 хвалаж.
мактоо, даңк, атак;
хвала и честь герою баатырга
аңк жана атак;
воздавать хвалу тийиштүү мактоо ай
туу.
| хвалебный~, ая, -ое
мактаган, мактоолуу;
хвалебный отзыв мак
таган баа;
хвалебная песнь мактаган ыр;
хвалебная
ечь мактаган сөз.
|
| хвалить | хвалиться |
хвалёный~, ая, -ое
разг. ирон.
макталган.
| хвастать |
хвастатьсянесов. кем-чем
мактануу;
он хвастается, что всё усп
ет сделать бардыгын иштеп жетише алам деп, ал мак
танат.
| хвастливостьж.
мактанчаактык, мактангандык, көйрөңдүк.
|
хвастливый~, ая, -ое
мактанчаак, көйрөң;
хвастливый ответ мак
танчаак жооп.
| хвастовствоср.
мактанчаактык, көйрөндүк.
|
| хвастун | хвастунишка |
| хвастунья | хватм. разг.
чапчаң, эпчил, шамдагай.
|
хватательный~, ая, -ое
кармагыч, кармай калгыч, кыпчый калуучу,
кыпчыгыч;
хватательные органы насекомых курт-кум
урсканын кыпчый калуучу мүчөсү;
хватательные дви | хвататьхватать I
несов. кого-что
1. (схватывать) алуу, тосуп
алуу, кармай калуу, талашуу; тиштөө (о собаке);
хват
ать кого-л. за руку бирөөнү колунан кармай калуу;
2. |
хвататьсянесов.
1. за кого-что кармоо, кармануу, кармай калуу
;
хвататься за голову
1) разг. өкүнүп, башын мыкчып к
алуу;
2) перен. (спохватываться) эсине кийин түшө ка | хватитьхватить I
сов. чего
(быть достаточным) жетүү, жетишү
ү;
хлеба хватит до нового урожая жаңы түшүмгө чейи
н нан жетишет;
этого мне хватит на месяц бул мага б |
хватитьсясов. разг.
1. см. хвататься 1;
хватиться за саблю кылы
чка дам уруу, кылычты кармай калуу;
2. кого-чего эск
е түшө калуу, ойго кылт эте түшүү;
уйдём поскорее, | хваткаж.
алгырлык;
мёртвая хватка см. мёртвый;
схваить мёр
твой хваткой
1) тиштегенде тиши батып кетип, карыш
п калуу (мис. ит);
2) перен. (о людях) бир нерсени (эре |
хваткий~, ая, -ое
разг.
(цепкий) шамдагай жана бекем жармаш
уучу, кармоочу (адам); алгыр (куш, ит).
| хватьв знач. сказ. прост.
1. шак эттирип (тарс эттирип) ко
п калуу;
хвать его камнем по голове таш менен башт
ан ары тарс эттирип коюп калды;
2. (хватился) караса |
хвойныемн. (ед. хвойное ср.) бот.
ийне жалбырактуулар (мис.
арасай, арча).
| хвойный~, ая, -ое
ийне жалбырактуу;
хвойный лес ийне жалбы
рактуу токой;
хвойное дерево ийне жалбырактуу жыг
ач.
|
хворатьнесов. разг.
ооруу, ооруп жүрүү, ноокастоо, сыркоол
оо.
| хворостм. собир.
1. чырпык, куураган чырпык, кургак бутакча
(жыгачтын түшүп калган кургак чырпыгы);
собирать
ворост куураган чырпык жыйноо;
топить хворостом |
хворостинаж.
куу чырпык, куу ичке бутак (узун бир тал).
| хворый~, ая, -ое
прост.
оору, оорулуу, сыркоолуу;
хворый че
ловек оору адам.
|
| хворь | хвостм.
1. куйрук;
конский хвост жылкынын куйругу;
распус
ить хвост (о павлине) куйругун жаюу;
вилять хвосто
м
1) куйругун шыйпаңдатуу;
2) перен. (хитрить) амалда |
=
=