удавм. удав (тропик өлкөлөрүндө жашоочу жылан).
| удаваться |
удавитьсов. кого муунтуу, муунтуп өлтүрүү, тамактоо.
| удавитьсясов. муунуп өлүү, асынып өлүү.
|
удавленникм. разг. муунуп өлгөн киши, асынып өлгөн киши.
| удалениеср. 1. (отдаление) алыстоо, алыстатуу, четтөө, четте үү, обочолоо, обочолотуу, ыраактоо, ыраактатуу; уд аление от города шаардан алыстоо (алыстатуу); 2. чы |
удалец | удалитьсов. 1. кого-что (отдалить) четтетүү, алыстатуу, обо олотуу, ыраактатуу; удалить предмет от глаз нерсе ни көздөн алыстатуу; 2. кого (заставить уйти) чыгар |
удалитьсясов. 1. (отдалиться) алыстоо, четтөө, обочолоо, ыраа тоо; удалиться от дома уйдөн алыстоо; он удалился т темы перен. ал темадан четтеп кетти; 2. (уединить | удалой~, ая, -ое жигердүү, азамат.
|
удалый | удальж. азаматтык, кайрат, угут.
|
удальство | удалять |
удалятьсянесов. 1. см. удалиться; 2. страд. к удалять.
| удалённостьж. четтетилгендик, алыстык, ыраактык, обочолук.
|
ударм. 1. уруу, урунуу, сокку, согуу, согулуу, чабуу, тийү ү; увесистый удар катуу сокку; удар кулаком муштум менен уруу; нанести удар 1) уруу, уруп жиберүү, сокк | ударениеср. 1. лингв. басым; логическое ударение логикалык б асым; ударение падает на последний слог басым эң а кыркы муунга түшөт; 2. (знак) басым белгиси; постави |
ударитьсов. 1. кого-что уруу, согуу, чабуу; ударить палкой т як менен уруу; 2. по чему, во что тийүү, коюу; ударит по столу столду бир коюу; молния ударила в дерево | ударитьсясов. 1. урунуу, согулуу, тийүү; он ударился головой а л башы менен бир тийди; пуля ударилась в стену ок с тенага тийди; 2. перен. разг. (начать стремительно д |
ударникм. 1. (передовой работник) ударник, эпкиндүү; 2. воен. соккуч, ургуч, ударник (патрондун капсюлун жарууч у мылтыктын же башка аткыч куралдын затворунун б | ударница |
ударничествоср. ударничество, ударниктик, эпкиндүүлүк.
| ударнонареч. ударникче, ударниктүүлүк менен, эпкиндүү, э пкиндүүлүк менен; ударно работать ударникче иштө , эпкиндүүлүк менен иштөө.
|
ударный~, ая, -ое 1. (передовой по работе) эпкиндүү; ударная бригада эпкиндүү бригада; 2. (срочный, важный) тез рундала турган, маанилүү; ударное задание тез ору | ударять |
ударяться | удатьсясов. оңунан чыгуу, туура келүү, көңүлдөгүдөй болуу ; опыт вполне удался тажрыйба толук оңунан чыкты.
|
удачаж. жол болуу, ийгилик; пожелать удачи ийгиликтүү бо лууга тилектеш болуу; большая удача чоң ийгилик.
| удачливостьж. разг. жолу ачыктык, жол болуучулук, ийгиликтүүл к, ак жолтойлук.
|