 сайроондоэтиш. Суунун тайыз тарткан, сайроон жеринен өтүү. Суудан сайроондоп кечтим. |
| сайроочу сын. Сайрагыч, сайрай турган. Сайроочу куштар. |
| сайын I жанд. Аныктоо, тактоо, белгилөө маанисинде колдо нулат. [Далбай] жүз тубар койдон жыл сайын жүз он, үз он бешке чейин козу асырайт (Байтемиров). Кара |
| сайыш I зат. 1. Ат үстүнөн найзалашып беттешкен уруш. Ара ап кирсең сайышка Адамдан кыйын сак эле («Курм анбек»). 2. Ат үстүнөн бири-бирин сайып түшүрүү |
| сак Iсын. Дени соо, оорубаган. Саламат барып сак келги ! ♦ Сак-саламат — аман-эсен, дени соо. Сак-са амат жүрөсүзбү? Током, сак-саламат келдиңби? САК |
| сака зат. Чүкө оюнунда чүкөнү атуу үчүн колдонулуучу к оночоок, атууга эптүү жана салмактуу келген чүкө (көбүнчө тоо текенин, аркардын, кулжанын же эликт |
| сакадай сын. Тула бою жыйнак, тыгырчыгынан келген чымыр. К ишимжан келди буралып, Сакадай бою чыңалып («О жобай менен Кишимжан»). |
| сакай этиш. Айыгуу, оорудан жакшы болуп кетүү. Балдар ту ш-туштан жаалашты. — Дарыларды тез жут, Ашым, те з сакаясың! (Сыдыкбеков). Бүгүн Жылдызкан оорусун |
| сакайт сакай этишинин аркылуу мамилеси. |
| сакал зат. 1. Эркектердин жаактан ылдый тарта, ээкти кап ай чыккан кылы. Сакалдын көркү чалда бар, Сулууну н көркү калда бар (Токтогул). 2. Айрым айбандардын |
| сакалдуу сын. Жашы улуу, улгайган, улуулук жолу бар. — Са алдуу башы менен акеме эмне болду! (Убукеев). Сака лдуу киши жоого түшөрбү? (макал). |
| сакалдуулук зат. Жашы улуулук, жаш жагынан улуулук жолу бар бо лгон абал. |
| саканак зат. Керегенин бурчтарындагы кыска жыгачтары. Са анактары сынып бүткөн кереге (Жантөшев). |
| сакаюу сакай этишинин кыймыл атоочу. |
| саквояж зат. Колго алып жүрүүгө ылайыктуу, оозунда бекитм еси бар сумка. |
| сакманчы зат. Койлордун жаңы төлүн асыроочу адам. |
| сакоо зат. 1. Жаш жылкынын (кулун, тайлардын) көбүнчө алк м жаккы бездеринин ириңдеп кеткен жугуштуу ылаң . 2. Кекеч, кекечтенип түзүк сүйлөй албаган адам. |
| саксай этиш. Үрпөйүп иретсиз, көрксүз болуп көрүнүү (жүн, чач, сакал жөнүндө). Төбө чачы тик туруп, Чал сака ы саксайды («Мендирман»). Саксайган сары аю |
| саксак сын. Жүндөрү, көрпөсү саксайган. Башында чоң сакс к тебетей (Аалы). Саксак көрпө тумакчан (Бейшенал иев). |
| саксаң саксак менен бирдей. |
| саксаңда этиш. Саксайган, үрпөйгөн кебетеде болуу. Суксур үйүнгөнүнө чыдабай жылаң баш саксаңдап кирип ке ди (Абдумомунов). |
| саксаңдат саксаңда этишинин аркылуу мамилеси. |
| саксаңдоо саксаңда этишинин кыймыл атоочу. |
| саксаюу саксай этишинин кыймыл атоочу. |
| саксый этиш. Сак көрүнүү, сак болгонсуу. |
| сакта этиш. 1. Бир нерсени бөлүп катып коюу, башкага тийг избей, коротпой катуу. Куба курут, сары май Сактап жүрдүң ар дайым (Нуркамал). 2. Коргоо, кол салдырб |
| сактал сакта этишинин туюк мамилеси. |
| сактан сакта этишинин өздүк мамилеси. |
| сактат сакта этишинин аркылуу мамилеси. |
| сактоо сакта этишинин кыймыл атоочу. |
| сактык зат. Этияттык, кыраакылык, сергектик, сезгичтик. С актыкка кордук жок (макал). |
| сакчы зат. 1. Кароолчу, кайтаруучу. Кылыч алып кымпыйган, Так кырк балбан сакчысы («Манас»). Көрбөсүн душман кокус деп, Сыртынан сакчы коюшту («Менд |
| сакчылык зат. Сакчы болуу, бир нерсени кайтаруу, сактоо иши . Калың токой арасында, Сакчылыкта турамын (Мидин) . |
| сал I зат. 1. Үстүнө ар кандай жүктөрдү салып, суу үстү енен алып өтүүгө же жүктү суунун бир жээгинен эк нчи жээгине алып чыгарууга керектелүүчү устунда |
| салаа зат. 1. Манжалардын арасындагы аралык. Жеңиш катты оң колунун салаасына кысып, велосипедин минип, у кан куштай зыпылдады («Жаш ленинчи»). Салаа |
| салаала этиш. 1. Тарам-тарам болуп бөлүнүп туруу. Коктулар нан салаалап аккан тунук булак (Жантөшев). Салаал аган тоолордо Малдарың өсүп жайылган (Барпы). 2. Б |
| салаалуу сын. Салааланган, салаа-салаа болгон. |
| салабат зат. Бедел, нарк, сымбат. Байкай салдым бир карап, алабат чоң өзүңдү («Мендирман»). Менин сырт ы сымбатыма, сүйкүмдүү салабатыма карап, мөлтүрө |
| салабаттуу сын. Салмактуу, нарктуу, даражалуу; кагылган, токт олгон; келишкен, сымбаттуу. Алардын ичинде орто ж ашап калган салабаттуу бирөө бар (Сыдыкбеков). Са |
| салака зат. Кесепет, зыян, залал. Менин силерге салакам т йген эмес (Байтемиров). |
| салакта этиш. Салаңдап, салбырап, туруу. Теңденип келатка серке чаначтар.. салактап эки жагында бултаңдай (Сыдыкбеков). Карай салса ал кушту, Сол жагында к |
| салактат салакта этишинин аркылуу мамилеси. |
| салактоо cалакта этишинин кыймыл атоочу. |
| салам зат. 1. Саламдашуу, учурашуу, кадыр-көңүлдү суроо и ретинде айтылуучу сөз. Базарда миң киши бар, ар ки миси сүйгөнүнө салам берет. 2. Бирөө аркылуу айтт |
| саламат сын. Аман-эсен, дени соо, таза. — Көрүшкөнчө сал мат туруңуз! (Каимов). Саламат барып сак келиңиз! ( Жантөшев). |
| саламаттык зат. Ден соолук. Ушу өткөн анча-мынча күнү чырныкт ай калганы болбосо, [Жылдызкандын] саламаттыгы жа кшы (Байтемиров). Саламаттык сактоо бөлүмү. Тамек |
| саламдаш этиш. Учурашуу, амандашуу, салам айтышуу. Бирөө ка ры, бирөө жаш, Тааныштарга саламдаш (Шүкүрбеков). луу-кичүү баарыңа, Жашың менен карыңа Саламдашып |
| саламдаштыр саламдаш этишинин аркылуу мамилеси. |
| саламдашуу саламдаш этишинин кыймыл атоочу. |
| саламчы зат. 1. Кокусунан каттаган киши. Саламчыдан берип иберди. 2. Атайлап чакырылбаган, бирок өзүнчө сал ам айтып кирип келген киши (көбүнчө жородо). Кыйла |
| салаңда этиш. Ылдый карай салбырап туруу, түшүп кетчүдөй линип турган абалда болуу. Кере карыш салаңдап, А к буудайдын баштары (Осмонкул). Шашып калдым, жүзү |
| салаңдат салаңда этишинин аркылуу мамилеси. |
| салаңдоо салаңда этишинин кыймыл атоочу. |
| салат зат. Тууралган жашылчаларга жумуртка, кээде эт же балык кошуп, каймак куюп жасалган муздак тамак. Ф екла Андреевна закускалык салат даярдап берди (Б |
| салбар зат. Күйөөсү көңүлүн бөлбөй, сыйлабай койгон аял. |
| салбыра этиш. 1. Салаңдап туруу, ылдый карай чубалжып, самс аалап түшүп туруу. Кай бирлери салбыраган жүзүмд рдү аралап жүрүшөт (Байтемиров). Көчүп жүрдүң ады |
| салбырак сын. Салбыраган, салбырап көрүнгөн. Үстү-башы сал ырак. |
| салбырат салбыра этишинин аркылуу мамилеси. |
| салбыроо салбыра этишинин кыймыл атоочу. |
| салгылаш I зат. Уруш, согуш. Кызуу салгылаш жүрүп жаткан (Сы ыкбеков). Салгылашта далай кийим жыртылды (Аалы). САЛГЫЛАШ II этиш. Урушуу, согушуу. Баатырлар кан м |
| салгылаштыр салгылаш этишинин аркылуу мамилеси. |
| салгылашуу салгылаш этишинин кыймыл атоочу. |
| салдар зат. Жаман таасир, калдык. Эски турмуштун салдары. |
| салдыр сал этишинин аркылуу мамилеси. |
| салкын сын. 1. Мелүүн, серүүн, ысык да, суук да эмес. Күзгү оңур салкын. Салкын жели бетке урган, Таңы сонун ла-Тоо (Бөкөнбаев). Атырдай жыттуу салкын жел Ада |
| салкында этиш. 1. Салкын тартуу, ысыктын илеби кайтып, күн с лкын болуу. Күн салкындап турган (Элебаев). 2. Сал ынга чыгуу, серүүндөө. Салкындап суу боюнда басы |
| салкындат салкында этишинин аркылуу мамилеси. |
| салкындоо салкында этишинин кыймыл атоочу. |
| салмак . зат. 1. Нерсенин, заттын салмактап өлчөө аркылуу елгилүү боло турган оордугу, оордук абалы. Музоо жедеп көнгөндөй, баланын салмагын тоотпой, чийди |
| салмакта этиш. Бир нерсенин салмагын болжоп көрүү, колго а ып көтөрүп көрүү аркылуу салмагын аныктоо, байко о. Жүгөрүнүн ар сотосун колуна алып салмактап көр |
| салмактан этиш. Салмактуу болуп көрүнүү, салмагы көбөйө түш үү; оор болгонсуу. |
| салмактануу салмактан этишинин кыймыл атоочу. |
| салмактат салмакта этишинин аркылуу мамилеси. |
| салмактоо салмакта этишинин кыймыл атоочу. |
| салмактуу сын. 1. Оор, салмагы көп. [Чоң койчу] салмактуу чоң к олу менен жерди түрсүлдөтө муштап-муштап койду (Ж антөшев). 2. Оор басырык, токтоо. Капитан Иринаны к |
| салмактуулук зат. 1. Салмагы барлык, салмагы көптүк.
|
| салмоор зат. Күүлөнтүп таш ыргытууга ылайыкталган, таш са лынчу кайышы жана боосу бар оюнчук курал. Чакылда п чакчыгайлар ташка консо, Керилип салмоор менен |
| салоомалейким сырд. Эркектер учурашууда айтылуучу сөз. |
| салп : салп-салп этүү — 1) салаңдап, ары-бери салпаңда п туруу; 2) тың эмес, бош, эби жок кыймыл-аракетте б луу. Салп-салп этип желүү. |
| салпай этиш. Бош, шалакы, жыйынтыгы жок көрүнүштө болуу. алпайып эле басып жүрөт. Салпайып учкашып алыпты р. |
| салпайт салпай этишинин аркылуу мамилеси. |
| салпакта салпаңда менен бирдей. |
| салпаңда этиш. 1. Салаңдап туруу, салбырап, ары-бери салпылд ап кыймылдоо. 2. Эби-сыны жок, олдоксон кыймылда б луу. Салпаңдап айылды көздөй жүрүп ралдык. |
| салпаңдат салпаңда этишинин аркылуу мамилеси, |
| салпаңдоо салпаңда этишинин кыймыл атоочу. |
| салпаюу салпай этишинин кыймыл атоочу. |
| салпаяк сын. Жарамсыз, киши сыягы жок. |
| салпылда салпаңда менен бирдей. |
| салт I зат. 1. Коомдук, традициялык көрүнүштөгү, жалпы э дик мүнөздөгү адат, каада; традиция. Улуттук салт . Байыркы салтын ташташып, Маданий жолго киришти ( |
| салтакаттоо салтанатта этишинин кыймыл атоочу. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.2443 сек. |
|