 умерший~, ая, -ее
1. прич. от умереть 1;
2. в знач. сущ. м., ж. өл
өн, каза болгон.
| умерщвлениеср.
өлтүрүү, каза таптыруу;
умерщвление нерва мед.
ервди өлтүрүү (атайын дарыларды колдонуп, нервде
рдин сезимдерин жок кылып коюу).
|
| умерщвлять | умерять |
уместитьсов. кого-что
батыруу, сыйгызуу, сыйдыруу;
уместить
все книги на полку бардык китептерди текчеге сый
гызуу.
| уместитьсясов.
батуу, сыюу;
мы здесь свободно уместимся биз м
нда кенен батабыз.
|
уместно1. нареч. жөндүү, жөнү бар, орундуу, ылайыктуу, тийи
штүү, кыйшыны бар;
2. безл. в знач. сказ. жөнү бар;
зде
сь уместно сказать, что... бул жерде... десе жөнү ба | уместный~, ая, -ое
жөндүү, жөкү бар, орундуу, орду бар;
умест
ный вопрос жөнү бар суроо;
уместная шутка орундуу
тамаша.
|
уметьнесов. с неопр.
билүү, колдон келүү, кыла билүү;
он х
орошо умеет плавать ал жакшы чабак ура билет;
я не
умею этого делать бул менин колумдан келбейт.
| умещать |
умещатьсянесов.
1. см. уместиться;
2. страд. к умещать.
| умеючинареч. разг.
ыгын билип, ыгын таап;
делать что-л. уме
ючи бир нерсенин ыгын билип иштей алуу.
|
умилениеср.
элжирөө, ичи жылуу, боор эзилүү;
он с умилением
мотрел на детей ал балдарга ичи жылып карады.
| умилительный~, ая, -ое
элжиретүүчү, ич жылытуучу, боор эзилтүү
ү.
|
умилитьсов. кого-что
элжиретүү, ичин жылытуу, боорун эзил
үү.
| умилитьсясов.
элжирөө, ичи жылуу, боору эзилүү.
|
умилостивитьсов. кого-что, уст.
кайрымдуу кылуу, ырайымдуу кылу
у.
| умилостивитьсясов. уст.
боору ооруп, аяп кетүү.
|
| умилостивлять | умилостивлятьсянесов.
1. см. умилостивиться;
2. страд. к умилостивля
ь.
|
умильнонареч.
элжиреп, боору эзилип.
| умильный~, ая, -ое
1. (нежный, приятный) жакшынакай, жагымду
, элжиреген, көзгө жылуу көрүнгөн;
умильное личик
жакшынакай өң;
2. перен. разг. (льстивый, угодливый |
| умилять | умилятьсянесов.
1. см. умилиться;
2. страд. к умилять.
|
умилённонареч.
элжиреп, ичи жылып;
умилённо улыбаться элжи
еп жылмайып күлүү.
| умилённый~, ая, -ое
1. прич. от умилить;
2. прил. элжиреген, ичи
жылыган;
умилённая улыбка элжиреген жылмаюу.
|
| уминать | уминатьсянесов.
1. см. умяться;
2. страд. к уминать.
|
умираниеср.
өлуу, каза табуу, каза болуу.
| умиратьнесов.
см. умереть;
умирать от смеха (со смеху) боор
эзилгенче күлүү, ичегиси эзилгенче күлүү, боору
катып күлүү;
умирать от скуки аябай эригүү.
|
=
=