чампа кылуу, чапкылап, жампа түрүнө келтирү . |
![]() чампала этишинин кыймыл атоочу. |
![]() этиш. 1. Жулунуу, жулкунуу, атырылуу. Күүлөнүп тулп ар чамынат, Күбүрдөй көбүк жамынат (Аалы). Ак жолб рстой чамынып, Айкырып атка мингенде («Манас&ra |
![]() зат. Жыгачты кескенде, чапканда же жонгондо түшкө н майда бөлүкчөлөр. Уста балтасын чапкан сайын ча мындылар анын тегерегине ак ала болуп толо берди |
![]() чамын этишинин кыймыл атоочу. |
![]() I зат. Кылычтын, канжардын сабы.
ЧАН II этиш. Теңсин бөө, өзүнө тең деп эсептебөө, өзүнөн төмөн саноо, емсинтүү. Кыз алган жарды жаман деп, Акылың болсо |
![]() I зат. 1. Аба менен көтөрүлүүчү же кандайдыр бир не сенин үстүнкү бетине ылдам жугуучу жеңил кургак, эң майда тозоң. Бүгүн эртең менен күн жаап басылг |
![]() I зат. Кардын же муздун үстү менен жылгаяктатып сү йрөп жүрө турган жалпак тамандуу жүк ташуучу же к иши түшүп алуучу транспорт каражаты жана ушунун |
![]() туурасы: чана. |
![]() зат. 1. Көздүн чарасы. Темирдин көз чанагы жашка то ло түштү (Жантөшев). 2. Өсүмдүктүн буласын каптап урган кутуча, кабыкча. Пахтаны терсең таза тер, Ч |
![]() зат. Кымыз, айран сыяктуу суюктуктарды куюп алып үрүү үчүн колдонулуучу эчкинин туюк союлган тер синен жасалган идиш. Идиш жок, кымызды чаначтан э |
![]() сын. Ачык түстө эмес, киргил, бозомук киргил. Бийи теги чаңгыл тумандан сызылып өткөн айдын алсыз н уру (Аалы). Сүлүктү тоолору боз чаңгыл болуп тунжу |
![]() этиш. Чаңгыл түскө кирүү, чаңгыл болуу. Темир уста кана цехи боз чаңгылданып, ширенди жыттанып, калд ыр-күлдүр этет (Сасыкбаев). |
![]() чаңгылдан этишинин кыймыл атоочу. |
![]() чаңгыл менен бирдей. |
![]() сын. Бозомук, суюк киргил, боз, өңү бир аз гана бур лган, чаңыт. Эртең менен чаңгыт жарма жасап ичип турабыз (Элебаев). |
![]() такт. Анда-санда, бирин серин, сейрек. Күлжандай к з чанда чыгат (Байтемиров). Деги, чанда бири-бири олбосо, [Карпыктыкына] эл көп барчу да эмес (Элеба |
![]() этиш. 1. Чаң көтөрүлүү, чаң чыгуу. Көптөн бери күн ж аабай, чаңдап жатуучу жолдор жаанга жуурулду (Бай темиров). 2. өт. Чаң салуу, чуу түшүрүү. Ал кезде кө |
![]() чаңдак менен бирдей. |
![]() этиш. Курсагы бөтөнчө чоң көрүнүштө, көбүңкү көрү нүштө болуу. Деп Базарбай Түкүйгө Чандайып турат мактанып (Үмөталиев). Өлгүдөй тоюп чандайып, Жоо с |
![]() чандай этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() сын. Чаңдуу, чаң көп чыга турган, чаңдай берүүчү. Ч аңдак жол. |
![]() 1. чаңда этишинин аркылуу мамилеси.
