 паср. нескл.
па (бутту белгилүү бир түрдө коюу менен
ийлөөдөгү айрым кыймыл).
| паваж.
1. зоол. ургаачы тоос;
2. перен. суйсалган сулуу.
|
павианм. зоол.
павиан (маймылдын итке окшош түрү).
| павильонм.
1. (для торговли) павильон;
цветочный павильон гү
павильону;
2. (на выставке) павильон (көргөзмө экс
онаттар үчүн жасалган үй);
3. кино, фото павильон (к |
павлинм. зоол.
тоос, павлин (кыргоол түрүнө кирүүчү кооз
үндүү куш).
| павлиний~, ья, -ье
павлин-ге т;
павлиний хвост павлиндин ку
ругу;
ворона в павлиньих пёрьях погов. тоостун жү
үн тагынган карга (өзү наадан болсо да, көпчүлүкт |
паводокм.
үйөр суу, киргин суу, сел, ташкын;
весенний павод
к жазгы сел, жазгы үйөр суу, жазгы киргин суу.
| павший~, ая, -ее
1. прич. от пасть I;
2. в знач. сущ. чаще мн. к
рман болгон;
памятник павшим в бою за родину роди
а үчүн болгон согушта курман болгондорго эстели |
пагинацияж. полигр.
пагинация (китептин же, кол жазманын бет
терин номердөө).
| пагодаж.
пагода (будда дининдегилердин сыйына турган үй
).
|
| пагуба | пагубнонареч.
бүлдүрө, зыян келтире;
пагубно отразиться н
ком-чём-л. бирөөгө же бир нерсеге зыян келтирүү,
ыяндуу таасир кылуу.
|
пагубностьж.
бүлгүнгө алып баруучулук, зыяндуулук.
| пагубный~, ая, -ое
бүлгүнгө алпаруучу, зыяндуу;
пагубные по
следствия зыяндуу натыйжалар.
|
падалицаж. разг.
1. кодура;
2. см. паданец.
| падаль |
паданецм.
өзү түшкөн мөмө, жемиш.
| падатьнесов.
1. жыгылуу, түшүү, ылдый учуп түшүү, ылдый ку
оо;
падать навзничь чалкасынан жыгылып түшүү, чал
касынан кетүү;
2. (об осадках) түшүү, жааш;
снег пада |
падающий~, ая, -ее
1. прич. от падать;
2. прил. кулап бара жатк
н, учуп түшүүчү, жыгылып түшүүчү;
падающие звёзды
астр. учуучу жылдыздар.
| падеж |
падежный~, ая, -ое
падеж-ге т.;
падежная форма жөндөмө форма
сы.
| падениеср.
1. жыгылуу, түшүү, ылдый учуп түшүү, ылдый кулоо,
кулап түшүү;
падение с лошади аттан жыгылуу;
угол
адения равен углу отражения физ. түшүү бурчу чаг |
| падишах | падкий~, ая, -ое
на что, до чего
баса калуучу, тапкой, кума
р;
он падок до сладкого ал таттууну баса калат, ал
аттууга тапкой, ал таттууга кумар.
|
паду~, паду, падёшь
и т.д. буд. вр. от пасть I.
| падучая |
падучий~, ая, -ее:
падучая болезнь уст. см. эпилепсия.
| падчерица |
падший~, ая, -ее
уст.
бузук, бузулган (турмушунан бузулга
).
| падьж. обл.
терең сай, кокту жер.
|
=
=