 добротностьж. бышыктык, мыктылык, бектик, сапаттуулук (көбүнч буюм жөнүндө); добротность ситца чыттын бышыктыг ы. |
| добротный ~, ай, -ое бышык, мыкты, бек, сапаттуу (көбүнчө буюм жөнүндө); добротное сукно бышык нооту. |
| добрый ~, ая, -ое 1. (отзывчивый) жакшылыктуу, ак көңүл, ийг иликтүү, кайрымдуу, боорукер; добрый человек кайр мдуу киши; добрый характер ак көңүл мүнөз; 2. (хорош |
| добряк м. разг. ак көңүл, кайрымдуу, боорукер. |
| добудиться сов. разг.: я его с трудом добудился мен аны араң ой готтум, кыйындык менен ойготтум, күч менен ойготт ум. |
| добывание ср. 1. табуу; добывание средств к жизни тиричилик ка ражатын табуу; 2. (напр. руды) чыгаруу, өндүрүү, казу у (мис. таш көмүр, алтын казуу, өндүрүү; өсүмдүктөн |
| добывать несов. что 1. табуу; мне пришлось добывать себе всё еобходимое бүткүл керектүү нерселерди өзүм табу уга туура келди; 2. (напр. руду) чыгаруу, өндүрүү, ка |
| добывающий ~, ай, -ее 1. прич. от добывать; 2. прил.: добывающая пр омышленность өндүрүп даярдап туруучу өнөр жай. |
| добыть сов. см. добывать. |
| добыча ж. 1. чабыт, азык, жем; волки вышли на добычу карышкы лар чабытка (жем издеп) чыгышты; 2. (напр. руды) чыга руу, казуу, өндүрүү; добыча угля көмүр казуу (казып |
| доваривать несов. см. доварить. |
| довариваться несов. 1. см. довариться; 2. страд. к доваривать. |
| доварить сов. что абдан бышыруу, бышкыча кайнатуу (кемин, ка лганын, чаласын). |
| довариться сов. жете бышуу, абдан бышуу; обед ещё не доварился обед бышып жете элек. |
| доведение ср. жеткирүү. |
| довезти сов. кого-что жеткирүү, жеткизүү (көлүк менен); дове зти до дому үйгө чейин жеткирүү. |
| доверенность ж. доверенность, ишеним кагаз (ишенич кагаз, тил ка т, ишенич кат); получать деньги по доверенности иш ним кагаз боюнча акча алуу. |
| доверенный ~, ай, -ое 1. прич. от доверить; 2. прил. аманат коюлга н, ишенилген, ишеничтүү; доверенное лицо ишеничтү (ишенип коюлган) өкүл адам. |
| доверие ср. ишеним, ишенүү; вкрасться к кому-л. в доверие жа ынып, ич-койнуна киряп алуу; злоупотреблять довер ием ишенимден ыгы жок ашыра пайдалануу; вотум дов |
| доверитель м. юр. ишеним кагаз берүүчү же иш тапшыруучу киши. |
| доверительный ~, ая, -ое ишенич, ишеним кылынган; доверительный д окумент офиц. ишенич документи, ишеним кагаз. |
| доверить сов. 1. кого-что ишенүү, тапшыруу, амакат калтыруу; д оверить тайну кому-л. ишенип бирөөгө сырын айтуу; 2 . что, офиц. ишеним кагаз же тапшырма берүү. |
| довериться сов. кому ишенүү; он мне доверился ал мага ишенди. |
| доверху нареч. эрдөөсүнө чейин, оозуна чейин, башына чейин ; он долил стакан доверху ал стаканга толтура куйд у; корзину доверху насыпали грушами корзинанын оо |
| доверчиво нареч. ишенип, ишеним көрсөтүп. |
| доверчивость ж. ишенгичтик, ишенмелик. |
| доверчивый ~, ая, -ое ишенгич, ишенме; он слишком доверчивый ч ловек ал эн, эле ишенгич киши. |
| довершать несов. см. довершить. |
| довершение ср. в довершение всего аз келгенсип, анын үстүнө, к акаганга муштаган болуп. |
| довершить сов. что бүтүрүү, аягына чыгуу; довершить начатое д ело башталган иштин аягына чыгуу. |
| доверять несов. 1. см. доверить; 2. ишенүү; не доверяй слухам эм иш-эмишке ишенбе. |
| доверяться несов. 1. см. довериться; 2. страд. к доверять 1. |
| довесить сов. что, чего кемин тартуу, толтура тартуу, жеткир е тартуу (таразада). |
| довесок м. кеми (таразага толбой калганда салынган кошумч бир кесим, тилим нерсе). |
| довести сов. 1. кого (доставить) жеткирүү; довести до дому үй гө чейин жеткирүү; 2. что до чего жеткирүү; довести елезную дорогу до города темир жолду шаарга дейр |
| довестись сов. безл. кому, разг. туура келүү; мне не довелось т ам побывать мен анда боло албай калдым. |
| довешивать несов. см. довесить. |
| довод м. далил; ваши доводы совершенно неубедительны сиз дин далилдериңиз такыр эле ынандырарлык эмес. |
| доводить несов. см. довести. |
| доводиться несов. 1. см. довестись; 2. кому кем, разг. (быть в родс тве) болуу; он доводится мне дедом по отцу ал мага оң ата болот, ал менин чоң атам болот; 3. страд. к до |
| довоенный ~, ая, -ое согушка чейинки, согуштан мурунку, согу тан мурдагы; довоенный уровень промышленности өн өр жайдын согушка чейинки деңгээли. |
| довозить несов. см. довезти. |
| довольно довольно I 1. нареч. (в достаточной степени) бир топ, бир далай, жетишерлик, анчалык; он довольно умный человек ал бир топ акылдуу киши; 2. нареч. (достаточ |
| довольный ~, ая, -ое ыраазы болгон, канааттанган, алымсынган ; мы остались очень довольны спектаклем биз спект клге ыраазы болдук; с довольной улыбкой на лице ы |
| довольствие ср. воен. довольствие (аскерге керектүү болгон нер селердин бардыгы); снять с довольствия довольстви еден алып таштоо (чыгаруу). |
| довольство ср. 1. (удовлетворение) ыраазылык, ыраазы болуу, кан ааттануу, алымсынуу; 2. (достаток) жыргоо, кенен оок ат, кең-кесири оокат. |
| довольствовать несов. кого-что, воен. довольствие менен жабдуу (ка мсыз кылуу). |
| довольствоваться несов. 1. чем канаат кылуу, канааттануу, алымсынуу, ыраазы болуу; довольствоваться малым аз нерсеге к анаат кылуу; 2. воен. довольствие алуу; 3. страд. к до |
| довыборы только мн. кошумчалап шайлоо (бошогон орунга кошу чалап шайлоо). |
| дог м. дог (иттин бир түрү). |
| догадаться сов. о чём ойлоп табуу, билүү; мы догадались о причи не его ухода анын кетишинин себебин биз таптык. |
| догадка ж. божомол, жоруу, жоромол, болжол; теряться в догад ках мындай го, тигиндей го деп ой жорууга түшүү. |
| догадливость ж. тапкычтык, зээндүүлүк, зейректик. |
| догадливый ~, ай,,-ое тапкыч, зээндүү, зейрек. |
| догадываться несов. см. догадаться. |
| догладить сов. что үтүктөп бүтүрүү, таптап бүтүрүү, дазмалда п бүтүрүү, бүтүрө үтүктөө, бүтүрө таптоо, бүтүрө д азмалдоо. |
| доглядеть сов. разг. 1. что (досмотреть) аягына чейин же белги үү жерине чейин кароо (көрүү); мы доглядели кинока ртину до конца биз кинокартинаны аягына чейин кө |
| догма ж. догма (сын көзү шенен тажрыйбада сынабастан, жө эле ишенип алынган далилсиз жобо). |
| догмат м. догмат (1. кудай тарабынан белгиленген деп эсепт елип, чиркөө тарабынан динге ишенүүчүлөр үчүн ан к чындык иретинде сунуш кылынган диний кез караш |
| догматизм м. догматизм (1. бир нерсеге сын көзү менен карабоо улук, бир нерсеге анын чын же чын эместигине кара бастан эле ишене берүүчүлүк; сокур ишеним; 2. ар ка |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: