 участвоватьнесов. в чём
1. (принимать участие) катышуу;
участво
ать в выборах шайлоолорго катышуу;
2. (иметь долю,
ай) катышуу, орток болуу, үлүштөш болуу, шерик бол | участвующий~, ая, -ее
1. прич. от участвовать;
2. в знач. сущ. м. ка
тышуучу.
|
участиеср.
1. (соучастие, сотрудничество) катышуу;
деятельн
ое участие в общественной жизни коомдук турмушка
ишкердүүлүк менен катышуу;
при участии (с участие | участитьсов. что
1. (сделать чаще) көп (жыш) кылуу, кайталай б
ерүү;
он участил свои посещения ал көп келүүчү бол
ду;
2. (ускорить) тездетүү, ылдамдатуу;
участить тем |
участитьсясов.
1. (стать чаще) көп (жыш) болуу;
2. (ускориться) те
дөө, ылдамдоо;
обороты станка участились станокт
н тегерениши тездеди;
пульс участился тамырдын к | участковый~, ая, -ое
1. участоктук;
участковая избирательная
омиссия участоктук шайлоо комиссиясы;
2. в знач. с
щ. м. участковый (участковый милиционер).
|
участливонареч.
ортоктош болуп, кайгы-капага орток болуп, б
орукерленип, тилектеш болуп;
участливо отнестись
к кому-л. бирөөгө боорукердик менен кароо.
| участливостьж.
ортоктош болуучулук, кайгы-капага орток болууч
лук, боорукердик, тилектештик.
|
участливый~, ая, -ое
кайгы-капага ортоктош, боорукер, жумшак
көңүлдүү, тилектеш;
участливое отношение бооруке
мамиле;
участливые слова тилектеш сөз.
| участникм.
1. катышуучу;
участник Великой Отечественной вой
ны Улуу Ата Мекендик согуштун катышуучусу;
участн
ик экспедиции экспедициянын катышуучусу;
участни |
участокм.
1. участок (өзүнчө бир бөлүк жер);
земельный участ
ок жер участогу;
приусадебный участок короо алдын
дагы участок; там арка;
2. участок (администрациялы | участьж.
тагдыр, жазмыш, көргүлүк;
разделить участь кого-
. бирөөнүн көргүлүгүнө ортоктош болуу;
подчинить
я своей участи жазмышка баш ийүү;
печальная участ |
| учащать | учащатьсянесов.
1. см. участиться;
2. страд. к учащать.
|
| учащаяся | учащийся~, аяся, -ееся
1. прич. от учиться;
2. прил. окуучу;
уча
щаяся молодёжь окуучу жаштар;
3. в знач. сущ. м., ж. о
уучу;
учащиеся закончили занятия окуучулар сабак |
учащённый~, ая, -ое
1. прич. от участить;
2. прил. тездеген, тез-
тез болгон, ылдамдаган;
учащённое дыхание дем алы
тын тез-тез болушу;
учащённый пульс тамырдын тез- | учебникм.
окуу китеби;
учебник истории тарых окуу китеби.
|
учебный~, ая, -ое
1. учёба-га т.;
учебный год окуу жылы;
учебн
ые пособия окуу куралдары;
высшее учебное заведен
ие жогорку окуу жайы;
специалъное учебное заведен | учениеср.
1. окуу, окутуу, үйрөнүү, үйрөтүү;
годы учения ок
у жылдары;
кончить учение окууну аяктоо (бүтүрүү);
2. (наука, теория) окуу, илим;
марксистско-ленинское |
ученикм.
1. (учащийся) окуучу;
2. (последователь) шакирт, ула
нтуучу, жолун жолдоочу.
| ученица |
ученический~, ая, -ое
1. ученик 1-ге т.;
ученические тетради окуу
чулардын дептерлери;
2. перен. (незрелый, несамосто
ятельный) үйрөнчүктүк;
ученическая работа үйрөнч | ученичествоср.
окуучулук, шакирттик;
годы ученичества окуучул
ук жылдар.
|
учестьсов.
1. что (принять во внимание) эске алуу, эсепке а
луу;
я учёл его замечание мен анын айтканын эске а
дым;
2. кого-что (подсчитать) эсептөө, эсепке алуу, | училищеср.
училище;
военное училище согуштук училище;
реме
сленное училище ремеслолук училище;
художественн
ое училище сүрөтчүлүк училищеси.
|
учинитьсов. что
кылуу, чыгаруу;
учинить следствие тергөө к
ылуу;
учинить скандал жаңжал чыгаруу, чатак чыгар
у.
| учинять |
учительм.
1. (мн. учителя) (преподаватель) мугалим, окутуучу
;
учитель русского языка орус тили мугалими;
2. (мн.
чители) устат, үйрөтүүчү, окутуучу.
| учительница |
=
=