 скабиозаж. бот.
скабиоза (чөп өсүмдүктүн бир түрү).
| скабрезностьж.
1. уятсыздык, адепсиздик;
2. (неприличное слово, вы
ражение) уятсыз сөз, адепсиз сөз.
|
скабрёзностьая, -ое
уятсыз, адепсиз;
скабрёзный анекдот уятсыз
анекдот.
| сказм. лит.
жомок, баяндоо (жазуучу же жомокчунун өз ат
нан айтылуучу баяндоо);
вот тебе и весь сказ разг.
сага бардык айтарым эле ушу.
|
сказаниеср. лит.
жомок, байыркынын аңгемеси.
| сказанный~, ая, -ое
прич. от сказать;
всё сказанное выше жого
руда айтылгандын бардыгы.
|
сказатьсов. что
айтуу, деш;
она сказала правду ал чынын айт
ты;
так сказать или можно сказать вводн. сл. мындай
ча айтканда, деп айтууга болот, дешке болот;
скажи | сказатьсясов.
1. на ком-чём, в ком-чём (проявиться) болуу, пайд
а болуу, болуп чыгуу, ачылуу, билинүү, таасир кылу
;
2. кем, разг. (объявить себя) өзүн... деп көрсөтүү,... |
сказительм.
жомокчу (жомок айтуучу).
| сказительница |
сказкасказка I
ж.
1. жөө жомок;
народные сказки эл жомоктор
, элдик жомоктор;
2. перен. (нечто фантастическое, з
аманчивое) сонун, укмуштуу сонун, жыргал;
не жизнь, | сказовыйая, -ое
сказ-га т.;
сказовые формы произведения чыг
арманын баяндоо формалары.
|
| сказочник | сказочница |
сказочныйая, -ое
1. сказка 1-ге т.; жомоктогу, жомокто учурооч
у;
2. (нереальный) жомокто эле айтылуучу, болбогон,
ындыкта жок, реалдуу эмес;
3. разг. (исключительный | сказуемое |
сказыватьнесов.
деш, баяндоо, айтуу;
сказывали дечү эле, деге
н кеп бар.
| сказываться |
скакалкаж.
секиргич (эки учунан кармап секирип ойноочу, ба
дардын оюнчук жиби).
| скаканиеср.
1. (прыганье) секирүү, ыргуу;
2. (на лошади) ат мене
н чабуу, атка чабуу, таскактатуу.
|
скакатьнесов.
1. (прыгать, передвигаться прыжками) секирүү
, секирип-секирип чуркоо, секирип өтүү, ыргуу;
лягу
шка скачет бака секирет;
скакать на одной ноге бир | скакнутьоднокр.
бир мертебе секирүү, бир мертебе ыргуу.
|
скаковойая, -ое
скаковой приз ат чабыш призи (байгеси);
ска
овая лошадь байге аты, күлүк.
| скакунм.
1. (лошадь) күлүк, күлүк ат;
2. разг. (непоседа) отур
ас, көчүгү жерге тийбес адам.
|
| скала | скалистый~, ая, -ое
аскалуу, зоокалуу.
|
скалитьнесов.:
скалить зубы
1) тиш ырсайтуу, тиш арсайтуу;
2)
перен. (смеяться) арсаңдап күлүү;
3) перен. (насмеха
ься) мазактоо, шылдыңдоо.
| скалкаж.
1. (напр. для теста) үбөлүк;
2. тех. вал (токуу стано
ундагы жумуру вал).
|
скалываниескалывание I
ср.
(льда и т.п.) жарып алуу, чагып алуу,
жарып түшүрүү (мис. музду).
скалывание II
ср.
(булавка
ми и т.п.) төөнөө, төөнөп бекитүү, төөнөп кошуу.
| скалыватьскалывать I
несов.
см. сколоть I.
скалывать II
несов.
см
. сколоть II.
|
=
=