 умирающий~, ая, -ее
1. прич. от умирать;
2. прил. өлүңкү;
3. прил.
ерен. батып бараткан;
умирающий день батып бара ж
ткан күн;
4. в знач. сущ. м., ж. өлүүчү, көр оозундагы. | умиротворениеср.
1. (действие) тынчытуу, тынчуу; татуулашуу, тату
лаштыруу, элдешүү, элдештирүү;
2. (состояние) тынчт
ык;
наступило полное умиротворение толук тынчтык |
умиротворитьсов. кого-что
тынчытуу, татуулаштыруу, элдештирүү;
умиротворить враждующих касташкандарды татуула
тыруу.
| умиротворитьсясов.
тынчуу, татуулашуу, элдешүү.
|
| умиротворять | умиротворятьсянесов.
1. см. умиротвориться;
2. страд. к умиротворят
.
|
умнетьнесов.
акыл кирүү, акыл кире баштоо, акылдуу боло б
аштоо, эс кирүү.
| умникм.
1. разг. (умный ребёнок) акылдуу, эстүү;
2. ирон. акы
лдуусунган, эстүүсүнгөн.
|
умницаразг.
1. женск. р. к умник 1;
2. м. и ж. (умный человек) ак
ылдуу киши, эстүү;
он - большой умница ал абдан акы
дуу киши.
| умничатьнесов. разг. ирон.
акылдуусынуу, эстүүсүнүү, билги
синүү.
|
умнонареч.
акылдуулук менен, эстүүлүк менен.
| умножать |
умножатьсянесов.
1. мат. көбөйтүлүү, арттырылуу;
2. (увеличиват
ся) көбөйүү, көбөйүп жатуу, артуу;
колхозные стада
умножаются с каждым годом колхоздун малы жылдан | умножениеср.
1. мат. көбөйтүү, арттыруу;
таблица умножения кө
өйтүү таблицасы;
2. (увеличение) көбөйүү, көбөйтүү,
артуу, арттыруу.
|
умножитьсов. что
1. мат. көбөйтүү, арттыруу;
2. (увеличить) көб
өйтүү, арттыруу;
умножить ряды передовиков произв
одства өндүрүштүн алдыңкыларынын катарын көбөйт | умножиться |
умный~, ая, -ое
акылдуу, эстүү;
умный человек акылдуу ки
и, эстүү киши.
| умозаключать |
умозаключениеср.
ой корутунду, ой корутуу;
сделать правильное ум
озаключение туура ой корутунду жасоо.
| умозаключить |
умозрениеср. филос.
умозрение (ой жүргүзүү, кыялдануу жолу м
енен түзүлгөн пикир; абстракттуу ой жоруу).
| умозрительностьж.
умозрительность (ой жүгүртүү, кыялдануу жолу ме
нен пикир түзүүчүлүк, ой жүгүрткөндүк).
|
умозрительный~, ая, -ое
умозрительный (ой жүгүртүүгө негизделг
н, абстракттуу).
| умоисступлениеср.
акылдан ажырагыча жаалдануу, долулануу.
|
умолитьсов. кого
жалынып-жалбарып көндүрүү;
я еле умолил е
го пойти с нами аны биз менен бирге барууга араңд
н-зорго жалынып-жалбарып көндүрдүм.
| умолкм.:
говорить без умолку жаагы басылбай (тынбай) сүй
лөө.
|
| умолкать | умолкнутьсов.
басылуу, унчукпай калуу, тынчуу.
|
умолотм.
түшүм (бастыргандагы эгиндин түшүмү, даны, кызы
ы);
высокий умолот мол түшүм.
| умолчаниеср.
унчукпай коюу, жашырып айтпай коюу.
|
=
=