 ухмежд.
өх, төх;
ух, какой большой! төх, кандай чоң!
| уха |
ухабм.
жолдогу аң, өңгүл-дөңгүл, уңкур-чуңкур.
| ухабистый~, ая, -ое
аңдуу, өңгүл-дөңгүлдүү, уңкур-чуңкурдуу;
ухабистая дорога өңгүл-дөңгүлдүү жол.
|
ухаживаниеср.
1. (уход за больным, за ребёнком) багуу, кароо;
2. (
а женщиной) артынан жүрүү;
3. перен. неодобр. жагын
у.
| ухаживатьнесов.
1. за кем-чем (заботиться, оказывать помощь)
агуу, кароо;
ухаживать за цветами гүл багуу;
ухажи
ать за больным оорулуу адамды багуу;
2. за кем (доб |
ухажёрм. прост.
аял жандуу киши.
| ухарскинареч. разг.
эр жигиттерче, эрдик кылып, чакчырылы
.
|
ухарский~, ая, -ое
разг.
чакчырылган;
ухарские замашки чакч
рылган кылыктар.
| ухарствоср. разг.
чакчырылган азаматтык, шамдагайлык.
|
ухарьм. разг.
чакчырылган азамат, шамдагай.
| ухватм.
1. (печной) мешке чугунке коюучу жана алуучу зки
ча темир;
2. тех. ухват (морлорду бекитүүчү металлд
ан жасалган айры).
|
ухватитьсов.
1. кого-что (взять) бек кармоо, камтый кармоо;
ух
ватить за руку колдон бек кармоо;
2. что, разг. (поня
ть) баамдоо, түшүнүү, илип алуу;
ухватить чью-л. мыс | ухватитьсясов.
1. (взяться) кармай калуу, бек кармоо, жармашуу,
жармаша калуу, жармашып алуу;
ухватиться обеими р
уками эки колдоп бек кармап калуу;
2. перен. разг. (с |
ухваткаж. разг.
1. (манера) ыкма, кыймыл-аракеттин түрү (мүн
зү);
удалая ухватка азаматтык ыкма;
2. (ловкость) ша
дагайлык, эптүүлүк;
ухватка в работе иштеги шамда | ухватывать |
ухватыватьсянесов.
1. см. ухватиться;
2. страд. к ухватывать.
| ухитритьсясов. с неопр., разг.
амалын табуу, амал-айла кылуу, а
йласын табуу;
он ухитрился пройти незаметно ал ай
асын таап, байкалбай өтүп кетти.
|
| ухитряться | ухищрениеср.
амал, айла, амал-айла, куулук;
прибегать к разны
ухищрениям ар түрдүү амал-айла колдонуу.
|
ухищрятьсянесов.
амал кылуу, айла кылуу, куулук кылуу.
| ухлопатьсов. прост.
1. кого (убить) жайлап салуу, өлтүрүү;
2. ч
о (истратить ) сарыптоо, жок кылуу, жумшоо;
ухлопат
ь уйму денег толгон акчаны жок кылып салуу.
|
| ухлопывать | ухмыльнутьсясов. разг.
күлүмсүрөп коюу.
|
| ухмыляться | ухнутьсов. разг.
1. (издать громкий звук) дүп этүү, күрс эт
ү, дүңк этүү;
вдалеке ухнула пушка алыста замбире
күрс этти;
2. (о филине) "ух" деп үн чыгаруу;
3. (с шумо |
ухоср.
кулак;
наружное ухо кулактын сырты;
среднее ухо
кулактын ортосу;
говорить на ухо кулакка шыбырап
йтуу;
воспаление уха мед. кулак сезгенүү;
звенит в | уховёрткаж. зоол.
уховёртка (үйдүн нымдуу жеринде жашоочу к
чине курт).
|
уходуход I
м.
кетүү, жөнөө;
он зашёл ко мне перед самым ух
одом ал мага жуп кетээр алдында келди.
уход II
м.
(заб
ота, помощь) багуу, кароо;
уход за посевами эгинди | уходитьуходить I
несов.
см. уйти.
уходить II
сов. кого, разг.
(и
мучить) жүдөтүү, өтө жүдөтүү, жабыркатуу.
|
=
=