 ха-хазвукоподр.
ха-ха, хэ-хэ (каткырып күлүүнү тууроо).
| хаджм. рел.
ажы (Мекеге барып зыярат кылуу);
совершить х
дж ажыга барып келүү.
|
хаджим. нескл. рел.
ажы (Мекеге барып келген мусулман).
| хаживатьмногокр. разг.
жүргүлөө, баргылоо, келгилөө, барып
туруу;
мы частенько хаживали к ним алардыкына биз
жыш барьш турдук.
|
| хакас | хакаскаженск. р. к хакас;
хакаска.
|
хакасский~, ая, -ое
хакас-ка т;
хакасский язык хакас тили.
| хакасы |
хаки1. прил. неизм. (цвет) хаки (күрөң-жашыл);
материя цве
та хаки хаки түсүндөгү кездеме;
2. ср. нескл. (ткань)
хаки (күрөң-жашыл түстөгү кездеме).
| халаж.
хала (нандын бир түрү).
|
халатм.
1. (восточный) чапан, ала чапан;
узбекский халат ө
бек чапан, өзбектин ала чапаны;
2. (домашняя одежда
) халат (үйгө кийилүүчү же оорулар кийүүчү жеңил ч | халатнонареч.
салкын, көңүл кош, кош көңүл, шалакы;
халатно
относиться к работе ишке салкын мамиле кылуу, иш
е салкын кароо.
|
халатностьж.
салкындык, салкын көз менен кароо, көңүл коштук,
шалакылык (ишке, милдетке көңүл коштук менен сал
ын кароо).
| халатный~, ая, -ое
салкын, көңүл кош, шалакы;
халатное отнош
ение к своим обязанностям өз милдетине салкын ма
иле кылуу;
халатное отношение к делу ишке салкын |
халваж.
халва, алба (жаңгакты, данекти ж.б. майдалап жаса
лган таттуу тамак).
| халифм. ист.
халиф, калыйпа (бүткүл мусулмандардын дини
башчысынын титулу).
|
халифатм. ист.
1. (государство) халифат (бийлиги халифтин к
лунда болгон мамлекет);
2. (власть халифа) халифтин
бийлиги.
| халифатский |
| халифский | халтураж. неодобр.
халтура (1. жүр нарыга салып, оңой эле та
былган киреше; 2. чүргөй салган иш).
|
халтуритьнесов. неодобр.
халтура кылуу (1. жүр нары кыла салу
у; 2. чүргөй салуу).
| халтурный~, ая, -ое
неодобр.
халтурдук (1. жүр нары кыла саяга
н; 2. чүргөй салынган).
|
халтурщикм. неодобр.
халтурщик, халтурчу (чүргөй салуучу эр
ек киши).
| халтурщицаженск. р. к халтурщик;
халтурщица.
|
халцедонм. мин.
халцедон (кварц түркүмүнө кирүүчү, жарым кы
мбаттуу таштын бир түрү).
| халцедоновый~, ая, -ое
халцедон-го т.
|
хамм. бран.
адепсиз, уятсыз, орой киши.
| хамелеонм.
1. зоол. хамелеон (айланасындагы шарттарга карай
улам башка бир түскө кирип кубулуучу сойлогуч жа
ныбар; бул жылуу өлкөлөрдө жашайт);
2. перен. күн ти |
хамитымн.
хамиттер (Түндүк Африкадагы калктардын бир гр
ппасы).
| хамитьнесов. разг.
адепсиздик кылуу, уятсыздык кылуу, ор
йлук кылуу.
|
=
=