 мыдырзат. Кыймылга келген же көрүнгөн, билинген, колун
а бар нерсе. Бардык мыдырын тартып алдык («Ком
унист»).
♦ Мыдыр эткен — кыймылга келген, | мыдырсызсын. Мыдыры жок, кыймылсыз, кыймылы жок. |
мыёосырд. Мышыктын үн чыгаруусун билдирүү үчүн колдо
улат. | мыёолоэтиш. Мыёо-мыёо эткен дабыш чыгаруу. Ачка мышык мы
ёолоп үйгө кирди, Аңдып келип илинген майды көрдү
(Бөкөнбаев). |
мыёолоомыёоло этишинин кыймыл атоочу. | мыёолотмыёоло этишинин аркылуу мамилеси. |
мыжуумыжы этишинин кыймыл атоочу. | мыжыэтиш.1. Катуу, эзе мыкчый кармоо, аткып мыкчуу. [Соо
ронбай] өз колун өзү мыжып-мыжып алды (Жантөшев).
2
. Маңызданып, эзип көп сүйлөө.
3. өт. Жанга батуу, э |
мыжыгуумыжык этишинин кыймыл атоочу. | мыжыгышмыжык этишинин кош мамилеси. |
мыжыкэтиш. Мыжуу, мыжый кармоо. [Кожоюн] чөркөгө көчүгү
коюп башын мыжыккан бойдон отуруп калды (Убукее
). [Кадырбек] бүткөн боюн калтыратып катты мыжыга | мыйI: мый-мый сырд. Мышыкты чакырууда колдонулат.
МЫЙ
II: чый-мыйы чыгуу к. чый. |
мыйзамI мийзам I менен бирдей
МЫЙЗАМ II эс. мийзам II менен
бирдей. | мыйрыйэтиш. Кебинен, түрүнөн бузулуу; кейпи, кебетеси жа
ман болуу. Ал мыйрыйган, бырышкан, түйдөктөлгөн с
ры чачтуу неме. |
мыйтыйэтиш. Бөйтөйүп абдан кичинекей көрүнүштө болуу. Ж
ылдызкан мыйтыйган колдорун катуу түйдү да, кеск
н шилтеп алды (Байтемиров). | мыйтың: мыйтың-мыйтың туур. Бөйтөйгөн, кичинекей көрүнү
төгү, мыйтыйган көрүнүштөгү кыймыл-аракеттин эл
син билдирүү үчүн колдонулат. Ал [Турсун] мыйтың- |
мыйтыңдаэтиш. Мыйтың-мыйтың этүү, мыйтың-мыйтың эткен көр
нүштө, аракетте болуу. | мыйтыңдатмыйтыңда этишинин аркылуу мамилеси. |
мыйтыңдоомыйтыңда этишинин кыймыл атоочу. | мыйык: мыйыгынан күлүү — үн чыгарбай мурутунан жылм
йып коюу, билинер-билинбес жылмайып күлүмсүрөө.
лымкул көзүн кысып, мыйыгынан гана күлүмсүрөп ко |
мыкзат. Бекитип кагуу үчүн колдонулуучу, көбүнчө бир
башы учтуу, экинчи башы бөрктүү кичинекей таякча
металл; чеге. Жыгач уста вагондун алдына төшөлгө | мыкаачызат. 1. Киши жегич. Корккондой ал мокочо же мыкаачы
эмес го («Ала-Тоо»).
2. Бирөөнү кыйнап өлтүрү
үчү, бирөөнү аябаган, ырайымсыз, жырткыч. Кылычын |
мыкаачылыкзат. 1. Мыкаачыга таандык сапаттар, өзгөчөлүктөр.
2. Ырайымсыздык, жырткычтык. Басмачылар мыкаачылы
гын аяшпаган көрүнөт (Жантөшев). | мыктаэтиш. Мыктылоо, мыкты, сонун түргө келтирүү, жакшы
ртуу, бекемдөө. Үйүн мыктады. Ишинин сапатын мыкт
ды. Аттарын мыктады. |
| мыктай | мыктаптакт. Абдан катуу, аябай. Урушту мыктап кылайын, У
ушпай кантип турайын («Эр Төштүк»). Башкаң т
амак бышырып, Этке мыктап тоюңар («Эр Табылды&ra |
мыктатмыкта этишинин аркылуу мамилеси. | мыктоомыкта этишинин кыймыл атоочу. |
| мыктуу | мыктуула |
=
=