дабыра этиш. Дабыр-дабыр этүү, дабырттап түшүү. Кара жамг ыр дабырап, Куюп турду асмандан (Тоголок Молдо). |
дабырат дабыра этишинин аркылуу мамилеси. |
дабыркай зат. Карагайдын чайыры. |
дабыроо дабыра этишинин кыймыл атоочу. |
дабырт туур. Басканда, жүгүргөндө чыккан дабыш, дүбүрт. А ттардын дабырты капчыгайдын оозун көздөй жөнөгө дө, басмачылар дабыртты кубалай атышты (Аалы). |
дабыртта этиш. Дабырт чыгаруу, дабырт-дабырт этүү. Кокту ич и бир азга дабырттап калды (Сыдыкбеков). |
дабырттат дабыртта этишинин аркылуу мамилеси. |
дабырттоо дабыртта этишинин кыймыл атоочу. |
дабыш зат. Угуу органдары аркылуу сезилген, кабыл алынг ан ар кандай үн, добуш. Шырт эткен дабыш жок (Абдук аримов). Эшиктен түрсүлдөгөн аттын дабышы чыкты ( |
дабыштуу сын. Дабышы бар, дабышы бийик, үндүү. Дабыштуу чоо . Дабыштуу коңгуроо. |
дагара зат. Каңылтыр темирден жасалган кир жуугуч чылап ын, илеген. |
дагдааруу дагдаары этишинин кыймыл атоочу. |
дагдаары этиш. Эмне кыларын билбей калуу, шаштысы кетүү. Да гдаарып, кыйналып турушканда, артынан байдын куу унчулары.. буларды кармап алышат (Баялинов). |
дагдагай сын. 1. Көкүрөгү кең, жайык төш.
2. Көкүрөгү ачык, кы мтыланбаган, жагжагай. |
дагдай этиш. 1. Төшү жайык, кең көкүрөктүү болуп көрүнүү. өкүрөгү дагдайып, көрүнүшү балбандай (Калык). 2. Ж акжаюу, кымтыланбоо. Белек койчу дагдайып төшүн ж |
дагдаң : дагдаң-дагдаң этүү — көкүрөгүн дагдайтып жүр ү. |
дагдаңда этиш. Дагдаң-дагдаң этүү, жакасын коё берип, энтең деп басуу. Дагдаңдап эки жигит келе жатат (Аалы). Д агдаңдап бул катарда Келгенбай бар, Боо чечип, үз |
дагдаңдоо дагдаңда этишинин кыймыл атоочу. |
дагдаюу дагдай этишинин кыймыл атоочу. |
дагы I такт. Мындан ары да, мындан кийин да, жана да. Даг далай жылдар өтөт (Бөкөнбаев). Эже, дагы китеп ок п берсеңиз (Байтемиров). Тууган жеримди дагы көрд |
даек зат. Ат чабышта коюлган байге. |
даекчи зат. Ат чабыштын байгесин бөлүштүрүүчү жана ушул ишти тийиштүү эрежеси менен алып баруучу адам. |
дайра туурасы: дарыя. |
дайры этиш. Канат сермеп учууга көнүгүү, жаңыдан уча ба тоо (канаттуулардын балапаны жөнүндө). Канаттары н анда-санда сермеп,.. асманга дайрып бараткан бар |
дайым такт. Ар качан, ар убакытта. Дайым даяр болгула! Да йым алга умтулгула! |
дайыма дайым менен бирдей. Дайыма малдын этин жеп жүргөн кишиге куштун эти кандай таттуу (Каимов). |
дайын I зат. Кабар, дарек. Калмактын дайны жок болсо, Бул жерге үч күн жаталык («Эр Табылды»). ДАЙЫН II сын. Белгилүү, ачык, ачык-айкын, маалим. Бул жер би |
дайында этиш. 1. Даярдоо, белендөө, белгилөө, камдоо. Сен да жүгөн дайында (Аалы). 2. Тапшыруу, табыштап коюу. М ен Мырзабайга абдан дайындап айттым (Сыдыкбеков). |
дайындат дайында этишинин аркылуу мамилеси. |
дайындаш дайында этишинин кош мамилеси. |
дайындоо дайында этишинин кыймыл атоочу. |
дайындуу сын. Белгилүү, ачык; орундуу. Бака-шака бардыгы, Да йындуу бир сөз угулбайт (Токтогул). Дайындуу оори бар болсо, Дарысын ичсең болбойбу (Осмонов). |
дайындуулук зат. Белгилүүлүк, ачыктык, тактык; орундуулук. |
дайынсыз сын. Белгисиз, кабарсыз; орунсуз, сыз, орду жок, ба аламан. Жоголуп кетти дайынсыз (Бөкөнбаев). Бала ы дайынсыз эркелетүү болбойт (Шүкүрбеков). Дайын |
даки I зат. Жука ак кездеме. Зейнептин башында ак даки ж оолугу бар (Абдукаримов). Палатада башы, колу ак д ки менен таңылган бир боец жатат («Советтик Кы |
дал I такт. Туптуура, так, нак. Дарыя кечип, тоо ашып, Да л он беш күн жол басып (Калык). Макул, дал сен айтка ндай болсун (Жантөшев). ДАЛ II: дал болуу — эмне |
далай такт. Бир топ, бир кыйла, көп. Жылдызкан далай куур аган чөлдү, чоң шаарларды басып өттү (Байтемиров). Кечетен бери далай киши келип, жакшы саналуу көң |
далалат зат. Аракет, демилге. Мага далалатыңызды, эч аябаң ыз, ата! (Сыдыкбеков). Эрке кыз көп далалат кылды (Б айтемиров). |
далба I зат. Салына турган алгыр куштарды таткандырып, ү ндөй турган жем. Далбага бүркүт айланса, Калтар т лкү булактап, Канжыгага байланса (Үсөнбаев). Мүнү |
далбагай сын. Далбайган, калдайып чоң көрүнгөн. |
далбай туур. Далбаган тартып, далдайып көрүнүү. Астынкы рди албайып, үстүнкү эрди далбайып («Манас» ). |
далбайт далбай этишинин аркылуу мамилеси. |
далбак : далбак-далбак этүү — далбалактоо, эби-сыны жо кыймылдоо. Этек-жеңи далбак-далбак эткен бирөө а тчан желдирип келип түшө калды («Чалкан»). |
далбакта этиш. Далбак-далбак этүү, эби-сыны жок далбалакто . |
далбактат далбакта этишинин аркылуу мамилеси. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: