 угодитьсов.
1. кому-чему, на кого-что (удовлетворить) жагуу
(бирөөгө жагыштуу иш кылуу; көңүлүн алуу);
на всех
рудно угодить элдин баарына жагуу кыйын;
2. разг. ( | угодливостьж.
көшөкөрдүк, кошаматчылдык.
|
угодливый~, ая, -ое
көшөкөр, кошаматчы;
угодливая улыбка кош
амат жылмаюу;
угодливый человек кошаматчы киши.
| угодничатьнесов. разг. уст.
жагынуу, көшөкөрлөнүү, кошамат кы
луу.
|
угодничествоср.
көшөкөрчүлүк, кошаматчылдык.
| угодно1. в знач. сказ. кому-чему керек; каалоо;
что вам уго
но? сизге эмне керек?, сиз эмнени каалайсыз?;
не уг
дно ли? мейлиңиз чабабы?, каалайсызбы?;
как вам уго |
угодный~, ая, -ое
1. (нужный) керектүү;
2. уст. (угодивший или
угождающий) жаккан.
| угодьеср.
угодье, жер (чарбачылыктын кандайдыр бир тарма
гына колдонууга жарактуу жер);
земельные угодья к
лхоза колхоздун жери;
лесные угодья токой угодье |
| угождать | угождениеср. уст.
жагынуу, көшөкөрлөнүү, кошамат кылуу.
|
уголм.
1. бурч, булуң;
на углу бурчта;
угол дома үйдүн бур
у;
завернуть за угол бурчтан бурулуп кетүү;
забить
ся в угол бурчка тыгылып калуу;
из-за угла
1) бурчта | уголовникм. разг.
кылмыштуу, күнөөкөр.
|
уголовный~, ая, -ое:
уголовный кодекс кылмыш кодекси;
уголов
ное право уголовный укук;
уголовное дело кылмыш и
и;
уголовное преступление кылмыш, кылмыштуу күнө | уголовщинаж. разг.
кылмыштуу иш, жазыктуу иш, уголовщина.
|
уголокм.
1. уменьш. от угол 1 бурч, кичинекей бурч;
2. жер, ба
калкалар жер;
во всех уголках страны өлкөнүн бар
ык жерлеринде;
красивый уголок кооз жер, сулуу же | угольм.
көмүр;
каменный уголь таш көмүр;
древесный уголь
жыгач көмүрү;
бурый уголь күрөң көмүр;
пылающие уг
и жалындоочу көмүрлөр, чок;
белый уголь ак көмүр ( |
угольникм.
(чертёжный) угольник, бурчтук (үч бурчтуу сызгыч
).
| угольныйугольный I,
ая, -ое:
угольная шахта таш көмүр шахта
ы;
угольная промышленность таш көмүр өнөр жайы.
уг
ольный II,
ая, -ое
разг.
см. угловой 1.
|
угольщикм.
1. (шахтёр) көмүр өндүрүүчү;
2. (торговец углем) көм
үр сатуучу.
| уголёкм.
чок, көмүр (кичинекей).
|
угомонитьсов. кого-что, разг.
тынчытуу, басылтуу, жымжырт кы
уу, жоошутуу;
угомонить детей балдарды тынчытуу.
| угомонитьсясов. разг.
тынчуу, басылуу, жымжырт болуу, жоошуу, с
ооронуу;
все наконец угомонились акыры, бардыгы т
нчып калышты.
|
угонм.
тийип кетүү, уурдап кууп кетүү (малды).
| угонять |
угонятьсянесов.
1. см. угнаться;
2. страд. к угонять.
| угораздитьсов. разг.:
и угораздило же его уехать! кетип калга
ын көрсөң!;
как тебя угораздило упасть? ботом, эмн
болуп жыгылып кетип жүрөсүң?
|
| угорать | угорелый~, ая, -ое
ис тийген;
как угорелый разг. жоо кууп ке
е жаткандай.
|
угоретьсов.
1. (отравиться угаром) ис тийүү;
2. тех. (уменьшит
ься при плавке, горении) күйүүдөн (эрүүдөн) азаюу;
то ты, угорел? разг. сен эмне, акылдан жаздыңбы?
| угорьугорь I
м. зоол.
угорь (жылан кебетелүү балыктын бир
түрү).
угорь II
м.
(прыщик) ысык (бетке чыгуучу).
|
=
=