 пра-приставка,
"алгачкы, мурунку, түпкү" деген сөздөрд
н маанисин билдирүүчү зат жана сын атооч сөздөрд
ү жасайт; мис. прародители ата-бабалар.
| прабабкаж.
чоң эненин же чоң атанын энеси.
|
| прабабушка | правдаж.
1. (истина; справедливость): чын, чындык, ырас;
гов
рить правду чындыкты сүйлөө, чынын айтуу;
стоять
а правду чындыкты жактоо;
2. (правота) чындык, чын, |
правдивостьж.
1. чындык, тууралык;
правдивость этих сообщений б
ул кабарлардын чындыгы;
2. чынчылдык, адилеттик.
| правдивый~, ая, -ое
1. чын, туура;
правдивое известие чын каба
р;
2. (склонный к правде) чынчыл, адилет;
правдивый ч
ловек адилет киши.
|
правдоподобиеср.
чындыктай, чын өңдүү, чынга окшоштук.
| правдоподобный~, ая, -ое
чындай, чын өңдүү, чындыкка окшогон;
прав
доподобный рассказ чындыкка окшогон аңгеме.
|
праведникм. уст.
1. диндин айтканы менен жүрө турган киши;
2. п
рен. такыба, сопу киши.
| праведный~, ая, -ое
уст.
1. (благочестивый) такыба, сопу;
2. (спр
ведливый) адилет, чынчыл.
|
праветьнесов. полит.
оңчулдануу (саясатта консерватор бо
уу).
| правилоправило I
ср.
1. эреже, тартип;
арифметическое правил
о арифметикалык эреже;
соблюдать правила игры оюн
дун тартибин (эрежесин) сактоо;
правила внутренне |
правильно1. нареч. туура, дурус;
правильно решить задачу эсе
ти туура чыгаруу;
2. безл. в знач. сказ. туура, дурус
.
| правильностьж.
1. тууралык, дурустук;
правильность ответа жоопт
н тууралыгы;
2. (регулярность) тууралык, иреттүүлү
, үзгүлтүксүздүк.
|
правильный~, ая, -ое
1. туура, дурус;
правильный ответ туура жо
оп;
2. (регулярный) туура, иреттүү, тартиптүү;
правил
ьное питание больного оору адамга тамакты туура | правительм. уст.
өкмөт башчысы, башкаруучу, аким.
|
правительственный~, ая, -ое
правительство-го т.; өкмөттүк;
правитель
твенная комиссия өкмөттүк комиссия;
правительст
енное распоряжение өкмөт буйругу.
| правительствоср.
өкмөт;
Советское правительство Советтик өкмөт;
глава правительства өкмөт башчысы.
|
правитьправить I
несов. кем-чем
1. (управлять) башкаруу, бий
өө;
2. (направлять движение) башын алып жүрүү, жүрг
зүү;
править машиной машинаны жүргүзүү.
править II
| правкаж.
1. полигр. (исправление) оңдоо, түзөтүү;
2. (оттачив
ание) жануу, курчутуу, бүлөө (мис. устараны).
|
правлениеср.
1. (управление) башкаруу (мис. мамлекетти);
форма
правления башкаруу формасы;
2. (учреждение) башкар
а, правление;
председатель правления правлениени | правнукм.
чөбүрө, неберенин уулу.
|
правнучкаж.
чөбүрө кыз, неберенин кызы.
| правоправо I
ср. в разн. знач.
укук;
избирательное право ш
йлоо укугу;
международное право юр. эл аралык уку
;
гражданское право юр. граждандык укук;
право на т |
правобережный~, ая, -ое
оң жээктеги, оң кашаттагы;
правобережная
Украина оң жээктеги Украина.
| правоведм. уст.
правовед (укук, закондорду билгич).
|
правоведениеср. уст.
правоведение (укук жөнүндөгү илим).
| правоверный~, ая, -ое
1. рел. кандайдыр бир динди бек кармоочу;
2
. в знач. сущ. м., ж. мусулман;
3. перен. кандайдыр бир
окуунун же теориянын жолун кыйшаюусуз жолдоочу.
|
правовой~, ая,-ое
право 1-ге т.; укуктук;
правовые нормы укук
тук нормалар;
правовые отношения укуктук мамилел
р.
| правомерностьж.
жөндүүлүк, жөнү бардык, укуктуулук.
|
=
=