 умилитьсясов. элжирөө, ичи жылуу, боору эзилүү. |
| умилостивить сов. кого-что, уст. кайрымдуу кылуу, ырайымдуу кылу у. |
| умилостивиться сов. уст. боору ооруп, аяп кетүү. |
| умилостивлять несов. см. умилостивить. |
| умилостивляться несов. 1. см. умилостивиться; 2. страд. к умилостивля ь. |
| умильно нареч. элжиреп, боору эзилип. |
| умильный ~, ая, -ое 1. (нежный, приятный) жакшынакай, жагымду , элжиреген, көзгө жылуу көрүнгөн; умильное личик жакшынакай өң; 2. перен. разг. (льстивый, угодливый |
| умилять несов. см. умилить. |
| умиляться несов. 1. см. умилиться; 2. страд. к умилять. |
| умилённо нареч. элжиреп, ичи жылып; умилённо улыбаться элжи еп жылмайып күлүү. |
| умилённый ~, ая, -ое 1. прич. от умилить; 2. прил. элжиреген, ичи жылыган; умилённая улыбка элжиреген жылмаюу. |
| уминать несов. см. умять. |
| уминаться несов. 1. см. умяться; 2. страд. к уминать. |
| умирание ср. өлуу, каза табуу, каза болуу. |
| умирать несов. см. умереть; умирать от смеха (со смеху) боор эзилгенче күлүү, ичегиси эзилгенче күлүү, боору катып күлүү; умирать от скуки аябай эригүү. |
| умирающий ~, ая, -ее 1. прич. от умирать; 2. прил. өлүңкү; 3. прил. ерен. батып бараткан; умирающий день батып бара ж ткан күн; 4. в знач. сущ. м., ж. өлүүчү, көр оозундагы. |
| умиротворение ср. 1. (действие) тынчытуу, тынчуу; татуулашуу, тату лаштыруу, элдешүү, элдештирүү; 2. (состояние) тынчт ык; наступило полное умиротворение толук тынчтык |
| умиротворить сов. кого-что тынчытуу, татуулаштыруу, элдештирүү; умиротворить враждующих касташкандарды татуула тыруу. |
| умиротвориться сов. тынчуу, татуулашуу, элдешүү. |
| умиротворять несов. см. умиротворить. |
| умиротворяться несов. 1. см. умиротвориться; 2. страд. к умиротворят . |
| умнеть несов. акыл кирүү, акыл кире баштоо, акылдуу боло б аштоо, эс кирүү. |
| умник м. 1. разг. (умный ребёнок) акылдуу, эстүү; 2. ирон. акы лдуусунган, эстүүсүнгөн. |
| умница разг. 1. женск. р. к умник 1; 2. м. и ж. (умный человек) ак ылдуу киши, эстүү; он - большой умница ал абдан акы дуу киши. |
| умничать несов. разг. ирон. акылдуусынуу, эстүүсүнүү, билги синүү. |
| умно нареч. акылдуулук менен, эстүүлүк менен. |
| умножать несов. см. умножить. |
| умножаться несов. 1. мат. көбөйтүлүү, арттырылуу; 2. (увеличиват ся) көбөйүү, көбөйүп жатуу, артуу; колхозные стада умножаются с каждым годом колхоздун малы жылдан |
| умножение ср. 1. мат. көбөйтүү, арттыруу; таблица умножения кө өйтүү таблицасы; 2. (увеличение) көбөйүү, көбөйтүү, артуу, арттыруу. |
| умножить сов. что 1. мат. көбөйтүү, арттыруу; 2. (увеличить) көб өйтүү, арттыруу; умножить ряды передовиков произв одства өндүрүштүн алдыңкыларынын катарын көбөйт |
| умножиться сов. см. умножаться 1, 2. |
| умный ~, ая, -ое акылдуу, эстүү; умный человек акылдуу ки и, эстүү киши. |
| умозаключать несов. см. умозаключить. |
| умозаключение ср. ой корутунду, ой корутуу; сделать правильное ум озаключение туура ой корутунду жасоо. |
| умозаключить сов. что ой корутуу. |
| умозрение ср. филос. умозрение (ой жүргүзүү, кыялдануу жолу м енен түзүлгөн пикир; абстракттуу ой жоруу). |
| умозрительность ж. умозрительность (ой жүгүртүү, кыялдануу жолу ме нен пикир түзүүчүлүк, ой жүгүрткөндүк). |
| умозрительный ~, ая, -ое умозрительный (ой жүгүртүүгө негизделг н, абстракттуу). |
| умоисступление ср. акылдан ажырагыча жаалдануу, долулануу. |
| умолить сов. кого жалынып-жалбарып көндүрүү; я еле умолил е го пойти с нами аны биз менен бирге барууга араңд н-зорго жалынып-жалбарып көндүрдүм. |
| умолк м.: говорить без умолку жаагы басылбай (тынбай) сүй лөө. |
| умолкать несов. см. умолкнуть. |
| умолкнуть сов. басылуу, унчукпай калуу, тынчуу. |
| умолот м. түшүм (бастыргандагы эгиндин түшүмү, даны, кызы ы); высокий умолот мол түшүм. |
| умолчание ср. унчукпай коюу, жашырып айтпай коюу. |
| умолчать сов. унчукпай коюу, жашырып айтпай коюу; о своей вс рече он умолчал ал өзүнүн кезигишкендиги жөнүнд жашырып айтпай койду. |
| умолять несов. кого-что сурануу, тиленүү, жалынып суроо, жа лынып-жалбаруу. |
| умоляюще нареч. жалдырап, жалынычтуу түрдө. |
| умоляющий ~, ая, -ее 1. прич. от умолять; 2. прил. тиленген, жалд раган. |
| умонастроение ср. акылдын (ойдун, таламдардын) багыттуулугу. |
| умопомешательство ср. акылдан адашуу, жинди болуу. |
| умопомрачение ср. уст. см. умопомешательство; до умопомрачения ра зг. эң эле, өтө эле, барып турган. |
| умопомрачительный ~, ая, -ое разг. акылдан адаштырарлык, эстен тандыр арлык; умопомрачительный успех эң эле зор жетишке ндик (ийгилик). |
| умора ж. нескл. в знач. сказ., разг. слушать его - прямо умо ра! аны угуп отуруу - өзүнчө эле жаткан бир күлкү! |
| уморительно нареч. күлдүрөрлүк, күлөрлүк, күлкү, боор катарлык . |
| уморительность ж. күлөрлүк, боор катып күлөрлүк. |
| уморительный ~, ая, -ое күлөрлүк, боор катып күлөрлүк. |
| уморить сов. кого-что, разг. 1. (погубить) ууландырып өлтүрү , кыруу; 2. (утомить) жабыктыруу, жүдөтүү, эзип жибе үү, алсыратуу; 3. (сильно насмешить) аябай күлдүрүү |
| умориться сов. разг. (утомиться) абдан чарчоо, жабыгуу, жүдөө, чүнчүү, алсыроо; я сегодня очень уморился мен бүг н аябай алсырадым. |
| умру ~, умру, умрёшь и т.д. буд. вр. от умереть. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: