мыдырзат. Кыймылга келген же көрүнгөн, билинген, колун а бар нерсе. Бардык мыдырын тартып алдык («Ком унист»).
♦ Мыдыр эткен — кыймылга келген, | мыдырсызсын. Мыдыры жок, кыймылсыз, кыймылы жок. |
мыёосырд. Мышыктын үн чыгаруусун билдирүү үчүн колдо улат. | мыёолоэтиш. Мыёо-мыёо эткен дабыш чыгаруу. Ачка мышык мы ёолоп үйгө кирди, Аңдып келип илинген майды көрдү (Бөкөнбаев). |
мыёолоомыёоло этишинин кыймыл атоочу. | мыёолотмыёоло этишинин аркылуу мамилеси. |
мыжуумыжы этишинин кыймыл атоочу. | мыжыэтиш.1. Катуу, эзе мыкчый кармоо, аткып мыкчуу. [Соо ронбай] өз колун өзү мыжып-мыжып алды (Жантөшев).
2 . Маңызданып, эзип көп сүйлөө.
3. өт. Жанга батуу, э |
мыжыгуумыжык этишинин кыймыл атоочу. | мыжыгышмыжык этишинин кош мамилеси. |
мыжыкэтиш. Мыжуу, мыжый кармоо. [Кожоюн] чөркөгө көчүгү коюп башын мыжыккан бойдон отуруп калды (Убукее ). [Кадырбек] бүткөн боюн калтыратып катты мыжыга | мыйI: мый-мый сырд. Мышыкты чакырууда колдонулат.
МЫЙ II: чый-мыйы чыгуу к. чый. |
мыйзамI мийзам I менен бирдей
МЫЙЗАМ II эс. мийзам II менен бирдей. | мыйрыйэтиш. Кебинен, түрүнөн бузулуу; кейпи, кебетеси жа ман болуу. Ал мыйрыйган, бырышкан, түйдөктөлгөн с ры чачтуу неме. |
мыйтыйэтиш. Бөйтөйүп абдан кичинекей көрүнүштө болуу. Ж ылдызкан мыйтыйган колдорун катуу түйдү да, кеск н шилтеп алды (Байтемиров). | мыйтың: мыйтың-мыйтың туур. Бөйтөйгөн, кичинекей көрүнү төгү, мыйтыйган көрүнүштөгү кыймыл-аракеттин эл син билдирүү үчүн колдонулат. Ал [Турсун] мыйтың- |
мыйтыңдаэтиш. Мыйтың-мыйтың этүү, мыйтың-мыйтың эткен көр нүштө, аракетте болуу. | мыйтыңдатмыйтыңда этишинин аркылуу мамилеси. |
мыйтыңдоомыйтыңда этишинин кыймыл атоочу. | мыйык: мыйыгынан күлүү — үн чыгарбай мурутунан жылм йып коюу, билинер-билинбес жылмайып күлүмсүрөө. лымкул көзүн кысып, мыйыгынан гана күлүмсүрөп ко |
мыкзат. Бекитип кагуу үчүн колдонулуучу, көбүнчө бир башы учтуу, экинчи башы бөрктүү кичинекей таякча металл; чеге. Жыгач уста вагондун алдына төшөлгө | мыкаачызат. 1. Киши жегич. Корккондой ал мокочо же мыкаачы эмес го («Ала-Тоо»).
2. Бирөөнү кыйнап өлтүрү үчү, бирөөнү аябаган, ырайымсыз, жырткыч. Кылычын |
мыкаачылыкзат. 1. Мыкаачыга таандык сапаттар, өзгөчөлүктөр.
2. Ырайымсыздык, жырткычтык. Басмачылар мыкаачылы гын аяшпаган көрүнөт (Жантөшев). | мыктаэтиш. Мыктылоо, мыкты, сонун түргө келтирүү, жакшы ртуу, бекемдөө. Үйүн мыктады. Ишинин сапатын мыкт ды. Аттарын мыктады. |
мыктай | мыктаптакт. Абдан катуу, аябай. Урушту мыктап кылайын, У ушпай кантип турайын («Эр Төштүк»). Башкаң т амак бышырып, Этке мыктап тоюңар («Эр Табылды&ra |
мыктатмыкта этишинин аркылуу мамилеси. | мыктоомыкта этишинин кыймыл атоочу. |
мыктуу | мыктуула |