 дуализмм. филос.
дуализм (дүйнөнүн негизи - бири-бирине ба
ланышпаган эки башталыштан - дух менен материяда
н - түзүлгөн деп материализм менен идеализмди элд | дуалистм.
дуалист (дуалисттик көз карашты жактоочу адам).
|
дуалистический~, ая, -ое
дуалисттик (дуализмге негизделген).
| дуб |
дубильный~, ай, -ое
тех.:
дубильный чан ийлөө челеги;
дубильн
е вещества ийлөө заттары.
| дубильняж. тех.
терини ийлей турган (өңдөй турган) жай.
|
дубильщикм.
тери ийлөөчү (өңдөөчү) адам.
| дубинаж.
1. келтек, союл;
2. перен. разг. топос киши, мокок ки
ши.
|
| дубинка | дубитель |
дубитьнесов. что
ийлөө, малмага салуу, өңдөө.
| дублениеср.
ийлөө, өңдөө, малмага салуу.
|
дублетм.
1. дублет (бир нерсенин экинчи экземпляры);
дубле
рукописи кол жазманын дублети;
2. охот. дублет (ко
ооз мылтыктан эки окту катар чыгаруу).
| дубликатм.
дубликат (кандайдыр бир документтин экинчи, нег
изги экземплярындай күчү бар экземпляры).
|
дублированиеср.
дублировать кылуу, кайталоо.
| дублироватьнесов. кого-что
1. дублировать кылуу, кайталоо (бир
эле ишти эка жерде кайталап иштөө);
этот актёр дуб
ирует роль главного героя бул актёр башкы каарма |
дубляжм.
дубляж;
см. дублировать 2.
| дублёный~, ая, -ое
ийленген, өңдөлгөн, малмага салынган;
ду
лёная кожа ийленген тери, малмага салып ийленген
тери;
дублёная шуба ийленген териден тигилген то |
дублёрм. театр.
дублёр (тиешелүү убактарда негизги артис
ттин ордуна ойноочу артист).
| дубняк |
дубовый~, ай, -ое
1. дуб-га т.; дубдуу, эмендүү;
дубовый лес э
мендүү токой;
дубовый стол эмен стол;
дубовый лист
эмен жалбырагы;
2. перен. разг. (грубый) одоно, түшүн | дубраваж. поэт. уст.
дубдуу токой, эмендүү токой.
|
дугаж.
1. догоо;
2. мат. жаа (тегерек сызыктын бир бөлүгү ж
е жалпы эле ийри сызык);
согнуть в дугу аргасыз баг
ындыруу, кыңк эттирбөө.
| дугообразный~, ай, -ое
догоо сымал, догоо формасындагы.
|
дудетьнесов. разг.
1. (играть на дудке) чоор тартуу;
2. (губа
и) эрдин чормойтуп тыбыш чыгаруу.
| дудкаж.
чоор;
плясать под чью-л. дудку бирөөнүн дегени ме
нен болуу.
|
дудкимежд.
кой-ээ; мунуң ишке ашпайт.
| дужкаж.
1. тутка, кулак;
ведёрные дужки чаканын кулагы;
2. (
игре в крокет) дужка (крокет ойнунда сымдан жаса
ган тосмо);
3. анат. дужка (куштун төшүндөгү ача сөө |
дулоср.
ооз (мылтыктын, замбиректин оозу).
| дульный~, ая, -ое
дуло-го т.;
дульная часть орудия замбирек
тин ооз жагы.
|
=
=