иммест. личн. 1. твор. п. от он, оно ал тарабынан; задани е выполнено им тапшырманы ал аткарган; 2. дат. п. мн. от они аларга; передайте им наш привет аларга биз | имам |
имбирный | имбирьм. бот. имбирь (тропикалык өсүмдүк; анын тамыры жак шы жыттуу, жакшы даамдуу татымал катарында колдо улат).
|
имениеср. имение (1. имарат; мүлк; корук; 2. уст. чоң жер ээл рине караштуу корук, имарат, мүлк).
| именинникм. именинник (ат коюлган күнүн тойлоп жаткан адам);
сегодня он именинник бүгүн ал именинник; сидеть и енинником эч нерсе кылбай, кубанычтуу гана бекер |
именинницаженск. р. к именинник; именинница.
| именинытолько мн. именины (православныйларда жана католи ктерде ат коюлган күнгө арнап өткөрүлүүчү той).
|
именительный~: именительный падеж грам. атооч (негизги) жөндөм .
| именитый~, ая, -ое уст. ардактуу, беделдүү; именитый гость а дактуу конок (коомдук абалы боюнча жогорку орунд а турган конок).
|
именночастица 1. так эле; так; так ошонун өзү; это именно о бул - так ошонун өзү; бул - так эле ошол; 2. (при пере числении) атап айтканда; а именно: яблоки, груши и | именной~, ая, -ое 1. (поимённый) исимдүү, аттуу, аты көрсөтү лгөн (айтылган, жазылган); именной список аттары ж зылган тизме; 2. (помеченный именем владельца) аты |
именованный~, ая, -ое прич. от именовать; именованное число ма . аттуу сан.
| именоватьнесов. кого-что атоо, атын атоо, ат коюу, атынан чак ыруу.
|
именоватьсянесов. уст. аталуу, ат коюлуу.
| именуемый~, ая, -ое 1. прич. от именовать; 2. прил. аталуучу.
|
иметьнесов. кого-что болуу; бар (в наст. вр.); иметь при се е паспорт жанында паспорту болуу; иметь детей бал асы болуу; комната имеет одно окно бөлмөнүн бир те | иметьсянесов. болуу; бар (в наст. вр.); имеется ли у вас этот номер журнала? сизде журналдын ушул саны барбы?; в Москве имеется много музеев Москвада көп музей б |
имимест. личн. твор. п. от они алар тарабынан; ими выпол нено задание тапшырманы алар аткарышкан; эта книг а, оказывается, принесена ими бул китепти алар ал | имитаторм. имитатор, туурагыч (бирөөнүн жүрүштурушун, кылы к-жоругун, кыймылын, үнүн так тууроочу киши).
|
имитацияж. 1. (подражание) имитациялоо, тууроо; 2. (подделка) и митация, имитациялоо, имитация кылуу, окшоштуруу;
имитация кожи териге окшотуп иштеп чыгаруу.
| имитироватьнесов. 1. кого-что (подражать) имитациялоо, тууроо; и митировать голоса животных айбандардын үнүн туу оо; 2. что (подделывать) имитациялоо, имитация кылу |
иммигрантм. иммигрант (бир өлкөгө дайым же узак убакытка че ин туруу үчүн келген чет өлкөлүк киши).
| иммигранткаженск. р. к иммигрант; иммигрантка.
|
иммиграционный~, ая, -ое иммиграция-га т.; иммиграциялык.
| иммиграцияж. иммиграция (башка бир өлкөгө дайыма же узак уба ытка чейин туруу үчүн көчүп баруу).
|
иммигрироватьсов. и несов. иммиграция кылуу (башка бир өлкөгө да йыма туруу үчүн көчүп баруу).
| иммунизацияж. мед. иммунизация (организмди чыңдап; ага жугушт у оору жукпай турган кылуу же белгилүү ууну орга изм кабыл кылбай турган кылуу).
|
иммунизироватьсов. и несов. кого-что, мед. иммунизациялоо, иммуни ация кылуу.
| иммунитетм. 1. мед. иммунитет (жугуштуу ооруларды же белгилү бир ууларды организмдин кабыл албагандыгы); имму нитет к оспе чечекти жуктурбоочу иммунитет; 2. юр. |