мейиз зат. Жүзүмдүн кургатылган мөмөсү. Ханга жаңгакты коюп, мейиз алып барыңыз («Жомоктор»). [Куржу ндун] бир көзүнөн эки кагаз чай, бир канча өрүк, ме |
мейил пейил менен бирдей. |
мейирман мээрман менен бирдей. |
мейкин сын. 1. Кеңири, мелтиреген, жайык. Мекеним— көз ж етпеген мейкин түздөр (Маликов). Шаңданды шайыр э ибиз, Гүлдөдү мейкин жерибиз (Сасыкбаев). 2. Мейки |
мейкиндик зат. Кең, жайык жер. Жайнаган жашыл мейкиндик, Кой унда биз да желпиндик (Бөкөнбаев). |
мейли бөл. Макул болгондукту, каршы эместикти билдирүү үчүн колдонулат. — Э, мейли, баатыр. Аты ким бол о, а болсун, анын элге келтирген пайдасын айтыңыз |
мейман зат. Конок, сый көрүүчү адам. Аттан түш. Мейман бол уп кет (Каимов). Меймандарга кымыз куя башташты (А лы). |
мейманда этиш. Конок кылып сыйлоо. Баарын сүйлө, чоң атаңа еймандап, Болгар, чехтин дыйкандары жатканын (Аа ы). Жолдош Исаевди ушул мейманканада бир ай мейма |
меймандоо мейманда этишинин кыймыл атоочу. |
меймандос сын. Мейман күтүүнү, сый көрсөтүүнү жакшы көргөн, сыйчыл. Балдар кыргыздын меймандос салтын айтып атышты (Бейшеналиев). Меймандос адамдар. |
меймандостук зат. Мейман күтүүнү, сый көрсөтүүнү жакшы көргөнд үк, сыйлоочулук. [Белек] өзүнүн меймандостугун кө сөтүүдө (Убукеев). Алайдын кыргыздары көрсөткөнд |
мейманкана зат. Жолоочулар конуп кетүү үчүн арналган үй, жай. |
мейманчыл меймандос менен бирдей. |
мейнет мээнэт менен бирдей. |
мейримдүү мээримдүү менен бирдей. |
меке I зат. диал. Жүгөрү. Меке, беде айдады (Барпы).
МЕКЕ II зат. Жазында, жайында чала сууган жылкынын моюн нун кээ бир жеринен чыгып туруучу кан. |
мекеме зат. Белгилүү штаттагы кызматкерлери, администра циясы бар соода, айыл чарба ж.б. тармактарын башка рган уюм. Мамлекеттик мекеме. Илимий мекеме. |
мекен зат. Туулуп-өскөн жер, жашап турган, турук алган ж р. Мекеним үчүн талыкпай кызмат кыламын (Сасыкба в). Мекени үчүн тынымсыз, Ак иштөөгө тилеги (Осмон |
мекенде этиш. Турук алуу, жашоо, байыр алып туруу. Мекенде кыштак түшкөн болучу (Сыдыкбеков). Бул жерди эмг кчи эл мекендеген (Осмонкул). |
мекендет мекенде этишинин аркылуу мамилеси. |
мекендеш сын. Мекени бир, бир мекенде, бир өлкөдө жашаган, ж ердеш. Мекендештердин мамилеси күндөн күнгө ныга йды (Жантөшев). Казак эли — мекендешим, ырдашым, |
мекендөө мекенде этишинин кыймыл атоочу. |
мекери зат. Элдик медицинада колдонулган дары чөптүн би түрү. Тогуз төбө, мекери, Ажырык, ак чөп, бетеге, Б алтыркан менен кымыздык, Даамдуу чөптү жедирдим ( |
мекир сын. Далысы ичин карай ийилген, бүкүрөйгөн. |
мекирен этиш. 1. Оозун чала ачып көмөкөйдөн күңүрт, ачык эм ес дабыш, үн чыгаруу (кой жөнүндө). Ак кой мекирени п, козуларын шапылдатып жалай баштады (Жантөшев). |
мекиренүү мекирен этишинин кыймыл атоочу. |
мекиян зат. Тооктун жана тоок тукумуна кирүүчү канаттуу ардын ургаачысы. Чаар мекиян чый-пыйы чыгып сама ды беш-алты тегеренип жүгүрдү («САЖИ»). Павл |
мектеп зат. 1. Жаш жеткинчектерге билим жана тарбия берүү ишин жүргүзүүчү окуу-тарбия мекемеси. Башталгыч мектеп. Орто мектеп.
|
мекчей этиш. 1. Көөдөнү алга жүткүнүп, бели кайкалаган аб лда болуу. «Мен Мыскал апамыни деп таягын бир олу менен таянып, мекчее басып жакындады (Убукее |
мекчейт мекчей этишинин аркылуу мамилеси. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: