Меню
Эл-Сөздүк
Список слов словаря - - слова начинающиеся с "ур"

<< >> 3 из 5 1 2 3 4 5
 урезонить
сов. кого, разг.
акыл айтып тил алдыруу, эпке келти
үү, эпке көндүрүү.
 урезывание
ср.
см. урезка.
 урезывать
несов.
см. урезать.
 уремический
~, ­ая, -ое
уремия-га т.
 уремия
ж. мед.
уремия (бөйрөк ооруганда денеде пайда болг
н заттын организмди ууландырышы).
 уретра
ж. анат.
уретра (сийдик үтү).
 уретральный
~, ­ая, -ое
анат.
уретралык.
 уретрит
м. мед.
уретрит (уретранын оорушу).
 уретроскоп
м. мед.
уретроскоп (сийдик чыга турган жолду изилд
ө үчүн колдонула турган күзгү).
 урна
ж. в разн. знач.
урна (1. өлгөн кишини өрттөгөндөн ки
йин анын күлү салынып сакталуучу куту, идиш; 2. жаш
ырын добуш берген кезде шайлоо бюллетендерин сал
 уровень
м.
1. (граница высоты) деңгээл;
уровень воды в реке ө
өндөгү суунун деңгээли;
высота над уровнем моря д
еңиз деңгээлинен жогору турган бийиктик;
на уровн
 уровнять
сов. что
текшилөө, тегиздөө, түздөө, түзөтүү;
уровн
ть дорогу жолду текшилөө.
 урод
м.
1. (человек с физическим недостатком) тубаса кем
(тубаса сөлпү, тубаса кыйшык ж.б.);
2. (некрасивый че
овек) көрксүз, түрү суук, кебетеси бузук;
в семье н
 уродина
м. и ж.
см. урод 2.
 уродить
сов.
1. что чыгуу, түшүм берүү, дан берүү, жемиш берү
ү;
2. кого-что, разг. (родить, породить) тууш, төрөө.
 уродиться
сов.
1. (вырасти, созреть) чыгуу, жемиш берүү, жетилү
ү, түшүм берүү;
пшеница хорошо уродилась буудай жа
кшы чыкты (түшүмдүү болду);
2. в кого, разг. (родитьс
 уродливый
~, ­ая, -ое
1. (с физическим недостатком) кем, майып (
ыйшык, мыйрык, сөлпү ж.б.);
2. разг. (безобразный) көр
ксүз, түрү суук, кебетеси бузук;
3. перен. (искажённ
 уродовать
несов.
1. кого-что (калечить) майып кылуу;
2. кого-что
(делать уродливым, безобразить) көркүн (түсүн) буз
уу, көркүн кетирүү, бузуу;
оспа уродует лицо чечек
 уродоваться
несов.
1. (причинять себе увечья) майып болуу;
2. (ста
овиться уродливым, безобразным) бузулуу, көркү к
түү;
3. страд. к уродовать.
 уродство
с.
1. (физический недостаток) кемдик, майыптык (кыйш
ыктык, мыйрыктык, сөлпүлүк ж.б.);
2. (безобразие) көр
сүздүк, түрү сууктук;
3. перен. (порочность) бузукт
 урожай
м.
түшүм;
богатый урожай мол түшүм;
собрать весь уро
жай бардык түшүмдү жыйнап алуу.
 урожайность
ж.
түшүмдүүлүк;
высокая урожайность жогорку түшүм
үүлүк.
 урожайный
~, ­ая, -ое
урожай-га т.; түшүмдүү;
урожайный год түш
мдүү жыл.
 урождённый
~, ­ая, -ое
1. прич. от уродить;
2. прил. офиц. чаще ж. кы
з кезинде (күйөөгө чыккан аялдын кыз убагындагы ф
амилиясын билдирүүчү сөз);
Н. Н. Пушкина, урождённа
 уроженец
м.
туулган;
уроженец Москвы туулган жери - Москва, а
л Москвада туулган.
 уроженка
женск. р. к уроженец.
 урок
м.
1. сабак, дарыс;
урок истории тарых сабагы;
2. перен
.
(поучение) сабак;
это послужит ему уроком бул ага
сабак болот.
 уролог
м. мед.
уролог (урология жагынан специалист).
 урологический
~, ­ая, -ое
урология-га т.
 урология
ж. мед.
урология (сийдик мүчөсүнүн жана жыныс орга
дарынын ооруларын изилдөөчү медицинанын тармаг
).
 урон
м.
зыян, залал, зарар;
потерпеть урон зыян тартуу, з
янга учуроо.
 уронить
сов. что
түшүрүү, түшүрүп жиберүү;
уронить книгу ки
тепти түшүрүп жиберүү;
уронить своё достоинство ө
зүнүн беделин түшүрүү.
 уротропин
м. фарм.
уротропин (сийдик чыгуу жолдорун дезинфек
циялоочу дары).
 урочище
ср.
1. (естественная граница) табигый чек болуучу ө
өн (тоо) сыяктуулар;
2. (участок) айланага караганд
өзгөчөлүгү бар жер (мис. талаада - токой).
 урочный
~, ­ая, -ое
белгиленген, шартталган;
урочный час нас
тал белгиленген убакыт болуп калды;
работать в ур
чное время белгиленген убакытта иштөө;
он пришёл
 уругваец
м.
уругваец, уругвайлык.
 уругвайский
~, ­ая, -ое
Уругвай-га, уругваец-ке т.; уругвайлык.
 уругвайцы
мн.
уругваецтер, уругвайлыктар.
 урчание
ср.
1. ырылдоо, ыркыроо;
урчание пса иттин ыркырашы;
2
.
кулдуроо, калдыроо, курулдоо;
урчание в желудке и
чтин кулдурашы.
 урчать
несов.
1. (о собаке) ырылдоо, ыркыроо;
2. (о желудке) ку
лдуроо, курулдоо.
 урывать
несов.
см. урвать.
 урывками
нареч. разг.
ара-чоло таап, эптеп убакыт таап;
видет
ься урывками эптеп убакыт таап жолугушуп, көрүшү
туруу.
 урюк
м.
өрүк.
 урядник
м. уст.
урядник (1. падышалык, армияда - казак унтер-
фицер; 2. падышалык Россияда - уезддик полициянын
төмөнкү чини).

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: