 сгибм.
1. (действие) бүгүү, ийүү;
2. (место) бүгүш, бүктөлгө
н жери, ийилген жери;
сгиб локтя чыканактын бүгүлг
өн жери.
| сгибать |
сгибатьсянесов.
1. см. согнуться;
2. страд. к сгибать.
| сгинутьсов. разг.
жок болуу, көздөн кайып болуу.
|
сгладитьсов. что
1. (выровнять) тегиздөө, текшилөө, бырыш-ты
ышты жылмалантуу;
2. перен. жумшартуу, жок кылуу, б
түрүү;
сгладить неприятное впечатление көңүлдө к | сгладитьсясов.
1. (выровняться) жылмалануу, текшиленүү;
у него
морщины сгладились бетинин бырыштары кетти;
2. пер
ен. унутулуу, жок болуу, бүтүү (мис. кайгы).
|
| сглаживать | сглаживатьсянесов.
1. см. сгладиться;
2. страд. к сглаживать.
|
сглазитьсов. кого-что, разг.
(в суеверных представлениях) к
з тийгизүү, көзу тийүү.
| сглодатьсов. что, разг.
кемирүү, мүлжүү;
собака сглодала кос
ть ит сөөк кемирди.
|
сглупитьсов. разг.
келесоолук кылуу, акмактык кылуу.
| сгнитьсов.
чирүү, чирип калуу, чирип бузулуп кетүү.
|
сгноитьсов.
1. что чиритүү;
2. кого, перен. кырып жоюу (бирөөл
өрдү биле туруп, атайын кырып-жоюу, жок кылуу; ада
өлөрлүк шарттарда тутуп, өлүмгө жеткизүү).
| сговариваться |
сговорм.
1. неодобр. (соглашение) сөз байлашуу;
2. уст. (помо
вка) куда болуп коюу.
| сговоритьсясов.
1. с кем-чем (условиться) убадалашуу, сүйлөшүп
луу, сөз байлашуу;
2. (понять друг друга) түшүнүшүп
сүйлөшүү (бир-бирин түшүнүүгө жетүү).
|
сговорчивостьж.
элпектик, тил алчаактык (сүйлөшкөндө сөзгө бат
акул болуучулук).
| сговорчивый~, ая, -ое
элпек, тил алчаак (башкалардын айтканын
бат макул болуучу);
сговорчивый человек элпек ки
и.
|
| сгонять | сгораниеср.
күйүү (отто күйүп жок. болуу);
двигатель внутрен
него сгорания ичинен күймө кыймылдаткыч.
|
сгоратьнесов.
см. сгореть;
сгорать от нетерпения эки көзү
өрт болуу; абдан толкундануу (күтүп).
| сгорбитьсов. кого-что
бүкүрөйтүү, бүкүр кылуу;
сгорбить спи
ну арканы бүкүрөйтүү.
|
сгорбитьсясов.
бүкүрөйүп калуу, бүкүр болуп калуу.
| сгорбленный~, ая, -ое
1. прич. от сгорбить;
2. прил. бүкүрөйгөн, б
кчүйгөн;
сгорбленная старушка бүкүрөйгөн кемпир.
|
сгоретьсов.
1. күйүү, күйүп кетүү, өрттөнүү, өрттөнүп кетүү
;
2. (израсходоваться при горении) жагылуу, күйүп ке
түү, расход болуу;
за день сгорело около литра кер | сгорячанареч. разг.
кызып туруп, кызып кетип;
он сгоряча на
обещал много ал кызып туруп, чоң убада берип койд
.
|
сготовитьсов. что, разг.
бышырып коюу, даярдап коюу (мис. там
кты).
| сгребать |
сгрестисов.
1. что (собрать гребя) тырмап жыйноо (мис. чөптү
);
2. что (сброситъ гребя) күрөп түшурүү (мис. үйдүн т
өбөсүнөн карды);
3. кого-что, разг. (обхватить) бирөө | сгрудитьсясов.
иркилүү, үймөлөктөшүү, чогулуп үймөлөктөшүү,
үйүлүү;
ребятишки сгрудились у дверей школы балда
р мектептин эшигинин алдына үймөлөктөшүп чогулу |
=
=