 ың: ың-жың — дайынсыз, белгисиз, эч кабарсыз. Каны
ектер жер алдына кирип кеткендей ың-жың болушту
а калды (Жантөшев). | ыңгайзат. Жагдай, ылайыкташкан шарт, ыңгай. Балта сөздү
н ыңгайын күтүп турган (Байтемиров). Иштин ыңгайы
а жараша дагы ойлонуп акылдашалы (Жантөшев). |
ыңгайлаэтиш. Ыңгайын келтирүү, ылайыктоо, тууралоо. | ыңгайланыңгайла этишинин өздүк мамилеси. |
ыңгайлатыңгайла этишинин аркылуу мамилеси. | ыңгайлуусын. Ыңгайы келтирилген, ыктуу, ылайыктуу. Ыңгайл
у жер таап, жайланыша баштадык (Каралаев). Жаш кар
аңчылык үчүн абдан ыңгайлуу (Каимов). |
ыңгайсызсын. Ылайыгы жок, ыңгайлашпаган. ыксыз, туура келб
еген. Кызылча ыңгайсыз жерге эгилсе, багуу өтө на
ар болот («Советтик Кыргызстан»). Гүлайым.. | ыңгыраэтиш. 1. Күрүлдөө, күңгүрөнүү. Ач арстандай ыңгыра
.
2. Керилүү, бой көтөрүү, баалануу. |
ыңгыраныңгыра этишинин өздүк мамилеси. | ыңгырооыңгыра этишинин кыймыл атоочу. |
ыңкыэтиш. Аябай жыш чыгуу, калың болуу. Айылдын жогору
жагы ыңкып чыккан беде аянты («Жаш ленинчи»
). Ыңкыган жоого бет алып, Ылаачындай качырдың (Ба | ыңтайзат. Ыңгай, шарт. Иштин ыңгайы. Иштин ыңгайын келт
рүү. |
ыңтайлаэтиш. Ыңтайын келтирүү, ыңгайлуу шартка туура кел
тирүү. Качар жагын бет алып, Ыңтайлап кетип барат
т («Манас»). Жамат бир жерди ыңтайлап, дүкүй | ыңтайланыңтайла этишинин өздүк мамилеси. |
ыңтайлатыңтайла этишинин аркылуу мамилеси. | ыңтайлооыңтайла этишинин кыймыл атоочу. |
ыңтайлуусын. Ыңтайы келген, шарттуу, ылайыктуу, ыңгайлуу.
ир чөмөлө чөп чаап алар ыңтайлуу жери жок (Жантөш
ев). Ыңтайлуу шарт. | ыңылда |
ыңырчакзат. Жүк артууга ылайыкталган, көбүнчө өгүзгө ток
ула турган ээр. Айылдан өгүз, ыңырчак, аркан чогул
тту да, арча жүктөп келүүгө тоого жөнөдү (Бөкөнба | |
| |
| |
| |
| |
| |
=
=