узаконениеср. 1. закондоштуруу, закондуу кылуу, закон кылып к ргизүү, законго ылайык кылуу, закон күчүн берүү; 2. офиц. (постановление) закон күчүнө ээ болгон токт | узаконивать |
узаконитьсов. что закондоштуруу, закондуу кылуу, закон кылы п киргизүү, законго ылайык кылуу, закон күчүн бер ү.
| узбек |
узбеки | узбекский~, ая, -ое узбек-ке т.; узбекский язык өзбек тили.
|
узбечкаженск. р. к узбек; өзбечка.
| уздаж. жүгөн; держать в узде ооздуктап туруу (багынууга аргасыз кылуу; бир нерсе кылуудан токтотуп туруу ); наложить узду багындыруу, жүгөн салуу.
|
уздечка | уздцы~: держать лошадь под уздцы аттын эки тизгинин кош уп чукул кармоо.
|
узелузел I м. 1. (на верёвке и т.п.) түйүн; завязать узлом т йүн кылып байлоо; мёртвый узел күрмөп байлоо; 2. (св ёрток) түйүнчөк, таңгак; связать вещи в узел буюмд | узелокм. уменьш. от узел I 1, 2 кичине түйүн, түйүнчөк; завяз ать узелок (на память) разг. түйүн түйүү (унутпоо ү чүн).
|
узкий~, ая, -ое 1. (неширокий) тар, кууш, энсиз; узкая улиц тар көчө; узкая доска энсиз тактай; 2. кратк. ф. тар;
платье узко көйнөк тар; 3. (тесный) тар, кууш; узкие р | узко-кош сөздөрдүн биринчи бөлүгү "тар", "кууш" деген ма аниде келет; мис: узколицый кууш беттүү.
|
узковедомственный~, ая, -ое тар ведомстволук.
| узкогорлый~, ая, -ое тар алкымдуу, оозу тар; узкогорлый кувши оозу тар кумура.
|
узкогрудый~, ая, -ое кууш көкүрөк, көкүрөгү кууш.
| узкоколейкаж ., ж.-д. тар колеялуу (темир жол).
|
узкоколейный~, ая, -ое ж.-д. тар колеялуу.
| узколистный~, ая, -ое бот. энсиз жалбырактуу.
|
узколицый | узколобый~, ая, -ое 1. тар чекелүү, кууш маңдай; 2. перен. разг. (односторонний, ограниченный) тар пикирдүү, тар о луу; узколобый человек тар пикирдүү адам.
|
узкорядный~, ая, -ое катар аралыгы кууш (тар); узкорядный сев атар аралыгын кууш кылып эгүү.
| узлаузла I, II род. п. от узел I, II.
|
узловатостьж. түйүндүүлүк, түйүндөрү көптүк.
| узловатый~, ая, -ое түйүндүү, түйүндөрү көп; узловатая пряжа түйүндүү жип.
|
узловой~, ая, -ое 1. тоомдуу; узловая станция ж.-д. тоомдуу с танция; 2. перен. (основной) негизги, башкы, маанилү ; узловой вопрос негизги маселе.
| узнавать |
узнатьсов. 1. кого-что (признать) таануу, билүү; я узнал его по голосу мен аны үнүнөн тааныдым; его нельзя узн ть аны таанып болбойт, ал таанылбайт; 2. что (услыш | узникм. уст. туткун, камактагы киши.
|