2. чаңдаштыр м нен бирдей. |
![]() этиш. бот. Өсүмдүктөр чаңдары аркылуу урукташуу. |
![]() Р чаңдаш этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() чаңдаш этишинин кыймыл атоочу. |
![]() сын. Чаңы көп, чаңы бар, чаң баскан. Кампанын чаңду у деми өпкөнү кысат (Айтматов). Чаңдуу чөлдө сейре к коён болчу эле, Чыктуу чөпкө бүйрү чыга тойбого |
![]() чандай менен бирдей. |
![]() I зат. Ичтин санга жакын төмөнкү бөлүгү. Атымды ул м-улам чандырга чапкылап коём («Ала-Тоо»). Ч АНДЫР II этиш. Бирөөгө (көбүнчө эркек аялга, же аял |
![]() этиш. Чандырдан ала бастыра тартып, ээрдин эки ка талынын аяк жагы менен бириктире байлоо. |
![]() чандырла этишинин кыймыл атоочу. |
![]() туур. Катуу нерсе металлга тийген сыяктуу чыккан кыска, ачуу дабышты билдирүүдө колдонулат. |
![]() этиш. 1. Суусоо, абдан суусоо. [Кычандын] тили оозун а батпай кургап, чаңкап чыкты (Бейшеналиев). 2. өт. Эңсөө. [Мукай] илим-билим деп чаңкаган кыргыз жашт |
![]() I сын. Ачык, абдан ачык, ачык даана. Чаңкай түш Ысык -Көлдө баратабыз, Жылмайып көлдүн бетин карашабы (Маликов). ЧАҢКАЙ II этиш. Ачык болуу, кирсиз, туну |
![]() чаңка этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() чаңкай этишинин кыймыл атоочу. |
![]() чаңка этишинин кыймыл атоочу. |
![]() чаңкай II менен бирдей. |
![]() этиш. 1. Чаңк-чаңк эткен дабыш чыгаруу. [Акбар] чаңк ылдаган балканын үнүн улап устаканага кирди (Убу еев). 2. Кулакка жагымсыз чаңк-чаңк эткен ачуу үн |
![]() чаңкылда этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() чаңкылда этишинин кыймыл атоочу. |
![]() чана этишинин кыймыл атоочу. |
![]() чан этишинин кыймыл атоочу. |
![]() этиш. Саюу, сайгылашуу. Ар бир эчкинин өлүмү жаным а ийне чанчкандай батат (Элебаев). |
![]() зат. Белди же дененин башка мүчөлөрүн сыздатып, с йгылаштырып оорутуучу оору. |
![]() чанч этишинин кыймыл атоочу. |
![]() этиш. Чаң-чуң эткен ачуу үн чыгаруу. |
![]() чаңылда этишинин кыймыл атоочу. |
![]() этиш. 1. Үнүн ачуу чыгаруу, үнүн ачуу чыгарып айкыр уу, кыйкыруу, бакыруу. Безилдеп кез-кез, ачуу-ачуу чаңыргандай болсо, кыштакты башына көтөрөт (Сыды |
![]() чаңыр этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() чаңыр этишинин кыймыл атоочу. |
![]() зат. Ачуу чыккан кыйкырык, бакырык, чаңырган айкы ык. Ал [Мамбеткул] чаңырыкты улап, ылдамдай басты (Каимов). — Биздин Акия чаңырыкты салганда кула |
![]() сын. Бозомук, киргил суюк, чаңгыт. Чаңыт жарма.
ЧА ЫТ II этиш. Чаңдатуу. Араба кампаны көздөй жолду ч ңыта жөнөп кетти (Абдукаримов). |
![]() этиш. Бозомук тартуу, суйдаң тартып боз түшкөндөй көрүнүү, чаңыт көрүнүштө болуу. |
![]() чаңытта этишинин туюк мамилеси. |
![]() чаңытта этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() чаңытта этишинин кыймыл атоочу. |
![]() I зат. 1. Ичтин төмөн жагы менен сандын кошулушкан ериндеги жука, такыр жери (көбүнчө малга карата). [Карышкырга] бир бээсинин чабын жардырып, Чымыр д |
![]() зат. Көбүнчө этеги тизеден ылдый, узунураак тигил ген сырт кийим. Эшикти шарт ачып, чапанын желбеге жамынган Сурмаш чыга келди (Жантөшев). |
![]() чалгы менен бирдей. |
![]() зат. 1. Башка элге, тууга ж. б. кол салып чаап алуучу лук, кыргын салышкан чабыш. Жыйнасам деген нээтим бар, Кыргын-чапкын көп көрүп Кыйрынан азган элим |
![]() этиш. Катуулап чаба жаай баштоо, удургуп, күчөп жа ай баштоо (көбүнчө кар, жаан жөнүндө). Ойдо жок кат уу шамал менен бирге кар боройлоп жаап, алдыдан у |
![]() чапкында этишинин кыймыл атоочу. |
![]() зат. Кол салып, чаап алуучу, чапкынга, чаап алууга катышуучу. |
![]() зат. Чаап алуучулук, чаап, тоноп алуучулук, жоокер чилик. |
![]() этиш. 1. Бүтөө, бекитүү, бүтөп таштоо. Чаптаган ок.
2. Жабыштыруу. [Талгат] кээсин кайчы менен кесип ал ып, альбомуна чаптап жатат («Жаш ленинчи»). |
![]() чапта этишинин туюк мамилеси. |
![]() сын. 1. Чаптап бекитилген, чапталган. Патрон ташта чапталуу он эки жез бар (Сыдыкбеков). 2. Жабыштыру , жабыштырылган. Аттуу киши алик алды да, чөнтөгү |
![]() чапта этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() чапта этишинин кыймыл атоочу. |
![]() чап этиштеринин аркылуу мамилеси. |
![]() сын. 1. Шамдагай, тез, ылдам (кыймыл-аракет жөнүндө) . Берки үчөө ителгидей жетти чапчаң, фашисттер ай ылгандай акылынан (Үмөталиев). Анархан өзү дагы ч |
![]() зат. 1. Шамдагайлык, ылдамдык, тездик. Алымкул курж унду алып, чапчаңдык менен ийнине салды (Абдукари мов). 2. Тез кызууланып кетүүчүлүк, кызуу кандуулу |
![]() чапчы этишинин кыймыл атоочу. |
![]() этиш. 1. Апчып алуу, апчып кармоо, аткып кармоо. Тем ир сол колунун карысын оң колу менен чапчып, сенд ректей түштү (Жантөшев). 2. Эки астыңкы буту менен |
![]() чапчы этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() чапчы этишинин кош мамилеси. |
![]() I зат. Дан эгиндеринин учкуну. [Кырмандын четинде]. . буудайдын азыраак чары чогулбай жатат (Жантөшев ). ♦Чар учкандай — баш аламан, иретсиз, тарти |
![]() I зат. 1. Тамак-аш салуу же куюу үчүн колдонулуучу а р кандай металлдардан жасалган, ооз жагы жайык ке лген тегерек чуңкур идиш. Казандагы эт булоолону |
![]() чарапзал менен бирдей. |
![]() : орой көз чарай к. орой I. |
![]() I зат. Илгерки убакытта согушка чыкканда төшүнө т ртып кийүүчү такта темир. Темир туулга башында Ч райнасы тагылуу («Курманбек»). Табылды кырк |
![]() зат. Жаңы туулган жаш төлдүн, жаңы төрөлгөн жаш ба ланын үстүнө жабышкан желим сыяктуу илээшкен зат . [Уулумду] чаранадан чайып, түн уйкумду, күн тыным |
![]() зат. диал. Маки. |
![]() зат. 1. Белгилүү бир коомдун өндүрүш мамилелерини жыйындысы, өндүрүш жолу. Социалисттик чарба. Нат уралдык чарба. Товардык чарба. Капиталисттик чар |
![]() зат. диал. Чарба жумуштары менен күн көргөн, көбүн чө мал чарбачылыгы менен кесиптенген, өз алдынча анча-мынча чарбасы бар адам. Чарбадар алек мал ме |
![]() зат. 1. Короо-жайды, огородду ж. б. айландыра курчаг ан дубал, тосмо. 2. Бак-дарак, короо-жай, огороддун жалпы аты. Чарбак тараптан сайраган булбулдун үн |
![]() чарбадар менен бирдей. |
![]() сын. Чарбасы бар, чарба күткөн, мал күткөн. Аларды орто чарбалуулар дейт (Сыдыкбеков). |
![]() сын. Чарбага таандык. Чарбалык жумуштар. |
![]() зат. Кандайдыр бир мекеменин, ишкананын ж. б. чарб сы жагында иштөөчү, чарба жагын тейлөөчү адам. &mda sh; «Газик» менен келиптир, аксакал! — Анда |
![]() сын. Чарба иштерине камкор, чарбачылыкка бүйрө (а ам жөнүндө). [Мукайдын] атасы чарбачыл адам болго дуктан, огороду бак-шактуу келип, алмалары да көп |
![]() зат. Жалпы эле чарба жумуштары, чарба иштерин жүр үзүүчүлүк. Айыл чарбачылыгы. Мал чарбачылыгы. |
![]() сын. Майда. Чарбы мал. |
![]() этиш. Түз, так айтпоо, буйтактатуу, башка сөзгө ал ксытуу. Каныбектин кайталап сураган суроосуна ч ргыткан жоопторду берип тим болду (Жантөшев). Көп |
![]() чаргыт этишинин кыймыл атоочу. |
![]() этиш. 1. Чурулдаган добуш салуу (бакага карата). Ба кактуу көлчүк суусунда, Бакалар чуулдап чардага (Маликов). 2. Сайроо. Топтолушуп чардаган Куштар |
![]() этиш. Чандыйып көбүү, дардайып чоң көрүнүү (көбүн ө курсак жөнүндө). Бетеге жеп суналып, Бээлер жат т чардайып (Осмонкул). |
![]() чардай этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() : ак чардак — жумшак калың жүндүү, буттары кыск келген сууда сүзүүчү канаттуу. Ак чардакка кошу уп, Аңырлар учат аңкылдап (Тоголо Молдо). Кандайд |
![]() этиш. Чердеңдөө, чардайган курсагы менен кыймыл-а ракетте болуу. |
![]() чардаңда этишинин кыймыл атоочу. |
![]() зат. Ар түрлүү нерселерден бириктирилип жасалган аралашма дары. Карга бий ар бир үч күн өткөн сайы Сагындын жараатына.. дүйүм чөптүн тамырынан, бүр |
![]() чарда этишинин кыймыл атоочу. |
![]() сын. Баш аламан, туш келди, иретсиз, чачкын. Бизди өрүнгөн жумуштарга эле чаржайыт жумшай беришет ( «Советтик Кыргызстан»). |
![]() I зат. Күч, кубат, ал, чама, маани-жай. Чарпышкандын баарына Чаркы жетер эр экен («Манас»), Качып жүрүп аралап, Өз чаркымды чамалап (Тоголок Молдо). |
![]() зат. Чөптүн, эгиндин ж. б. үймөгү. |
![]() этиш. Чаркап кылып үйүү. |
![]() чаркапта этишинин кыймыл атоочу. |
![]() зат. Сарай, мал сарай; топон сакталуучу жай. Күрөп бер көңдүү чаркарым Пулуман жумшап айтамын (Барп ). Талаадагы саман-топонду байдын чаркарына жетк |
![]() чарыкта менен бирдей. |
![]() этиш. Чарк-чарк этүү, чарк-чарк эткен үн же дабыш ч ыгаруу. Көлүндө куусу жаркылдап, Түрдүү куштар ча ркылдап («Эр Табылды»). |
![]() чаркылда этишинин кыймыл атоочу. |
![]() этиш. Чар-чар эткен созулуңку ачуу үн, дабыш чыгар уу. Асман жактан чаркырап, Ач кыйкырык угулду (« ;Эр Төштүк»). ..Дүмүрөңдөп окопту, Тепсеп жатат |
![]() чаркыра этишинин кыймыл атоочу. |
![]() зат. Көбүнчө көлөкө, салкын жерлерге же үйдүн ичи е жайлаштырылган, отурууга ылайыкталып тактайда н жасалган секиче. Каныбек акырын басып келип, ча |
![]() чарпы этишинин кыймыл атоочу. |
![]() I: чала-чарпы к. чала.
ЧАРПЫ II этиш. 1. Чапчуу. Далда чы отко күйүп бараткандай, Бакырды чалды муштап ала чарпып (Аалы). 2. Жете чайпалуу, жете кайтуу, т |
![]() чарпы этишинин туюк мамилеси, |
![]() зат. Серпинди, кандайдыр бир нерсенин бөлүкчөлөр . ..Кокус Сатарга карата сөздүн чарпындысы тийсе,. . Кадимкидей күүлөнүп кирмекчи (Таштемиров). |
![]() чала-чарпыт к. чала. |
![]() этиш. 1. Кармашуу, алышуу. Бул жел курсак аюусу, Чар пыша турган алы жок («Эр Төштүк»). 2. өт. Чата ташып калуу, талашыптартышып калуу. [Даша] менен |
![]() чарпыш этишинин кыймыл атоочу. |
![]() туур. Кубулуштун же кандайдыр бир нерсенин тез бо лгон дабышын же кескин кыймыл-аракетти билдирүүд ө колдонулат. Чагылганы чарт эткен, Нөшөрлөгөн се |
![]() зат. Туш тарап, айлана. Бетинде жашыл жайпалат, Эг нге толуп чартарап (Бөкөнбаев). |
![]() этиш. Чарт-чурт эткен катуу дабыш чыгаруу. Кайрад н чагылган чартылдап, күн күркүрөп, жамгыр куя ба штады (Каимов). |
![]() чартылда этишинин кыймыл атоочу. |
![]() этиш. I. Чаалыгуу, алы, күч кубаты кетүү, шайманы ке түү. Чарчаган Токтогул эч нерсени сезер эмес (Аал ). Аттар бүгүн аябай чарчаган (Жантөшев). Фатима б |
![]() чарча этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() чарча этишинин кыймыл атоочу. |
![]() зат. Квадрат; төрт тарабы бирдей. Ушу бир чарчы бө дү алып калганымда байып кетет белем (Сыдыкбеков ). [Зарыл] төрт чарчы актын четин, кызыл жип учукта |
![]() этиш. Төрт тарабын бирдей кылуу; чарчы формага ке тирүү, узун туурасын бирдей кылып бүктөө. ♦Ча чылап-чөнөктөө — себүү же отургузуу мезгилинд |
![]() чарчыла этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() чарчыла этишинин кыймыл атоочу. |
![]() I зат. Балта, бычак, кайчы ж. б. сыяктуу кесе турган куралдарды курчутуу үчүн колдонулуучу, жыгачка о рнотулган дөңгөлөкчө сыяктуу кайрак таш. Темир м |
![]() этиш. Чарыкка тартуу, чарык менен курчутуу. |
![]() чарыкта этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() чарыкта этишинин кыймыл атоочу. , |
![]() этиш. Кулакка жагымсыз үн чыгаруу, чар-чар эткен ү н чыгаруу. [Кайрат].. сөөмөйү менен тизмени кыдыры , чарылдап кыйкырып окуп жатты (Бейшеналиев). |
![]() чарылда этишинин кыймыл атоочу. |
![]() зат. Теринин ички бетинде же эт менен майдын орто унда болуучу тарамыш сыяктуу чел. Чарым эт. |
![]() зат. Атайын посттордо туруучу куралдуу сакчы, күз өтчү. [Мавзолейдин] эшигинин алдында эки часовой ( Байтемиров). |
![]() зат. 1. Эки буттун жамбаш менен кошулган жери; эки уттун аралыгы. [Уйлар] басса желини чатына батпай , ары-бери чайпалат (Байтемиров). 2. Эки суунун кош |
![]() кыялы чата — кыялы жаман, начар, урушчаак, кежи . Териси тар, кыялы чата адам болсо, бая эле кырс э тип, кабагын салып калат эле.. (Сыдыкбеков). |
![]() зат. Чыр, талаш-тартыш, жаңжал. Алардын чатагынан лам цехтегилердин баары чогулуша калды (Каимов). Аскар айткандан бери Динар чатакты баштаган (Сыд |
![]() этиш. Чатак чыгаруу, чырсалуу, чырлашуу, талаш-тар тыш чыгаруу. Ышкынаалы бирөөнүн көңүлүн калтырып ... чатакташып чуу чыгарганды жек көрө турган (Бай |
![]() чатакташ этишинин кыймыл атоочу. |
![]() сын. Чатак чыгарганды жакшы көргөн, чыр, урушчаак, жаңжалчыл. |
![]() I сын. Илинишип, түйүлүшүн калган, чырмалышып калг ан, чатышып калган. Чаташ жип. ЧАТАШ II этиш. 1. Илин ишип, түйүлүшүп калуу, чатышып калуу, аралашып ка |
![]() чаташ этишинин кыймыл атоочу. |
![]() зат. Чаттан тизеге чейинки эки арткы буттун аралы гы. Уйлардын желиндери чатырап казандай болуп, ча ткаяктарына батпай, түшкү, кечки саанда теңселе к |
![]() чаты этишинин кыймыл атоочу. |
![]() этиш. 1. Иретсиз чалып байлоо, илиништирүү, туш кел ди ороп, чырмоо. 2. өт. Кандайдыр ишке, абалга ж. б. уушар болуу, чалынуу. Башыңды таттуу кыял чатып а |
![]() этиш. Жарык кетүү, сынык кетүү, жарака кетүү. Таба чатынан кетиптир. |
![]() зат. 1. Курулуштардын, имараттардын атмосфералык убулуштардан сактай турган үстүнкү бөлүгү. [Жамг ырдан] үйдүн чатыры дабырап турду (Сыдыкбеков). 2. |
![]() этиш. 1. Чатыр-чутур, чарт-чурт эткен дабыш чыгаруу , чартылдоо. Күн күркүрөп, чарт-чурт этип чатырап ( Осмонов). Чатырап муздар сынса да, Катуулап бороо |
![]() зат. эс. Өзүнө тиешелүү эрежелери бар шахмат оюну, шахмат. Эргип ордо салышып, Чатыраш ойноп чатыра («Манас»). |
![]() сын. Чатыры бар, чатырлап жабылган. Чатырлуу жаңы үй. |
![]() зат. Үйдүн, курулуштун ж. б. чатыры. Чатырчасы шифе р менен жабылган, Беш бөлмөлүү үйгө кирдим жакынд а (Осмонкул). |
![]() сын. Чатырчасы бар, чатырлап жабылган. Талас шаар нын түбүндө үйлөрү өңчөй чатырчалуу жана бак-дар актуу бир кыштак бар (Каимов). |
![]() I сын. 1. Чиеленишкен, чаташкан.
2. өт. Татаал, чатак, кыйын. Чече албай буулуктуң, Узун ойдун Учу чатыш түрмөгүн (Турусбеков). Чатыш маселе. ЧАТЫШ II этиш |
![]() чатыш этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() чатыш этишинин кыймыл атоочу. |
![]() I зат. Адамдын баш терисинен чыккан кыл, калың узу түк. Күмүш үндүү, колоң чач, Кош каркыра керме ка («Манас»). Буурул чачын сеңселтип, Апаңар к |
![]() этиш. Кекиртекке шилекейдин, тамактын бүдүрүнүн . б. кирип кетишинен болгон жөтөлүү. |
![]() чача этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() чачпак менен бирдей. |
![]() сын. Бытыранды, баш аламан, чачынды; бири-биринен лыс, чогуу эмес. Кыштакта үйлөр бирине-бири жанаш а турбастан, ар кайсы жерде чачкын турат (Абдукар |
![]() зат. Бытырандылык, баш аламандык, чогуу эместик. Т оо айлынын чачкындуулугу жаман (Каимов). |
![]() : чачма күрүч—палоонун бир түрү. |
![]() зат. Келиндер чачка тагуу үчүн чачылуу кара жибек тен жасалган же күмүштөн ар түрдүү формада коозд тулуп жасалган жасалга. [Уулжан].. ордунан турган |
![]() чачтараш менен бирдей. |
![]() зат. 1. Чачты, сакал мурутту алуучу, тегиздөөчү жай , парикмахерская. Муруттарым кара кылкан өңдөнуп, Чачтарашка эки ирет келтирди (Аалы). 2. Чач, сакал- |
![]() этиш. Чачтан алышуу, чачтан алып урушуу. |
![]() чачташ этишинин кыймыл атоочу. |
![]() чач этишинин кыймыл атоочу. |
![]() зат. 1. Көбүнчө баш кийимдердин (мис., тебетей, топу ж. б.) төбөсүнө тагылуучу же жоолуктун ж. б. чекеле риндеги майда жипчелер, чачык. Суусар тебетей, ан |
![]() чачы менен бирдей. |
![]() чач этишинин туюк мамилеси. |
![]() I зат. Келин келген учурда конфет, кант, боорсок ж. б. чачып, таратуу салты. Кокус келин келип калса, а лдынан чачыла чачып койгула деп байбиче боорсок |
![]() : жаан-чачын к. жаан. |
![]() сын. Чогуу эмес, чаржайыт, баш аламан, бытыранды, и ретсиз. |
![]() этиш. 1. Бириндеп-бириндеп бөлүнүп туш-тушка ыргуу , туш-тушка чачылуу. Темирди жанчып жатат талкан-т алкан, Чачырап кызыл учкун ар тараптан (Бөкөнбаев |
![]() зат. 1. Кандайдыр бир нерсенин чачыраган майда бөл үктөрү. Жарылып үйдөй темир тарсылдады, Талаага о ктой учту чачыранды (Үмөталиев). 2. Бытыранды, ире |
![]() чачыра этишинин аркылуу мамилеси. |
![]() зат. Татаал гүлдүүлөрдүн тобуна кирүүчү, гүлү чач ырап чыккан өсүмдүк. Эрмен, чачыраткы чыккан жерл ерине чалгы тийген эмес экен (Касымбеков). |
![]() чачыра этишинин кыймыл атоочу. |
![]() чач этишинин кош мамилеси. |
![]() зат. 1. Жөргөмүш сыяктуу, чага турган уулуу жандык. 2. өт. Кичинекей көз-көз, илмекче кылып топчу сыяк туу байланган түйүн. Чачыгын чаян чырмаган, Баш ч |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.1711 сек. |