чапчаңдык зат. 1. Шамдагайлык, ылдамдык, тездик. Алымкул куржунду алып, чапчаңдык менен ийнине салды (Абдукаримов). 2. Тез кызууланып кетүүчүлүк, кызуу кандуулук. Чапчаңдык түпкө жетет бейм («Манас»).
