 өлI сын. Чийки, суу, ным, иштетилбеген, ийленбеген (те
ри жөнүндө). Өл тери.
ӨЛ II этиш. 1. Жашоосу токтолуу
, каза болуу, көзү өтүү, жок болуу, дүйнөдөн кайтуу |
өлгүдөйтакт. Аябай, абдан, Өлгүдөй тоюп чандайып, Жоо сай
ансып дардайып (Шүкүрбеков). Өлгүдөй убара болуп,
Анан жатты солуп (Шүкүрбеков). |
өлгүчөктүтакт. 1. Өмүр бою. Өлгүчөктү унутулбайт.
2. Абдан, а
бай, жеткен. Өлгүчөктү мас. |
өлкөзат. 1. Белгилүү бир жер, территория, аймак, край. Ы
ык өлкөлөр. Суук өлкөлөрдө жашаган айбандар.
2. М
млекет. Советтик адам — өз өлкөсүнүн чыныгы ко |
өлкөн: өлкөнүң өссүн — зоболоң көтөрүлсүн, бактылуу
бол деген мааниде ыраазы болгондугун, алкагандыг
ын билдирүү иретинде колдонулат. |
өлөңI зат. Саздак жерде өсүүчү көп жылдык ичке жалбыра
ктуу чөп. Өлөң чөп маалым кылат жай мезгилин (Бөкө
нбаев).
♦ Өз үйүм, өлөң-төшөгүм — өзүнө тиеше |
өлөңчүзат. Өлөң антуучу, өлөң аткаруучу, ырчы. |
өлөрманзат. Өлөр-тирилерин билбеген, жаалдаган, абдан өж
р, өлүмтүгүн арткан. Өлөрманга жолобой, Өзүңдү өз
үң далдала (Токтогул). Бул өлөрман дагы бошонуп ка |
өлөрчөтакт. Аябай, жерине жеткире. Култеберди байлашып,
Өлөрчө кылып сабады («Мендирман»). Өлөрчө ма
с. |
өлөсөлүүсын. Араң жан, начар, алдан тайган, өлүм алдындагы.
Анын көз алдына.. энесинин өлөсөлүү болуп калган
элестеди (Жантөшев). Өлөсөлүү эки карыны кайтары |
өлөтзат. Кандайдыр бир оорудан малдын жапырт өлүмгө у
чуроосу, жапырт өлүмү. |
өлтүртөлтүр этишинин аркылуу мамилеси. |
өлтүрүлөлтүр этишинин туюк мамилеси. |
өлтүрүүөлтүр этишинин кыймыл атоочу. |
өлүкзат. 1. Адамдын жана башка жан-жаныбарлардын өлгөн
дөн кийинки денеси, сөөгү. Жакшы ит өлүгүн көрсөт
өйт (макал).
2. өт. Жансыз, өсүп-өнбөгөн, көгөрбөгө |