наздануу наздан этишинин кыймыл атоочу. |
назик сын. 1. Сүйкүмдүү, өтө сыпаа, сылык, наздуу көз кара шты, мамилени, кылдат чыккан уккулуктуу, жагымдуу добушту ж.б. билдирген. Назик күү угулду (Жантөше |
назир зат. эс. Кудайы, садага, кайыр. Манап болсо барктад ың, «Назирди берди дөөм» — деп, Ар жерге б рып мактадың (Барпы). |
най зат. 1. Түз түтүк формасында жасалган музыкалык ин струмент. Сыбызгы чоор ызылдап, Жезнай үнү тызылд ап («Манас»). 2. диал. Тамеки тартуучу түтүк. |
найза зат. 1. Узундугу 2—3 кулач таяктын башына учтуу т емир ашталып, сайышта колдонулуучу баатырлардын, жоокерлердин жоо жарагы, куралы. Учу болот бөрү т |
найзагай диал. Чагылган. |
найзакер зат. Найза менен куралданган жана найза саюуга ык туу жоокер; найза саюуга кыйын, маш киши. Найзаны ыкты сайышкан, Ат буралып майышкан Найзакер келс |
найзала этиш. Найза менен саюу. Туш келгенин найзалап, Чал калмак баатыр кайдалап («Эр Табылды»). |
найзалаш найзала этишинин кош мамилеси. |
найзалоо найзала этишинин кыймыл атоочу. |
найзачы найзакер менен бирдей. |
найлуу сын. Тамеки тартуучу түтүгү бар, найы бар. Колунда гы чыгымы — Алтын найлуу сыр канжа («Манас&raq uo;). |
найча зат. Кичине түтүк.
♦ Найча бел — кыпча бел, и ке бел. |
найынсап найынсап менен бирдей. |
найып зат. тар. Уезддик начальниктин жардамчысы. Ашкере кылып айбыңды, Айдатып барар найыпка (Тоголок Мо до). |
нак I зат. диал. Алмуруттун чоң, ири сорту. Ак алма мене н нак бүткөн, Көгөрүп өсүп бак бүткөн (Барпы). НАК II сын. Акчалай берүү, кийинкиге калтырбай, ошол за |
наказ зат. Талап кылуу, каалоо өңдүү өтүнүчтөр жазылып, бирөөнүн мойнуна аткарыш үчүн тагылган тапшырма. [Депутат] шайлоочулардын наказдарынын орундалыш |
накер зат. Эпостордо: баатырлардын башы учтуу, өйдө кай алаган ок өтпөс бут кийими, өтүгү. Ошол кезде каб ланың Аккула минип болкоюп, Накери бутта чойкоюп |
накта I нак IV менен бирдей. Акчасын накта өткөрүп алды (&l aquo;Чалкан»). НАКТА II нак III менен бирдей. Накта лтымыш зээр акчаны санап берди (Баялинов). |
нактай нак III менен бирдей. Нактай каймак. |
накүстө накүштө менен бирдей. |
накүштө зат. Сүткор. Накүштөдөн карыздар болбо (макал). |
накыл сын. 1. Үгүт-насият, акыл берүүчү. Накыл сөз. Накыл еп. 2. Акылман, акыл-эстүү. Ар бир сөзү белгилүү, Н кыл Током келгенби (Токтогул). |
налог зат. Элге, ишканаларга, мекемелерге мамлекет тара бынан өлчөмү белгиленип, милдеттүү түрдө төлөнө урган салык. |
намаз зат. дин. Ислам дининдеги адамдардын даарат алган дан кийин кыбыланы баштанып, белгилүү кыймыл мен н кошо күнүнө беш жолу (багымдат, бешим, дигер, ша |
намазкөй сын. Намазын жазбаган, намазын дайыма өз убагында окуган. |
намаркен зат. Лакталган, жылтырак булгаары. Намаркен өтүк. Намаркен маасы. |
намеркен намаркен менен бирдей. |
намыркен намаркен менен бирдей. |
намыс зат. Адамдын коомдо өзүн-өзү туура, адамгерчиликт үү алып жүрүү сезими, өзүнүн абийрин, арын, милдет ин сезүү сапаты. Акыл, эс, уят, ар, намыс, Чоң касие |
намыскөй сын. Намысчыл, өзүнүн. намысы үчүн тырышкан, намыс тангыч. Алгачкы күнкү ишиндеги олдоксондук намыс көй баланы бир четинен ызалантты, ардантты (Бейше |
намыскөйлүк зат. Намыстангандык, намыстануучулук, өз намысын сактагандык. |
намыссыз сын. Намысы жок, намысты ойлобогон, намысын сезбе ен, уятсыз, арсыз. Арсыз, намыссыз, кыянат өлбөсөк кезигишербиз («Совет адабияты»). |
намыссыздык зат. Намысын сезбегендик, намысын ойлобогондук, у ятсыздык. Уурулук эң төмөнкү намыссыздык болуп к лды (Аалы). |
намыстан этиш. Арын, уятын сезүү, намыс кылуу, намысын сези кайраттануу, ардануу; атаандашуу. Кандын башын а ттайт деп, Намыстанып калганда («Манас»). |
намыстант намыстан этишинин аркылуу мамилеси. |
намыстануу намыстан этишинин кыймыл атоочу. |
намыстуу сын. Намысы бар, уяттуу, абийирдүү. Намыстуу жигит боло көр, Наалатын албай элиңдин! (Бөкөнбаев). |
намысчыл намыскөй менен бирдей. |
намыян зат. Ичине акча салып алып жүрүүчү кичинекей башт ыкча, капчык. Кошой намыянынан жыйырма тыйын алып Токтогулга берди (Аалы). |
нан I зат. Жуурулган камырдан бышырылган тамак, токоч. Аштык алып нан кылам, Жибек алып тон кылам (Тогол к Молдо). Алым нандан тиштеп, Чайдан ууртады (Жант |
нандыр туурасы: тандыр 1. |
напси зат. Тамак жеш үчүн, бир нерсени өндүрүп алуу үчүн болгон үмүт, ниет, сугун агытуучулук. Напси жаман кишини, Ой ойлонтсоң пара алат (Осмонкул). Шум нап |
нар I зат. Жалгыз өркөчтүү төө. Жүктүн оорун нар көтөр т (макал). ♦ Нар кескен — абдан курч болот кы лыч. Уста менен дос болсоң, нар кескенин аларсың ( |
нарзан зат. Көмүр кычкылдуу дарылык касиети бар минерал ык суу. Көргөн жан айран калгандай, Түгөнгүс нарз ан кенин көр (Аалы). |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: