 ыракаттуусын. Ыракаты бар, жыргалдуу. Эртеңки ыракаттуу ке
ечекке, Турмуштун дал өзүндөй тунук карап (Осмон
в). Ах, чиркин, биздин күндөр кандай таттуу, Бүгүн | ыракматбөл. Бирөөгө ыраазылыгын билдирүү, алкыш кылуу үч
үн колдонулат. — Ыракмат, Осмон! Сенин чоң куру
уштагы сонун эмгегиң эч качан унутулбайт (Сасыкб |
ыраматзат. тар. Эски убактагы чыгымдын, салыктын бир түр
ү. — Күнүгө ырамат, күнүгө салык салганбы (Туру
беков). Ырамат, чыгым үчүн жалгыз уюбуздан өйдө с | ыраматылыкзат. Маркум. Ороз ыраматылык.. март адам эле (Карал
аев). |
ыраңзат. 1. Түс, өң, ырай, түр. Мөөр сыны: аппак ыраң, кар
көз (Эралиев). Ыраңы суук. Жаңы тиккен жапжашыл д
рактар, гүлдөр ыраңына кирип көйкөлөт (Сасыкбаев | ыраңдуусын. Ыраң чөптүү. Жазында сени куба кой, Ыраңдуу ж
рге токтоттум (Тоголок Молдо). |
ырапысзат. Жол-жолу бар тыгыз согулган кездеме. Көк ырап
ыс тон кийген, Көк жал Чубак эренге айт («Манас&
raquo;). Көк ала сындуу ат минген, Көк ырапыс тон кийг | ырастакт. 1. Чын, туура, анык. Уят өлүмдөн катуу деген ы
ас, балдар (Аалы). Ырас кеп. Кептин ырасы ушундайч
болуп чыкты.
2. Жакшы, сонун. Силерди көптөн күтү |
ырасмизат. Адат, салт, каада. Инисинин зайыбын, Агасы тар
тып алмагы Илгертен жок иш — ырасми («Саринж
и— Бөкөй»). Ата-бабанын ырасми. | ырастаэтиш. 1. Ырас, туура экендигин бекемдөө, аныктоо. Б
ринчи орус революциясы партиянын эң көрүнүктүү
аанисин төгүндөлбөс кылып ырастаган («Коммун |
ырасталыраста этишинин туюк мамилеси. | ырастатыраста этишинин аркылуу мамилеси. |
ырастооыраста этишинин кыймыл атоочу. | ырбаэтиш. 1. Күчөп кетүү (ооруга, көбүнчө жарага, шишик
е карата). Ок тийген буту ырбады, Табылды атка жүр
бөдү («Эр Табылды»). Адыл жараты ырбап, бети |
ырбатырба этишинин аркылуу мамилеси. | ырбооырба этишинин кыймыл атоочу. |
ырбыйэтиш. Арык, араң жан болуп көрүнүү, арыктоо. Мурда
ы ырбыйган араң жан Жусуп жок (Абдумомунов). | ырбыйтырбый этишинин аркылуу мамилеси. |
ырбыюуырбый этишинин кыймыл атоочу. | ыргаэтиш. 1. Чайпоо, ары-бери термелтип, элеп ыкшоо (мис
., электи, калбырды). Калбырга салып ырга.
2. Ыргалг
ан, термелген абалга келтирүү, теңселтип кыймылд |
ыргайзат. Жыттуу гүл ачуучу, сөңгөгү катуу бадал өсүмд
гү. Ыргай сабоо. Ыргай отун. | ыргайлуусын. Ыргайы көп, ыргайы жыш, калың өскөн. Ыргайлуу
бет. Ыргайлуу капчыгай. Ыргайлуу төр. |
ыргакзат. 1. Добуштун, үндүн бир темптеги термелүүсү, то
лкуну. Назик ыргак бирде бийик, бирде пас («Ала-
Тоо»). Саал дирилдеп чыккан үнү ар бир пионерге | ыргалырга этишинин туюк мамилеси. |
ыргууыргы этишинин кыймыл атоочу. | ыргыэтиш. 1. Аттоо, бир нерсеге чыгуу же түшүү, тура кал
уу үчүн секирүү, секирип кетүү. Арышка арыш уланы
, Кийиктей ыргыйт суналып (Аалы). Татыбек ыргып ту |
ыргылжыңсын. Чечкиндүү эмес, олку-солку, бир жаңсыл эмес, а
ныкталбаган. Ыргылжың иш. Салык ат үстүндө ыргылж
ың болуп туруп калды (Каимов). | ыргыт1. ыргы этишинин аркылуу мамилеси.
2. Керексиз, пай
дасыз нерсе катарында таштап салуу, таштап атуу. |
ыргытууыргыт этишинин кыймыл атоочу. | ыргытылыргыт этишинин кош мамилеси. |
=
=