 дүкүйэтиш. Барпайып, бараандуу болуп көрүнүү. Колхоз а лы магдырап, Дүкүйүп зор бак-дарак (Элебаев). |
| дүкүйт дүкүй этишинин аркылуу мамилеси. |
| дүкүйүү дүкүй этишинин кыймыл атоочу. |
| дүкүлдө этиш. Дүк-дүк этүү, Жүрөктөр дүкүлдөштү кубанганд ай, Жаштыктын жанып турган оту кандай (Үмөталиев). Береги чоң кырмандан дүкүлдөп молотилка жүрдү (С |
| дүлөй сын. 1. Кулагы укпаган, керең. Дүлөй чал эң эле карг ан (Каимов). Дүлөй оозду карайт, сокур тыңшайт (мак ал). 2. өт. Тыптынч, жымжырт, кулак-мурдун кескенде |
| дүм I дүмбө менен бирдей.
ДҮМ II зат. Каардуу түр. сүрдү үлүк. Бет алдынан караса, Миң кишилик дүмү бар (&laqu o;Мендирман»). |
| дүмбө зат. Куйрук; түп. |
| дүмбөк зат. Бир нерсенин (мис., тиштин) ордунда калган түб ү, дүмүрү. [Камка].. боорсокту тишинин дүмбөгү мене н эптеп чайнап жатты (Сыдыкбеков). |
| дүмбүл зат. 1. Эгиндин, мөмөнүн, ар кандай жемиштердин быш ып жетиле элек учуру. Камыш сыяктуу бийик чыккан уудай өсүмдүгү жаңыдан дүмбүл тартып саргая баш |
| дүмөк зат. Чуу, чатак, коогалаң. Айланайын Айчүрөк, Башк түштү чоң дүмөк («Семетей). Анда турган адамга Чоң дүмөктү салды дейт («Эр Төштүк»). |
| дүмөктүү сын. Ызы-чуулуу, чырлуу. Түлкүсү бизден кутулса, Д мөктүү болуп кайтабыз («Манас»). Дүмөктүү к бар. |
| дүмп туур. Бир нерсенин үстүнө катуу түшкөндө, көңдөй ерди басканда, ургулаганда чыккан күңүрт дабыш. |
| дүмпүй этиш. Дөмпөйүп, жондонуп көрүнүү; караандуу көрүн үштө болуу. Талаа тараптан капкара топ болуп, тер ктер дүмпүйүп чыгып турат («Ала-Тоо»). Дүмпү |
| дүмпүйт дүмпүй этишинин аркылуу мамилеси. |
| дүмпүйүү дүмпүй этишинин кыймыл атоочу. |
| дүмпүлдө этиш. Дүмп эткен дабыш чыгаруу, дүмп-дүмп этүү. Та дын үстү эртеден бери эле дүмпүлдөйт, карачы, бал ам («Ала-Тоо»). |
| дүмпүлдөк зат. Эки тарапка бөлүнүп, бири жамынчынын астында жатып, экинчиси аларды чаап, кайтарчуга карматпо ого аракеттенип качып ойной турган оюн. Биз бала |
| дүмпүлдөө дүмпүлдө этишинин кыймыл атоочу. |
| дүмпүлдөт дүмпүлдө этишинин аркылуу мамилеси. |
| дүмүр зат. Кесилген дарактын же башка бир нерсенин орду нда калган тамырлуу түбү. Дүмүр каздырганы турас ңбы, — деди эсепчи Оморбекке (Баялинов). Токойд |
| дүмүрөй этиш. 1. Дүмүрдөй болуп көрүнүү, дүмүргө окшоп тур у. 2. Дүмпүйүп, караандуу болуп көрүнүү. Дүмүрөйг н көп караан Токойбу десем, эл экен («Манас» |
| дүмүрөйт дүмүрөй этишинин аркылуу мамилеси. |
| дүмүрөйүү дүмүрөй этишинин кыймыл атоочу. |
| дүмүрөңдө этиш. Эч нерсеге алагды болбой эле, баш көтөрбөй к ыймыл-аракет кылуу, иштөө. Өзүнчө эле дүмүрөңдөп штеп жаткан бала (Таштемиров). Күжүрмөн шахтёрло |
| дүмүрчөк зат. Бир нерсенин дүмүрөйгөн тамыры, кичинекей дү мүрү. |
| дүң I зат. Атак, даңк, белгилүүлүк, атагы чыккандык. Өр шү жайык миң болду, Өз элине дүң болду (Мидин). Кед ейкандын кандыгы Бардык элге дүң болду («Кедей |
| дүңгүр : дүңгүр-дүңгүр туур. Көңдөй нерсенин же кууш к апчыгайдын ичинен чыккан анча катуу эмес күңүрт абыш, үн. Дүңгүр-дүңгүр барабандар кагылды («С |
| дүңгүрө этиш. Дүңгүр-дүңгүр эткен дабыш чыгаруу, дүңгүр-д ңгүр этүү. Тоо көчүп жер жаңырып дүңгүрөдү (Үмөта лиев). Өзүнөн өзү күңгүрөп, Күңгүрөгөн үнүнөн Ой-т |
| дүңгүрөө дүңгүрө этишинин кыймыл атоочу. |
| дүңгүрөт дүңгүрө этишинин аркылуу мамилеси. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: