 челдөөчелде этишинин кыймыл атоочу. |
| челей этиш. Агып, солуп калуу (көбүнчө көзгө карата). Жер ге түшкөндө жыландын эки көзү челейип, агып түшкө н экен (Баялинов). |
| челейт челей этишинин аркылуу мамилеси. |
| челек I зат. 1. Суюк нерселерди куюу үчүн ылайыкталып жыг ачтан жасалган идиш. Токтогул.. максым ачыткан че ек менен кырма чөйчөктү көрө коюп, сүйүнүп кетти |
| челекчи зат. Челек жасоочу. Жалгыз жыгач боорунан, Жарып а лган челекчи (Токтогул). |
| чели чел II менен бирдей. |
| челиш чел II этишинин кош мамилеси.
2. өт. Алышуу, кармашу у. |
| челишүү челиш этишинин кыймыл атоочу. |
| челк : челк-челк туур. Көбүнчө аз гана бөксө болгон сую туктардын урунуп чайкалышын билдирүү үчүн колдо нулат. Кымыз суудай чайкалып, челк-челк этет (Сыды |
| челкей этиш. Курсагы чоң болуп көрүнүү. Бээлери турат че кейип, Эшик төрдөй суналган (Осмонкул). |
| челкеңде этиш. Челкейген көрүнүштөгү кыймыл-аракетте болу у. Челкеңдей басып байбиче, Челекке суусун алганы («Манас»). |
| челкеңдөө челкеңде этишинин кыймыл атоочу. |
| челкилде этиш. Челк-челк этүү, суюктук аз гана бөксө же бош ң толтура болуп, чайпала урунуу. Чээнде жаткан аа ры чыгып, гүл соруп, Челкилдеген челек челек балд |
| челкилдет челкилде этишинин аркылуу мамилеси. |
| челкилдеш этиш. Кармашуу, алышуу, салгылашуу. |
| челкилдешүү челкилдеш этишинин кыймыл атоочу. |
| челкилдөө челкилде этишинин кыймыл атоочу. |
| челпек зат. Майга бышырылган жумшак, жука нан. Мустафа.. м ай сүртүп бышырган челпектен сугуна баштады (Сас кбаев). |
| челүү чел этишинин кыймыл атоочу. |
| чемен зат. Анча-мынча дарт, кесел, оору. |
| чеменде этиш. Ооруп калуу, дарт тийүү, кеселдеп калуу. |
| чемендет чеменде этишинин аркылуу мамилеси. |
| чемендөө чеменде этишинин кыймыл атоочу. |
| чемирчек зат. 1. Кабырганын уч жагынан тартып, төштүн аяк жа гында, ичке жакын турган сөөктун солкулдак бөлүг . Чемирчеги ийилип, курсагы салмактана түшкөндө |
| чемичке зат. сүйл. Күн караманын даны. Чемичке чагуу. |
| чемодан зат. Үстү жабылма капкактуу, кармоого туткасы бар , жол жүргөндө ар нерсе, кийим-кече ж. б. салууга ыл айыкталып, булгаарыдан ж. б. жасалган ящиктин бир |
| чемпион зат. Спорттук мелдештерде, оюндарда биринчиликти жеңип алгандарга берилүүчү наам жана ушундай на мга татыктуу болгон адам же команда. Шахмат оюну |
| чемпионат зат. Спорттун кандайдыр бир түрү боюнча биринчил к үчүн жүргүзүлгөн спорттук оюндардын мелдеши. |
| чен I зат. 1. Белгилүү бир орун, жай, жер, аралык. Саздын орто ченинде катар турган жети өргөө (Каимов). Сат ар сыртка чыгып, жакын ченде ким бар болду экен де |
| чеңгел зат. 1. Алаканга толтура жана салааларга кыпчый ка рмоо үчүн манжалары арбайта ачылган кол жана ошо дой ачылган колго туура келерлик өлчөм. [Алиман] |
| чеңгелде этиш. Чеңгели менен аткый кармоо, мыкчый кармоо. [ скар] ылайдан.. чеңгелдеп.. балдарды көздөй чачат (Сыдыкбеков). Жагалмай.. чеңгелдеген чымчыкты, чал |
| чеңгелдет чеңгелде этишинин аркылуу мамилеси. |
| чеңгелдеш чеңгелде этишинин кош мамилеси. |
| чеңгелдөө чеңгелде этишинин кыймыл атоочу. |
| ченде этиш. Жакындоо, жакын баруу, жакындап калуу. Ой же экен, сарайчыга али чендеген жокпуз (Элебаев). |
| чендет ченде этишинин аркылуу мамилеси. |
| чендөө ченде этишинин кыймыл атоочу. |
| чене этиш. Өлчөө, чактоо, ченемине, өлчөмүнө ылайык кел тирүү. Саатка ченеп, сабагын берет (Тоголок Молдо) . Баш-аягын метрлеп, Ченеп болбойт акылды (Үмөтали |
| ченел чене этишинин туюк мамилеси. |
| ченем зат. Өлчөм, белгилүү бир чен. Кең төрлөр,.. жайылга мал, чынын айтсам, башым адашты. Болжолдоп ченем м жетпеди (Сыдыкбеков). |
| ченемдүү сын. Белгилүү бир ченемге ылайык, көп ашыкча эмес. Ченемдүү оокат. |
| ченемсиз сын. Чен жетпей тургандай, өтө мол, көп, абдан. Бул кандай ченемсиз күч, кандай сырдуу толкун? («Со веттик Кыргызстан»). Ченемсиз балбан мен болом |
| ченет чене этишинин аркылуу мамилеси. |
| ченеш чене этишинин кош мамилеси. |
| ченөө чене этишинин кыймыл атоочу. |
| ченсиз сын. Чексиз, абдан, өтө. Ченсиз чоң. Ченсиз күлүк. |
| ченчи таз. 1. Чалгынчы.
2. сүйл. Жер ченөөчү топограф. |
| чеп зат. 1. Душманды өткөзбөө жана андан коргонуу макс атында жасалган чыңдоо, сепил, тосмо. Бийигин зоо ой кылдырып, Жасап койгон чеби ошол («Манас» |
| чепей этиш. Арык, жеңил, кичине көрүнүштө болуу. [Чегирт е] ыгын келтирсе чепейип төрдө олтурмак (Сыдыкбе ов). Шадыкан чепейген арык чырай гана сары киши (Э |
| чепең : чепең-чепең туур. Чепейген арык, кичине кишилерд ин элпек, жеңил кыймылын, көрүнушүн билдирүү үчүн колдонулат. |
| чепеңде этиш. Чепең-чепең этүү. — Мөкүш туура айтат — деп,.. чап жаак арык чырай боз бала чепеңдеп тура алды (Таштемиров). |
| чепилде этиш. Өтө жеңилдик менен элпек кыймылдоо, аракетт енүү. [Бектай] ачык-айрым, чепилдеген жең ил бала ( ейшеналиев). |
| чепкен зат. Кабылбай, шырылбай эндей тигилген же ичи каб лып, сырты бош тигилген тыш кийим. Токобай чепкен ин желбегей жамынып эшикке чыкты (Каимов). |
| чер I зат. 1. Берчтуү шишик. Өпкө, боордо чериң жок, Же к гынып кеткен жериң жок (Тоголок Молдо). 2. өт. Капа , кайгы, убайым, чогулуп жыйылган санаа, муң. Көкүр |
| червон зат. сүйл. СССРде 1922-жылдан 1947-жылга чейин колдону лган баасы он сомдук кредиттик билет. |
| чердегей сын. Курсагы чердейген. |
| чердей этиш. Курсагы чедирейген көрүнүштө болуу. Ошол ке зде менин көйнөгүмдүн жыртыгынан кардым чердейи турчу (Элебаев). |
| чердейт чердей этишинин аркылуу мамилеси. |
| чердеңде чедиреңде менен бирдей. |
| черепица зат. Үйдүн чатырын жабуу үчүн ылайыкталып жасалг н, бышырылган жука карапа. Үстү черепица менен жа былган үй. |
| черик черүү менен бирдей. |
| черт этиш. Колдун манжаларын (көбүнчө сөөмөй менен орт онду) бармакка таяп туруп, серпип жиберүү, серпе у руу. Акия.. эринин кулагын тырс-тырс черткилеп,.. ш |
| чертёж зат. Белгиленген эрежеге ылайык кандайдыр бир те издиктин (кагаздын, досканын ж. б.) бетине шарттуу түрдө аткарылган графикалык сүрөт, чийме. Шымала |
| чертёжник зат. Чертёжду даярдоо, чийүү боюнча специалист, а ис. |
| чертигий чертик менен бирдей. |
| чертик сын. Чедирейип чыгып турган (көбүнчө курсак жөнүн дө). |
| чертил черт этишинин туюк мамилеси. |
| чертиш черт этишинин кош мамилеси. |
| чертишмек зат. Чертишип ойноочу оюн. Ага чейин экөөбүз.. чер ишмектен оюн баштап, алыбызды өлчөшүп туралы (&laqu o;Жомоктор»). |
| чертмек зат. сүйл. 1. Комуз. Эң акырын, дабыш катуу билинбей т, Чертмегинин алтын кылы дирилдейт (Аалы). 2. Ордо ойнунда чүкөнү чертип чыгарууга жол берилген аб |
| чертмекчи зат. 1. Комузчу, комузду мыкты, жакшы черте билген дам. 2. Ордо ойнунда чүкөнү мыкты черте билген ою чу. |
| черттир черт этишинин аркылуу мамилеси. |
| чертүү черт этишинин кыймыл атоочу. |
| черүү зат. эс. 1. Солдат, аскер, кол. Черүүнү чексиз алыпт р, Беленденип калыптыр («Манас»). Эки черүү ирип калды чабышка (Аалы). 2. Жүрүш, жортуул. Жаман |
| честь : честь берүү — аскердик тартип боюнча баш кийи мине колун тийгизип туруп, салам берүү. Омор кома дирине честь берди да, так бурулуп чыгып кетти (Б |
| чет зат. 1. Бир нерсенин чеке жагы, жээк жагы, түгөнгөн жери, уч жагы. [Көсөл] күрөң бээни огороддун четин алып барып аркандады (Каимов). Селонун чыгыш жак |
| четин зат. Топ-топ болгон саргыч кызыл бүрлөрү бар, түз сүүчү катуу жыгач. Каныбек четиндердин арасы мен ен басып барды (Жантөшев). Чычырканак, шилби, чети |
| четки сын. Чет жактагы. Салык четки райондун колхозунун биринде жылкы ферманын башчысы болуп иштөөчү (Ка имов). |
| четте этиш. Четке бөлүнүү, обочолоо, оолактоо. [Айсалкын ] курбуларынан четтеп, жайдары мүнөзү өзгөрүп, су болду (Каимов). |
| четтет четте этишинин аркылуу мамилеси. |
| четтөө четте этишинин кыймыл атоочу. |
| чеч I зат. Көздүн карегин баскан кичине чел, ак. [Жумаа ы] далдайган, чоң, кара чаар, бир көзү чеч, шуңкуйг ан кара сакал неме (Бейшеналиев). ♦Чечекейи че |
| чечек зат. 1. Денеге ыйлаактанып, исиркектенип чыгуучу, дамды чыйрыктыра турган оор, жугуштуу оору. Ал [ж гит] арык чырай келип, бетинде чечектин тактары б |
| чечекей зат. Каректин ичиндеги суулуу шарча. Өлчөөсү жок згөчө Чечекейи чарадай («Манас»). ♦Кара ечекей— абдан, өтө жакын; өздөй болгон (киши жө |
| чечекейдей сын. Өтө жакын, абдан жакын, көздөй. Бакыр алдуу, к й шыйрактуу бечара элек,.. чечекейдей жалгызымды жанына аралжы боло көр (Аалы). |
| чечен зат. Сөзгө чебер, мыкты, көркөм сүйлөгөн адам. Баа ырдын көркү маңдайда, чечендин көркү таңдайда (м кал). |
| чечендик зат. Чечен, мыкты сүйлөгөндүк. |
| чеченси этиш. Өзүн чечен, мыкты, кыйын, сүйлөгөндөй көрсөт үүгө аракет кылуу, чечен көрүнүмүш болуу. |
| чеченсин чеченси менен бирдей. |
| чечил чеч этишинин туюк мамилеси. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.1658 сек. |
|