пра-приставка, "алгачкы, мурунку, түпкү" деген сөздөрд н маанисин билдирүүчү зат жана сын атооч сөздөрд ү жасайт; мис. прародители ата-бабалар.
| прабабкаж. чоң эненин же чоң атанын энеси.
|
прабабушка | правдаж. 1. (истина; справедливость): чын, чындык, ырас; гов рить правду чындыкты сүйлөө, чынын айтуу; стоять а правду чындыкты жактоо; 2. (правота) чындык, чын, |
правдивостьж. 1. чындык, тууралык; правдивость этих сообщений б ул кабарлардын чындыгы; 2. чынчылдык, адилеттик.
| правдивый~, ая, -ое 1. чын, туура; правдивое известие чын каба р; 2. (склонный к правде) чынчыл, адилет; правдивый ч ловек адилет киши.
|
правдоподобиеср. чындыктай, чын өңдүү, чынга окшоштук.
| правдоподобный~, ая, -ое чындай, чын өңдүү, чындыкка окшогон; прав доподобный рассказ чындыкка окшогон аңгеме.
|
праведникм. уст. 1. диндин айтканы менен жүрө турган киши; 2. п рен. такыба, сопу киши.
| праведный~, ая, -ое уст. 1. (благочестивый) такыба, сопу; 2. (спр ведливый) адилет, чынчыл.
|
праветьнесов. полит. оңчулдануу (саясатта консерватор бо уу).
| правилоправило I ср. 1. эреже, тартип; арифметическое правил о арифметикалык эреже; соблюдать правила игры оюн дун тартибин (эрежесин) сактоо; правила внутренне |
правильно1. нареч. туура, дурус; правильно решить задачу эсе ти туура чыгаруу; 2. безл. в знач. сказ. туура, дурус .
| правильностьж. 1. тууралык, дурустук; правильность ответа жоопт н тууралыгы; 2. (регулярность) тууралык, иреттүүлү , үзгүлтүксүздүк.
|
правильный~, ая, -ое 1. туура, дурус; правильный ответ туура жо оп; 2. (регулярный) туура, иреттүү, тартиптүү; правил ьное питание больного оору адамга тамакты туура | правительм. уст. өкмөт башчысы, башкаруучу, аким.
|
правительственный~, ая, -ое правительство-го т.; өкмөттүк; правитель твенная комиссия өкмөттүк комиссия; правительст енное распоряжение өкмөт буйругу.
| правительствоср. өкмөт; Советское правительство Советтик өкмөт;
глава правительства өкмөт башчысы.
|
правитьправить I несов. кем-чем 1. (управлять) башкаруу, бий өө; 2. (направлять движение) башын алып жүрүү, жүрг зүү; править машиной машинаны жүргүзүү. править II
| правкаж. 1. полигр. (исправление) оңдоо, түзөтүү; 2. (оттачив ание) жануу, курчутуу, бүлөө (мис. устараны).
|
правлениеср. 1. (управление) башкаруу (мис. мамлекетти); форма правления башкаруу формасы; 2. (учреждение) башкар а, правление; председатель правления правлениени | правнукм. чөбүрө, неберенин уулу.
|
правнучкаж. чөбүрө кыз, неберенин кызы.
| правоправо I ср. в разн. знач. укук; избирательное право ш йлоо укугу; международное право юр. эл аралык уку ; гражданское право юр. граждандык укук; право на т |
правобережный~, ая, -ое оң жээктеги, оң кашаттагы; правобережная Украина оң жээктеги Украина.
| правоведм. уст. правовед (укук, закондорду билгич).
|
правоведениеср. уст. правоведение (укук жөнүндөгү илим).
| правоверный~, ая, -ое 1. рел. кандайдыр бир динди бек кармоочу; 2 . в знач. сущ. м., ж. мусулман; 3. перен. кандайдыр бир окуунун же теориянын жолун кыйшаюусуз жолдоочу.
|
правовой~, ая,-ое право 1-ге т.; укуктук; правовые нормы укук тук нормалар; правовые отношения укуктук мамилел р.
| правомерностьж. жөндүүлүк, жөнү бардык, укуктуулук.
|