 урI зат. 1. Дененин өзгөчө болуп уркуюп чыгып турган
өлүгү. Ур желке.
2. Уюл. Кайыңдын уру.
УР II: ур кызы
— мусулмандардын мифологиясы боюнча: өзүнүн с | ураэтиш. Бузулуп, кыйрап жогорудан төмөн кулоо, кеми
илип, ажырап түшүү (мис., дубал). Ал зоолор азыр ур
ган, Ат журбөгөн жерлерден, Автомобиль чубаган (Ү |
ураасырд. 1. Атакага чыкканда демилгелөө иретинде кол
онулат. «Кош эне, кош элим!» — деп, артына
бурулуп айтып болуп, — ураа! айтып жөнөдү (Сыды | ураалаэтиш. «Ураа!» «Ураа!» деп кыйкыруу. «
Жашасын социалисттик революция!» деп Ленин жа
салганда, Андрей да үнүнүн бардыгынча ураалаган |
ураалатураала этишинин аркылуу мамилеси. | ураалооураала этишинин кыймыл атоочу. |
ураанзат. 1. тар. Согуштук чакырык. Майданга чыкты бакыр
ып, Манастап ураан чакырып (Баялинов).
2. Уруу, тук
м, эл. Урааның ким, жериң ким? Уругуң ким, элиң ким? | ураандашэтиш. Ураан талашуу, уруу-урууга бөлүнүү. Ураанда
а чыгуу. |
ураандашууураандаш этишинин кыймыл атоочу. | ураанчылсын. Ураан талашкан, өз ураанын жактаган, жаатчыл.
|
уранзат. Радиоактивдүү химиялык элемент. | урандызат. Урап түшкөн, кулаган же кыйрап калган дубалд
н, үйдүн ж. б. жалпы аталышы. [Ата Мекендик Согушта
] ондогон шаарлар урандыга айланды («Жаш ленин |
уратура этишинин аркылуу мамилеси. | ургаалтакт. Өзгөчө катуу темп менен. Ургаал шилтөө. |
ургаалдуусын. Өзгөчө катуу темптеги. Ургаалдуу иш. | ургаачызат. 1. Жынысы жагынан эркекке карама-каршы ар кан
ай жан. Ургаачы музоо. Ургаачы улак.
2. сүйл. Аял, к
ыз. Жез оймоктун ыктуусу, Ургаачынын мыктысы (« |
ургансын. Кем, санда жок деген сыяктуу мааниде жаманды
ын көрсөтүп, көбүнчө кемсинтүү иретинде колдону
ат. Кара карга үндөнүп, Каркылдаган урганым! (Ток | ургузат. Сүмбө, шомпол. Кыргым менен кыргылап, Ургу ме
ен ургулап («Семетей»). |
уркуйэтиш. Уруюп өзгөчө бөлүнүп чыгып туруу. Уркуйган
ашты кестирип, Машина жүрчү жол кылды (Барпы). Эки
бетинин сөөгү уркуйган. | уркуйтуркуй этишинин аркылуу мамилеси. |
урмасын. Топурактан уруп, ныктап, таптап курулган. Тез
екбай үй-бүлөсү менен урма дубал тургузуп жаткан
учуру (Маликов). Урма там. | урматзат. Ардактоого, барктоого татыктуу болгон кадыр,
сый, ызаат. Ушакчы болгон жигиттин, Урматы болбой
т калкына (Токтогул). Жашка — кызмат, карыга &mdash |
урматтаэтиш. Ардактоо, кадырлоо, сыйлоо, урмат көрсөтүү.
рматтап башымды ийип, салам айттым (Үмөталиев). | урматталурматта этишинин туюк мамилеси. |
урматтооурматта этишинин кыймыл атоочу. | урматтуусын. Кадырлуу, ардактуу, жогорку даражадагы. Кайр
т-кубат дем бердиң. Ушунчалык жыргалды, Урматтуу
Ленин сен бердиң! (Токтогул). |
урназат. 1. Жашырын добуш берген кезде шайлоо бюллетен
дерин салуу үчүн атайын ылайыкталып жасалган ящи
к.
2. Көчөлөргө же көпчүлүк орундарга шыпырынды, т | урпакзат. 1. улпак менен бирдей.
2. Укум-тукум. Биздин кы
ым укмуш сонун. Укмуш эмгек калса экен! Бул кылым
ын толук сыры, Урпактарга барса экен! (Аалы). Баат |
уруиууурун этишинин кыймыл атоочу. | уруйэтиш. Томпоюп чыгып туруу, уркуюп туруу. Чөккөн тө
өнүн тизесиндей уруюп турат (Сыдыкбеков). |
=
=