 чекенелептакт. Аз-аздан, кичине кичинеден, анча-мынчалап. Т кшүмөлдөп араң билип алгандай, Өз өмүрүн чекенел еп айта алды (Аалы). |
| чеки сын. Туура эмес, орой, ката. Жапектин чеки иш кылга нын байкап отурам (Жантөшев). ..Бирок тракторду үч күн токтотуп койгонуңар чеки, — деди МТСтин ди |
| чекилдек зат. Кылыч өңдүү ичке учтуу жалбырактары, көгүш, с аргылт же агыш түстүү чоң-чоң гүлдөрү бар топтошу п чыккан өсүмдүк. |
| чекилик зат. Бейбаштык, туура эместик, орой каталык. Уятту у адамдар келди, чекилик кылышпасын, тартип сакта п, адептүү болушсун (Жантөшев). Кокустан кетсе чек |
| чекир сын. Көздүн карегиндеги темгил, көлөкө, көгүш. Чек ири жок — кой көздүү, Сепкили жок — ак жүздүү («Манас»), [Керездин] ызакор чекир көзүн жаш |
| чекирей этиш. Чекир көз менен кароо. |
| чекит зат. Жай сүйлөмдөрдүн аягына, кыскартылган кээ би р сөздөрдө (мис., ж. б.) коюлуучу тыныш белгиси. &diams ;Көп чекит—кандайдыр бир себеп менен алдында ж |
| чекмеле этиш. Чегип сурап, билүугө аракет кылуу, сыр билди рбей чегип сураштыруу. Алдыртан чекмелеп сурап, Ч оң Койчу тынбай Каныбекти тымызын издөөнүн араке |
| чекмелөө чекмеле этишинин кыймыл атоочу. |
| чексе I зат. диал. эс. Болжол менен пуддун үчтөн бир бөлү үнө барабар болгон өлчөм бирдиги. Анча-мынча эги и бар дыйкандан чейректер, чекседен гана эгин ал |
| чексиз сын. 1. Чеги жок; учу-кыйры жок, эбегейсиз зор. Чекс з асман көк айнектей мелтиреп, Окшошконсуйт бизд ин жашыл жер менен (Аалы). 2. Болжолсуз, абдан көп, |
| чекте этиш. 1. Чегин ажыратып белгилөө, чегин көрсөтүү, а йтуу. Биздин колхоздун жер, суусун чектеп, картас на да тарттым [деди Орусбек] (Сыдыкбеков). 2. Ашып |
| чектел чекте этишинин туюк мамилеси. |
| чектет чекте этишинин аркылуу мамилеси. |
| чектеш сын. Чеги бирге, жанаша жаткан. Чектеш мамлекетте . Чектеш эл. |
| чектир чек этиштеринин аркылуу мамйлеси. |
| чектөө чекте этишинин кыймыл атоочу. |
| чектүү сын. Чек коюлган, чектелген. |
| чекчегей сын. Чекчейген. Чекчегей көз. |
| чекчей этиш. 1. Кадала кароо, тикирее кароо, көзүн чекирей тип тирмие кароо. Чепти көрүп чекчейип, «Канте из» деп мекчейип («Эр Табылды»). 2. Кекире |
| чекчейт чекчей этишинин аркылуу мамилеси. |
| чекчейүү чекчей этишинин кыймыл атоочу. |
| чекчеңде этиш. Бой көтөрүү, кырдануу, тынчсыздануу, чыкчың оо. Сапар чекчеңдеп, сөзгө аралаша түштү (Бейшена лиев). |
| чекчеңдет чекчеңде этишинин аркылуу мамилеси. |
| чекчеңдөө чекчеңде этишинин кыймыл атоочу. |
| чекчи зат. сүйл. Чекте туруучу, чек арачы. Чекчилер тура тоолордо (Бейшеналиев). |
| чел I зат. 1. Мал терилеринин ички бетиндеги же эт мене теринин ортосундагы жука кабыкча. 2. Көзгө түшкө н ак, же көздүн карегин каптап калуучу жука кабык |
| челде этиш. 1. Терини челинен тазалоо. Терини жыгачка ке ип, мокок бычак менен челдеп, майын кырып салат (&l aquo;Кыргызстан айыл чарбасы»). 2. Ийрилген жипте |
| челдет челде этишинин аркылуу мамилеси. |
| челдир чел этишинин аркылуу мамилеси. |
| челдөө челде этишинин кыймыл атоочу. |
| челей этиш. Агып, солуп калуу (көбүнчө көзгө карата). Жер ге түшкөндө жыландын эки көзү челейип, агып түшкө н экен (Баялинов). |
| челейт челей этишинин аркылуу мамилеси. |
| челек I зат. 1. Суюк нерселерди куюу үчүн ылайыкталып жыг ачтан жасалган идиш. Токтогул.. максым ачыткан че ек менен кырма чөйчөктү көрө коюп, сүйүнүп кетти |
| челекчи зат. Челек жасоочу. Жалгыз жыгач боорунан, Жарып а лган челекчи (Токтогул). |
| чели чел II менен бирдей. |
| челиш чел II этишинин кош мамилеси.
2. өт. Алышуу, кармашу у. |
| челишүү челиш этишинин кыймыл атоочу. |
| челк : челк-челк туур. Көбүнчө аз гана бөксө болгон сую туктардын урунуп чайкалышын билдирүү үчүн колдо нулат. Кымыз суудай чайкалып, челк-челк этет (Сыды |
| челкей этиш. Курсагы чоң болуп көрүнүү. Бээлери турат че кейип, Эшик төрдөй суналган (Осмонкул). |
| челкеңде этиш. Челкейген көрүнүштөгү кыймыл-аракетте болу у. Челкеңдей басып байбиче, Челекке суусун алганы («Манас»). |
| челкеңдөө челкеңде этишинин кыймыл атоочу. |
| челкилде этиш. Челк-челк этүү, суюктук аз гана бөксө же бош ң толтура болуп, чайпала урунуу. Чээнде жаткан аа ры чыгып, гүл соруп, Челкилдеген челек челек балд |
| челкилдет челкилде этишинин аркылуу мамилеси. |
| челкилдеш этиш. Кармашуу, алышуу, салгылашуу. |
| челкилдешүү челкилдеш этишинин кыймыл атоочу. |
| челкилдөө челкилде этишинин кыймыл атоочу. |
| челпек зат. Майга бышырылган жумшак, жука нан. Мустафа.. м ай сүртүп бышырган челпектен сугуна баштады (Сас кбаев). |
| челүү чел этишинин кыймыл атоочу. |
| чемен зат. Анча-мынча дарт, кесел, оору. |
| чеменде этиш. Ооруп калуу, дарт тийүү, кеселдеп калуу. |
| чемендет чеменде этишинин аркылуу мамилеси. |
| чемендөө чеменде этишинин кыймыл атоочу. |
| чемирчек зат. 1. Кабырганын уч жагынан тартып, төштүн аяк жа гында, ичке жакын турган сөөктун солкулдак бөлүг . Чемирчеги ийилип, курсагы салмактана түшкөндө |
| чемичке зат. сүйл. Күн караманын даны. Чемичке чагуу. |
| чемодан зат. Үстү жабылма капкактуу, кармоого туткасы бар , жол жүргөндө ар нерсе, кийим-кече ж. б. салууга ыл айыкталып, булгаарыдан ж. б. жасалган ящиктин бир |
| чемпион зат. Спорттук мелдештерде, оюндарда биринчиликти жеңип алгандарга берилүүчү наам жана ушундай на мга татыктуу болгон адам же команда. Шахмат оюну |
| чемпионат зат. Спорттун кандайдыр бир түрү боюнча биринчил к үчүн жүргүзүлгөн спорттук оюндардын мелдеши. |
| чен I зат. 1. Белгилүү бир орун, жай, жер, аралык. Саздын орто ченинде катар турган жети өргөө (Каимов). Сат ар сыртка чыгып, жакын ченде ким бар болду экен де |
| чеңгел зат. 1. Алаканга толтура жана салааларга кыпчый ка рмоо үчүн манжалары арбайта ачылган кол жана ошо дой ачылган колго туура келерлик өлчөм. [Алиман] |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.3796 сек. |
|