 нукат. 1. Суу жүргөн оюк, из. Канал казып, нук чагып, Ку
сарып жаткан талаалар, Кулпунуп жашыл гүл ачып (А
киев). Нарын суусу кылымдар бою өзүнүн таштуу нуг | нуку |
| нукум | нукурасын. Кошундусу жок, таза; башка нерсе кошулбаган,
нык, нагыз. Албетте, бул чындык, нукура чындык (Жа
төшев). Нукура таланты бар адам кулагын түрүп тың |
| нуль | нурI зат. 1. Жарык, шоола. Күндүн нуру. Айдын нуру. Элек
р нуру.
2. Ачык, жарык өң. Кызыл беттин кызылы, Кыч
ндын жүзүнө кызыл нур жабылды (Бейшеналиев). [Акм |
нурданэтиш. 1. Жүзү, өңү албырып жарык, сүйкүмдүү көрүнүү
. Айдайдын акчыл кызыл жүзү ого бетер нурданды (Ка
имов).
2. өт. Кулпунуп, көрктүү, кооз көрүнүү, көркк | нурдантнурдан этишинин аркылуу мамилеси. |
нурдануунурдан этишинин кыймыл атоочу. | нурдуусын. 1. Нур чачкан, нурданган. Жаркырап нурдуу таң
тты (Осмонкул).
2. Өңдүү, нурданган өңдүү, тамылжы
ан. Нурдуу бетинин оту өчөйүн деп калган (Жантөше |
нуркзат. эс. Негиз, тек, жай. Учураштык бул жерде, Нурку
ңуз болгон кай жерде? («Манас»). | нурлан |
| нурлуу | нускаI зат. 1. Үлгү, таалим, өрнөк. Акылдуунун сөзү кыска,
айта салса — нуска (макал).
2. Акыл-насият. Кары
ын деп турбастан, Калкыма нуска чачамын (Тоголок |
нускалуусын. 1. Үлгүлүү, өрнөктүү. [Апам] айылдагы нускалуу,
кадырман байбичелердин бири (Айтматов).
2. Акыл-н
сыяттуу, үлгү аларлык. Нускалуу сөз. | нускооI нуска менен (1, 2-маанисинде) бирдей.
НУСКОО II нус
а этишинин кыймыл атоочу. |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
=
=