Меню
Эл-Сөздүк
Список слов словаря - - слова начинающиеся с "ур"

<< >> 1 из 4 1 2 3 4
 ур
I зат. 1. Дененин өзгөчө болуп уркуюп чыгып турган
өлүгү. Ур желке.
2. Уюл. Кайыңдын уру.
УР II: ур кызы
— мусулмандардын мифологиясы боюнча: өзүнүн с
 ура
этиш. Бузулуп, кыйрап жогорудан төмөн кулоо, кеми
илип, ажырап түшүү (мис., дубал). Ал зоолор азыр ур
ган, Ат журбөгөн жерлерден, Автомобиль чубаган
 ураа
сырд. 1. Атакага чыкканда демилгелөө иретинде кол
онулат. «Кош эне, кош элим!»деп, артына
бурулуп айтып болуп,
ураа! айтып жөнөдү (Сыды
 ураала
этиш. «Ураа!» «Ураа!» деп кыйкыруу. «
Жашасын социалисттик революция!» деп Ленин жа
салганда, Андр
ей да үнүнүн бардыгынча ураалаган
 ураалат
ураала этишинин аркылуу мамилеси.
 ураалоо
ураала этишинин кыймыл атоочу.
 ураан
зат. 1. тар. Согуштук чакырык. Майданга чыкты бакыр
ып, Манастап ураан чакырып (Баялинов).
2. Уруу, тук
м, эл. Урааның ким, жериң ким? Уругуң ким, элиң ким?
 ураандаш
этиш. Ураан талашуу, уруу-урууга бөлүнүү. Ураанда
а чыгуу.
 ураандашуу
ураандаш этишинин кыймыл атоочу.
 ураанчыл
сын. Ураан талашкан, өз ураанын жактаган, жаатчыл.
 уран
зат. Радиоактивдүү химиялык элемент.
 уранды
зат. Урап түшкөн, кулаган же кыйрап калган дубалд
н, үйдүн ж. б. жалпы аталышы. [Ата Мекендик Согушта
] ондогон шаарлар урандыга айланды («Жаш ленин
 урат
ура этишинин аркылуу мамилеси.
 ургаал
такт. Өзгөчө катуу темп менен. Ургаал шилтөө.
 ургаалдуу
сын. Өзгөчө катуу темптеги. Ургаалдуу иш.

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: