 өлүкканазат. Ооруканада өлүктөрдү коё турган жай. |
өлүм зат. Ажал; өмүрү, жашоосу бүтүү. Бирөөнүн өлүмүн т
илегенче, өзүңдүн өмүрүңү тиле (макал). Баатыр өлү
мдү билбейт, коркок өмүрдү билбейт (макал).
♦ Ө |
өлүмдүүсын. Өлүмү көп, өлүмгө көп учураган. Малга өлүмдүү
жыл. |
өлүмсөк сын. Араң жан, араң эле. Короо тараптан сууктан ко
рунган иттин өлүмсөк үргөнү угулат («Ала-Тоо&raq
uo;). |
өлүмсүрөэтиш. Алсыроо, кайраты кетүү, алы жок болуу, араң ж
ан калуу. |
өлүмсүрөөөлүмсүрө этишинин кыймыл атоочу. |
өлүмсүрөтөлүмсүрө этишинин аркылуу мамилеси. |
өлүмтүкзат. 1. Өлүк, өлүм. Өлүмтүккө сактаган, Пулун алды б
асмачы (Барпы).
2. Тарп. Сай-сайда өлүмтүк тоодой э
е, О, баягы жылдары, баягы жылдары (Шүкүрбеков).
&di |
өлүңкүсын. Өлүмсөк, алсыз, дармансыз; абдан солуган. Өлө
үн санайт өздөрү, Өлүңкү турат көздөрү («Манас
»). |
өлүүI сын. Тирүү эмес, өлүк, өлгөн. Өлүүбү же тирүүбү?
&d
iams; Өлүү тил — азыркы мезгилде колдонуудан чыг
п калган, жок болуп кеткен тилдер.
ӨЛҮҮ II өл этиш |
өлчөэтиш. Бир нерсенин оордук салмагын, көлөмүн же уз
ндугун ченөө. Отуз өлчөп, бир кес (макал). Асан эңк
ейип, айдалган жерди өлчөп көрсө, тереңдиги — 25 |
| өлчөлүү |
өлчөмзат. Бир нерсенин белгилүү бир чеги, чени, салмагы
, ченеми, көлөмү. Белгилүү өлчөмдө акча төлөп, бош
нуп кетүүгө да акылуу (Абдукаримов). Анда биздин |
өлчөмдүүсын. Ченемдүү. Сокого тапта бышты кара керди, Өлчө
мдүү беде жана берип жемди (Турусбеков). |
өлчөмсүзсын. Ченемсиз, чексиз, болжолсуз, абдан чоң. Тооло
дун бийик чокулары өлчөмсүз көпкөк асманды тире
тургандай сезилет (Аалы). |
өлчөнөлчө этишинин өздүк мамилеси. |
өлчөө1. өлчө этишинин кыймыл атоочу.
2. Өлчөм, чен, ченем
. Узундук өлчөөсү. Метр өлчөөсү.
♦ Өлчөөсү куру
сун же өлчөөсү өзү менен болсун — бул иши өзү м |
өлчөөлүүсын. Ченемдүү, белгилүү, мерчемдүү. Ок өлчөөлүү же
рге тийбей кашка жиликти талкалап кеткен (Жантөш
в). |
өлчөтөлчө этишинин аркылуу мамилеси. |