 дайындоодайында этишинин кыймыл атоочу. |
| дайындуу сын. Белгилүү, ачык; орундуу. Бака-шака бардыгы, Да йындуу бир сөз угулбайт (Токтогул). Дайындуу оори бар болсо, Дарысын ичсең болбойбу (Осмонов). |
| дайындуулук зат. Белгилүүлүк, ачыктык, тактык; орундуулук. |
| дайынсыз сын. Белгисиз, кабарсыз; орунсуз, сыз, орду жок, ба аламан. Жоголуп кетти дайынсыз (Бөкөнбаев). Бала ы дайынсыз эркелетүү болбойт (Шүкүрбеков). Дайын |
| даки I зат. Жука ак кездеме. Зейнептин башында ак даки ж оолугу бар (Абдукаримов). Палатада башы, колу ак д ки менен таңылган бир боец жатат («Советтик Кы |
| дал I такт. Туптуура, так, нак. Дарыя кечип, тоо ашып, Да л он беш күн жол басып (Калык). Макул, дал сен айтка ндай болсун (Жантөшев). ДАЛ II: дал болуу — эмне |
| далай такт. Бир топ, бир кыйла, көп. Жылдызкан далай куур аган чөлдү, чоң шаарларды басып өттү (Байтемиров). Кечетен бери далай киши келип, жакшы саналуу көң |
| далалат зат. Аракет, демилге. Мага далалатыңызды, эч аябаң ыз, ата! (Сыдыкбеков). Эрке кыз көп далалат кылды (Б айтемиров). |
| далба I зат. Салына турган алгыр куштарды таткандырып, ү ндөй турган жем. Далбага бүркүт айланса, Калтар т лкү булактап, Канжыгага байланса (Үсөнбаев). Мүнү |
| далбагай сын. Далбайган, калдайып чоң көрүнгөн. |
| далбай туур. Далбаган тартып, далдайып көрүнүү. Астынкы рди албайып, үстүнкү эрди далбайып («Манас» ). |
| далбайт далбай этишинин аркылуу мамилеси. |
| далбак : далбак-далбак этүү — далбалактоо, эби-сыны жо кыймылдоо. Этек-жеңи далбак-далбак эткен бирөө а тчан желдирип келип түшө калды («Чалкан»). |
| далбакта этиш. Далбак-далбак этүү, эби-сыны жок далбалакто . |
| далбактат далбакта этишинин аркылуу мамилеси. |
| далбактоо далбакта этишинин кыймыл атоочу. |
| далбалак ТА далбакта менен бирдей. |
| далбаңда этиш. Далбактоо. Эне-атасы жаңы. гана учуруп үйрөт көн балапан куштай далбактап, Эркин Ажарга карай жөнөдү (Жантөшев). |
| далбаңдат далбаңда этишинин аркылуу мамилеси. |
| далбаңдоо далбаңда этишинин кыймыл атоочу. |
| далбаса зат. Куру, натыйжасыз аракет, айла кеткендеги ара ет. Арманда кылып калтырат Бекерге кылган далбас а (Токтогул). |
| далбасала этиш. Далбаса кылуу,. курулай, натыйжасыз аракетт нүү, жан талашуу. Дагы бир жеринен жагамбы деп, да лбасалай баштадым (Каимов). Коркуп кеткен кыз күч |
| далбасалат далбасала этишинин аркылуу мамилеси. |
| далбасалоо далбасала этишинин кыймыл атоочу. |
| далбаста далбасала менен бирдей. |
| далбыра этиш. Эби-сыны жок, тыкан эмес, жыйнаксыз болуп кө үнүү. |
| далбырат далбыра этишинин аркылуу мамилеси. |
| далбыроо далбыра этишинин кыймыл атоочу. |
| далда I зат. 1. Бир нерсенин калканч жагы, тосулган нерсе ин көрүнбөй турган жагы, ыктоо. Аттарды далдага, окой араларына таштадым (Жантөшев). 2. Көмүскө, кө |
| далдагаи сын. Далдайып чоң көрүнгөн, калдайган. |
| далдай этиш. 1. Далдагай тартып, калдайып чоң көрүнүү, дар даюу. Далдайган чоң караан. Далдайган чоң киши. 2. Аң-таң болуу, эмне кыларды билбей калуу, делдейип |
| далдайт далдай этишинин аркылуу мамилеси. |
| далдак : далдак-далдак этүү — эби-сыны жок далдаңдаган көрүнүштө болуу. |
| далдакта этиш. Далдак-далдак этүү, далдаңдоо. Кызыл нарды к арата Көкөтөй барат калдактап, Басып барат далда тап («Эр Төштүк»). Эки өңүрү далдактап (Жант |
| далдактат далдакта этишинин аркылуу мамилеси. |
| далдактоо далдакта этишинин кыймыл атоочу. |
| далдал зат. Арачы, ортодо жүргөн киши. Кайдандыр жетип ке лип аксым далдал, Мурунку чалга келип салды жаңжа л (Аалы). |
| далдала этиш. Далда болуу, калкалоо, жашыруу, көмүскөдө ка лтыруу. Байкуш эне кызын далдалаймын деп өз башын .. ажалга тосту (Сыдыкбеков). |
| далдалан далдала этишинин өздүк мамилеси. |
| далдалат далдала этишинин аркылуу мамилеси. |
| далдалаш далдала этишинин кош мамилеси. |
| далдалоо далдала этишинин кыймыл атоочу. |
| далдалчы далдал менен бирдей. |
| далдаң : далдаң-далдаң этүү — далдайып эби жок кыймылд оо, калдаң-калдаң этүү. |
| далдаңда этиш. Далдаң-далдаң этүү, эби-сыны жок кыймылдоо. акын кирип келгенде, Качып берем калдаңдап, Эки э тегим далдаңдап («Манас»). |
| далдаңдат далдаңда этишинин аркылуу мамилеси. |
| далдаңдоо далдаңда этишинин кыймыл атоочу. |
| далдаюу далдай этишинин кыймыл атоочу. |
| далдоо далда этишинин кыймыл атоочу. |
| далдый далдай менен бирдей. |
| далдыра этиш. Чаалыккан суу, шалдаюу, бошоо, эмне кыларын илбей далдая түшүү. Айдай бир аз далдырай түшүп, умушуна басты (Сасыкбаев). Татыбек эмне кыларын б |
| далдырат далдыра этишинин аркылуу мамилеси. |
| дале такт. Дагы, дагы эле. Дале жанагыдай (Сыдыкбеков). им жатсам дале сабашат, Тил билбей солдат балдыр п (Токтогул). |
| далил зат. Аныктык, негиз, аныктоочу факт. Ленинизмдин и деялары салтанат курууда, бул жөнүндө нечен дали дерди келтирүүгө болот («Коммунист»). Дагы |
| далилде этиш. Аныктоо, далил келтирүү. Акыйкат иши менен д алилдесе, Ай бетин тердик менен кимдер жабат (Мал ков). |
| далилден далилде этишинин өздүк мамилеси. |
| далилдет далилде этишинин аркылуу мамилеси. |
| далилдеш далилде этишинин кош мамилеси. |
| далилдөө далилде этишинин кыймыл атоочу. |
| далилдүү сын. Далили бар, анык, чын. Акылбек далилдүү сүйлө өндүктөн, Темиров эчтеме айтпай гана тыңшап отур ду (Жантөшев). Далилдүү иш. |
| далис зат. диал. Үйдүн кире бериштеги оозгу бөлмөсү. Дал исти салкындатып шыпырып коёюн (Айтматов). |
| далкы туурасы: талкы. |
| далорто зат. Эки далынын ортосу. Дал ортого муштады. Атант ай жаздыкты таянайын дегенде дал ортосу кырч этт (Сыдыкбеков). |
| далп : далп этүү — далдайган, калдагай кебетеде жерг е талп этүү; катуу тийүү. Далп эттире бир койду. Аң гыча болбой торгой далп этип жерге түштү (Жантөше |
| далпай этиш. Калдайып чоң көрүнүү. Кементай менен далпай ып, Кейпи кетип салпайып («Эр Табылды»). Мына бу кара ташка далдайып келип бир жору конду (Элеб |
| далпайт далпай этишинин аркылуу мамилеси. |
| далпаюу далпай этишинин кыймыл атоочу. |
| далпылда этиш. 1. Далп-далп этүү, Арачалап калчудай үзүк, ту рдук далпылдайт (Жантөшев). 2. өт. Орунсуз, дайынс з көп сүйлөө. Качан болсо дайыны жок далпылдайт. |
| далпылдак сын. Келжирек, кур сүйлөй берүүчү. |
| далпылдат далпылда этишинин аркылуу мамилеси. |
| далпылдоо далпылда этишинин кыймыл атоочу. |
| далы зат. Арканын жогору жагындагы күң жилик менен тут ашкан үч бурчтуу жалпак сөөк, мүчө. Арзыкулду ала аны менен далыга чапкылап сөзүн улады (Байтемиро |
| далылуу сын. Далысы кең, далысы чоң, алибеттүү. Баатырлард ан бактылуу, Балбандардан далылуу («Курманбек& raquo;). |
| далычы зат. Далы ачуучу, далы менен төлгө ачкан адам. |
| дама зат. Үмүт, дымак. Жоктон дама кылды. Дамасы чоң. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.1615 сек. |
|